نتيجه
بيگمان نفوذ دين اسلام در ايران و هند تاثير بسزايي در جاودانگي و لطافت آثار ادبي بجا نهاده است شاعران و نويسندگان دوشادوش بهره گيري هاي آهنگي و معنوي و پنداري از جنبه هاي بلاغي قرآن نيز در آثار خود استفاده مي کردند.
اقبال تحت تاثير و نفوذ يک خانواده مذهبي و افراد متدين بود تا اينکه به درجات بالاي علمي نائل گرديد و از طرف ديگر با قرآن انس داشت و در معاني بلند روحاني قرآن تدبير و تدبر مي کرد و با توجه به آنچه بيان شد مي توان نتيجه گرفت که اقبال در سرودن اشعار خود که اکثر آنها فارسي است توجه عميقي به قرآن و مفاهيم آن و همچنين احاديث گوناگون و سرگذشت پيامبران و ائمه داشته است. علي الخصوص که در اشعار خود به لسان الغيب خواجه شيراز و مولانا جلال الدين محمد بلخي توجه داشته است و مسلم است که اين دو شاعر برجسته از جمله شاعراني هستند که در آثار آنها به وفور به آيات قرآني و روايات مذهبي برخورد مي کنيم. مولانا اقبال که در اشعار خود بيش از همه به اين دو شاعر نامي توجه داشته است تحت تاثير مفاهيم بلند و پر مغز قرآن کريم و سخنان لطيف و گوهر بار پيامبران و ائمه قرار گرفته است و در جاي جاي اشعار خود از اين گوهرهاي ناب به طرق مختلف استفاده کرده است.
منابع:
1-قرآن مجيد، ترجمه عبدالمحمد آيتي
2-تفسير الميزان، طباطبايي سيد محمدحسين، ترجمه مکارم شيرازي، چاپ سوم 1366، بنياد علمي و فکري علامه طباطبايي، چاپ گلشن
3-تأثير حديث و قرآن در ادب فارسي، حلي علي اصغر، چاپ اول 1369،انتشارات پيام نور.
4-کشف آلايات، ملک زاده علي رضا، چاپ اول، 1361،چاپخانه حکمت قم.
5- کليات اشعار فارسي، اقبال لاهوري، 1343،انتشارت کتابخانه سنائي، چاپخانه گيلان.
6-کليات فارسي علامه اقبال، (ميدکه لاهور) لاهوري اقبال، به تصحيح، مقدمه محمد بقائي (ماکان).
7-لعل روان (شرح و بررسي تطبيقي غزلهاي اقبال) بقائي (ماکان)محمد، چاپ اول انتشارات گيلان.