خالی ست اتاق کوچک من


من، تکیه داده ام سرم را به کتابی


که نمی توانم بخوانمش


شاید،


کسی که به انگشت سبابه در می زند،



خدایــــــــــ خستهــــــــ مهربانــــــــــ باشد