خسته‌ام از
کابوس افکار ناجور...!
فکرم، چشمام، دهانم، قلبم و آغوشم را
می‌بندم تا از تهاجم
لغات زهرآلود...
احساس تلخ...
نگاه مشکوک...
و قضاوتهای تُرش...
در امان باشم...!!!
زندان دل‌
اَمن تر است...!!!