روزگاری یک نگه، گرمای صد آغوش داشت
اشک عاشق مزّه گل چشمه های نوش داشت
یک نوازش میزد آتش بر دل هر بیقرار
یک سخن، پویائی یک بستر گل پوش داشت
خندهها بوی خوش عشق و محبت داشتند
چشمها گیرائی یک چشمه خودجوش داشت
ای که آغوشت ز سردی میزند پهلو به غم
یاد آن روزی که آغوشت تب آغوش داشت
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)