زبان عربی یک ویژگی بسیار منحصر به فرد دارد. در این زبان کمترین واژه‌ها می‌توانند مفاهیم بسیاری را بسازند. بسیاری از اوقات فاعل و مفعول در یک فعل جمله می‌شوند و یک کلمه می‌تواند یک جمله کامل باشد. این ویژگی سبب می‌شود که شاعران عرب در نهایت ایجاز بتوانند شعر بگویند و کمتر از جملات بلند و کش دار در شعر استفاده کنند.

اگر یک نظرسنجی در کشورهای عربی برای انتخاب شاعران برتر و شناخته شده صورت بگیرد،قطعا و بدون هر حب و بغضی اسامی شاعرانی مثل ادونیس (سوری )، خلیل الحاوی (لبنانی)، نازک الملائکه (عراقی )، محمود درویش (فلسطینی )، نزار قبانی (سوری، مقیم لبنان ) به چشم می‌خورد.

شاعرانی که فارغ از همه تعصبات قومی، چهره هایی ماندگار در ادبیات عرب هستند.هنرمندانی که از همه ظرفیت‌های زبان عربی نهایت استفاده را کرده‌اند و گاهی شاهکارهایی می‌آفریند. اشعار عربی به لطف دوستان متخصص و اهل ذوق، ترجمه‌های خوبی شده‌اند و مخاطبان ایرانی با این اشعار به خوبی ارتباط برقرار می‌کنند.

در این مجال، نگاهی مختصر به سه شاعر تاثیر‌گذار معاصر عرب داریم، شاعرانی که این روزها کتاب‌هایشان خریدار پیدا کرده است.