در مقاصدي كه نتيجه‏اش به شكست مي‏انجامد، چگونه از صدمات حامل آن بايد نجات يافت؟

پاسخ : 1. اين ذهنيّت بايد حضور دائمي داشته باشد كه آدمي به همه تمناهاي خويش نمي‏رسد(3). زيرا كاميابي او در همه ابعاد مساوي تضيع حق ديگران است و آدمي آنگاه بس مي‏كند كه نتواند نه آنكه نخواهد. 2. شكست زمينه‏ساز تجربه است و آدمي را به ارزيابي علل و نقطه ضعفها وادار مي‏كند. 3. اصل صبر و شكيبايي در همين جا لازم است والّا چه لزومي داشت توصيه به صبر شويم و جايگاه صبر مثل سر براي بدن تشبيه شود(4). 4. بايد از كوشش در يك مورد دست برداريم و زمينه‏هاي ديگر را تجربه كنيم. 5. در همه مراحل بايد به خداوند تكيه كرد. خداوند همه صدمات روحي و غمها را جبران مي‏كند «قُل اللَّه يُنجيكم منها و من كل كرب ثم انتم تشركون؛(5) خداست كه شما را از حوادث(سخت) و هر غصه‏اي نجات مي‏بخشد.» « بخش پاسخ به سؤالات »3) سوره نجم.4) صبر براي ايمان مثل سر براي جسد است پيامبر اكرم«صلي الله عليه وآله».5) سوره انعام، آيه 64.

گر