دیدگانت‌ پر اشک‌،
لبانت‌ خشکیده‌،
سینه‌ ات‌ گداخته‌،
قلبت‌ شعله‌ور،
روحت‌ پرتلاطم‌،
لیکن‌ مهار نفست‌ برمشت‌.
سرود ایمان‌ بر لب‌،

نوای‌ توحید در کام‌،
یاد خدا در دل‌،
دستار پیامبر بر سر،
کهنه‌پیرهن‌ امانت‌ مادر بر تن‌،
بزم‌ اشکواره‌ در پیش‌.
ای‌ حسین‌،

ای‌ رازدار منزل‌ وحی‌؛
غم‌ سرای‌ خیمه‌ هایت‌،
سوزش‌ قلب‌ زنانت‌،
گریه‌نوباوگانت‌،
آه‌ و سوز خواهرانت‌،
العطش‌ از دخترانت‌،
عالمی‌ را اشک‌ ریزان‌ می‌کند!