دلا باز آشفته کاری مکن

چو دیوانگان بیقراری مکن

گرت نیست دردی، غنیمت شمار

ورت هست فریاد و زاری مکن


چو کارت ز عشقست و بارت ز عشق

شکایت ز بی کار و باری مکن


نگارا نگارا جدائی ز ما

خدا را اگر دوست داری مکن


اگر چشم سرمست اودیده‌ای

دگر دعوی هوشیاری مکن


ز جور و جفا هرچه ممکن بود

بکن ترک پیمان و یاری مکن


عبید ار سر عشق داری بیا

در این راه جز جانسپاری مکن