خانه، بدلی برای بطن مادر؛ مسكنی كه زمانی برای انسان امن ترین و آسایش بخش ترین مكان بوده است و برای همیشه آرزوی آن را دارد.((زیگموند فروید))


پهلوانی را كه در توست فرو مگذار. برترین امید خود را مقدس شمار!((نیچه))


دوست می دارم آن را كه روان اش خویشتن، بر باد ده است و نه اهل سپاس خواستن است و نه سپاس گزاردن؛ زیرا كه همواره بخشنده است و به دور از پاییدن خویشتن.((نیچه))


همواره هر چه خواهی بكن؛ اما نخست از آنان باش كه توانِ خواستن دارند.((نیچه))