ویدئو آرت اسمی است بعد از ویدئو تیپ(Video tape)آمده است.یعنی بعد از به وجود آمدن
فیلم های ویدئو و معمولا برای فیلم هایی در سال های اخیر استفاده می شود.اما با وجود آشکار بودن شباهت ویدئوآرت یک فیلم نیست.یکی از تفاوت های میان ویدئوآرت و فیلم این است که ویدئوآرت مجبور است که به خیلی از قرارداد های موجود در فیلم های سینمایی اعتماد نکند و آنها راکنار بگذارد.
در ویدئوآرت معمولا بازیگر استخدام نمی شود ممکن است دیالوگی وجود نداشته باشد ممکن است که داستانی در آن تشخیص داده نشود و یا حتی یک برنامه از پیش تایین شده ای نباشد و یا همچون فیلم های سینمایی و انیمیشن ها سرگرم کننده و مفرح نباشد اما می توان گفت زیر مجموعه ای تعریف نشده و حتی ممکن است درهم و برهم از آن باشد. همانطور که یک فیلم کوتاه می تواند اینچنین باشد واین امتیاز مهمی است.
شاید ساده ترین وخیلی قابل فهم تعریف کردن این تفاوت در این است که گفته می شود سینما یک هدف آجل در پذیرایی بیننده است و ویدئوآرت نیازی به این کار ندارد .
پیتر کمپوس (Peter Campus)ویدئوآرت را به منظور خیلی تغییر دادن یک جستوجوی ساده که به سر حد متوسط آن رسیده باشد می دانست و جووان جوناس (Joan Jonas) ویدئوآرت را به سختگیری یک حمله به صحنه های ساکت و ساکن می دانست .
تاریخ ویدئوآرت History Of Video Art
ویدئوآرت اغلب به شروع کار نام جون پایک(Nam June Paik) نسبت داده می شود. زمانی که او از سونی پرتاپک (Sony Portapak) جدید استفاده کرد که در پاییز سال 1965 در نیویورک انجام گرفته بود. در آن زمان او در کافه ای شروع به ساخت فیلمی کرد که به تولد ویدئوآرت منجر شد.
هنرمند فرانسوی فرد فاستر(Fred Foster) نیز در سال 1967 از سونی پرتاپک استفاده کرد . در آن سال سونی پرتاپک مدل ویدئو روور(Video Rover) که تازه به بازار آمده بود و تا قبل از آن این دستگاه در دسترس هنرمندان نبود و تنها جون پایک به طور آزمایشی از آن استفاده کرده بود . اما گفته می شود پیش از جون پایک و فرد فاستر ویدئوآرت های زیرزمینی با تفکری سینمایی شروع به کارکرده بود و البته فرد فاستر هم در سال 1959 ولف وستل(Wolf Wostell ) را در تلوزیون نشان داده بود که آن هم به نوعی ویدئوآرت بود و به عنوان اثری به نام او به ثبت رسیده بود .
با اختراع سونی پرتاپک تکنولوژی ساخت تصاویر متحرک بصورت قابل دسترس شده بود و مشکل هنرمندان را از بین برد . این دستگاه با فیلم های هشت وشانزده میلیمتری کار می کرد . اما این دستگاه توانایی نشان دادن حرکت به عقب فیلم را نداشت در حالی که تکنولوژی ویدئو تیپ قبلا این کار را انجام می داد . در نتیجه هنرمندان مدل های جدیدی را تقاضا کردند که همواره امکان در دسترس بودن را دارا باشد و هم نقاط ضعف مدل اول را برطرف کرده باشد
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)