در مورد حجاب و اصل حجاب در قرآن در کد 15252 به تفصیل سخن گفته ایم که می توانید به آن مراجعه کنید.

اما در مورد عذاب زنان بی حجابی روایتی است که پیامبر اکرم(ص) که قسمتی از آن، برای پاسخ به سؤال شما کافی است، ولی ذکر تمامی آن بی فایده نیست.

امام هشتم(ع) از پدران معصومشان(ع) از امیرالمؤمنین(ع) نقل می‌كنند: روزی من و فاطمه(س) بر پیامبر(ص) وارد شدیم، او را شدیداً گریان یافتیم. گفتم: پدر و مادرم فدایت گردد یا رسول الله! شما را چه چیزی به گریه آورده است؟ فرمودند: یا علی! شبی كه مرا به معراج می‌بردند گروهی از زنان امّتم را در عذاب شدید و سخت دیدم. برای من تعجّب آور شد و باور نمی‌كردم؛ از این رو سخت گریستم؛ زیرا گروهی زن را دیدم كه به موی سر آویخته‌اند و مغز سرشان می‌جوشد. زنانی را دیدم به زبان آویخته و آب جوش به حلقشان ریخته می‌شود. زنانی به پستان‌ها آویزان شده و زنی را دیدم كه از گوشت جسدش می‌خورد، در حالی كه آتش از زیر او زبانه می‌كشید. زنانی را دیدم كه دست و پاهاشان بسته بود و مار و عقرب‌ها به جانشان ریخته بودند. زنی را دیدم كر، كور، و گنگ در تابوتی از آتش كه مغز سر وی از بینی او سرازیر بود، در حالی كه بدن او پر از جذام و بَرَص (پیسی) بود. زنانی را دیدم در تنور آتش به پاها آویخته، زنانی را دیدم كه گوشت‌های جلو و پشت آنها را با قیچی‌های آتشین می‌بریدند. زنی را دیدم صورت و دست‌هایش می‌سوخت و رود‌ه‌هایش را می‌خورد. زنی را دیدم كه سر او چونان سر خوك و بدنش چون خر با هزار هزار رنگ عذاب. زنانی را دیدم به شكل سگ و آتش از مقعدشان داخل و از دهانشاش خارج می‌گشت، در حالی كه فرشتگان با گرزهای آتشین به سر و بدنشان می‌زدند.

فاطمه زهرا(س) عرض كرد: حبیب من و نور چشمان من! كردار و سیره‌ اینان چه بوده است كه خدا بر آنها این عذاب را نهاده است؟

پیامبر(ص) فرمودند: زنانی كه به موی سر آویخته بودند كسانی هستند كه موی سرشان را از نامحرمان نمی‌پوشانند. آنان كه به زبان آویخته بودند شوهرانشان را آزار می‌دادند. آن‌كه به پستان آویخته بود زنی است كه از هم‌بستر شدن شوهر با او مانع می‌شود. آن‌كه به پاها آویخته بود زنی است كه بدون اذن شوهر از خانه خارج می‌گردد. زنی كه گوشت بدن خود را می‌خورد كسی است كه بدنش را برای نامحرمان آرایش می‌كند. زنانی كه دست‌هایشان به پاهایشان بسته و مار و عقرب بر آنان تسلط دارند زنانی هستند كه نسبت به طهارت جامه و وضویشان بی ‌مبالات و لاابالی هستند، و از جنابت و حیض غسل نمی‌كنند، به نظافت بدن نمی‌كوشند و نسبت به نماز كاهلند. امّا زنانی كه كور، كر و گنگ دیده شدند همان زنان بدكار و هرجایی هستند كه فرزندان نامشروع خود را به شوهرانشان نسبت می‌دادند. زنانی كه گوشت بدن‌هایشان را با قیچی‌های آتشین می‌بریدند كسانی هستند كه خودشان را بر مردان عرضه می‌كنند. امّا آن گروه زنانی كه صورت و بدنشان می‌سوخت و از درون بدن خود می‌خوردند زنان واسطه‌گر بین مرد و زن زنا‌كارند، و آن زنانی كه سرشان چون خوك و بدنشان چون خر شده بود همان زنان سخن چین و دروغگویانند و آن دسته زنانی كه به شكل سگ درآمده بودند و آتش از پایین بدنشان داخل و از دهانشان خارج می‌گشت زنان آوازه خوان و حسودند...("بحارالانوار"، ج 8، ص 309)