محققان انگلیسی در بررسیهای خود نشان دادند که اختلال بیش فعالی و نقص توجه ریشه در فاکتورهای ژنتیکی و نه شرایط اجتماعی دارد.

به گزارش خبرگزاری مهر، تیم پژوهشی روانپزشکی و نورولوژی دانشگاه کاردیف به سرپرستی آنیتا تاپار که نتایج تحقیقات خود را در مجله پزشکی لانست منتشر کرده اند نشان دادند که اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) یک سندرم ژنتیکی است.

این تیم با مطالعه برای هزار و 413 داوطلب شامل 366 کودک با تشخیص ADHD و هزار و 47 کودک سالم یک سری تست را تجویز کردند.

نتایج این تستها نشان داد که 15 درصد از بیماران نسبت به گروه کنترل کودکان سالم دارای تغییرات ژنتیکی هستند.

آنتیا تاپار در این خصوص توضیح داد: "ما کشف کردیم که نسبت به گروه کنترل، کودکان ADHD رقم بسیار بالاتری از تکه DNA دوتایی شده و یا معیوب دارند. این کشف بسیار هیجان انگیز است چراکه به ما یک اتصال مستقیم میان ژنتیک و ADHD را نشان می دهد."

به گفته این محقق، بی شک این کشف یک گام آغازین است و در بروز ADHD بیش از یک ژن دخالت دارند.

تاتار افزود: "عقاید بسیاری در مورد اختلال بیش فعالی و نقص توجه وجود دارد به طوریکه برخی می گویند بیش فعالی یک اختلال واقعی نیست و می تواند نتیجه تربیت غلط والدین باشد. پیداکردن ارتباط مستقیم میان این بیماری با ژنها می تواند به خانواده ها کمک کند که این مشکل را به عنوان یک بیماری قبول کنند. ژنهایی که به تازگی کشف شده اند توضیح می دهند که چرا برخی از کودکان از این آسیب رنج می برند."

نتایج این تحقیقات نشان می دهد که دوتایی شدن و یا معیوب شدن DNA در یک منطقه ویژه بر روی کروموزم 16 که تاکنون نقص آن در بیماری اسکیزوفرنی و سایر اختلالات ذهنی شناسایی شده بود در بروز اختلال بیش فعالی و نقص توجه نقش دارد. در این منطقه ژنهای متعددی وجود دارند که در توسعه مغز نقش مهمی ایفا می کنند.

در انگلیس از هر 50 کودک یک کودک از سندرم بیش فعالی و نقص توجه رنج می برد و در دنیا 2 درصد از بزرگسالان نیز به این عارضه مبتلا هستند.