کارشناسان می گویند، رواج بیماری «آلزایمر» در دهه های آینده احتمالا گسترده تر از آن خواهد بود که تاکنون تصور می شده است. در آینده میانگین سنی تعداد بسیار بیشتری از مردم به ۸۰یا۹۰ سالگی خواهد رسید و به همین دلیل ابتلا به آلزایمر روند صعودی خواهد داشت. پس از عبور از مرز ۸۰ سالگی یک پنجم از مردم به نوعی اختلال مغزی دچار می شوند.
● آسپیرین و آلزایمر:
دانشمندان شواهد تازه ای به دست آورده اند که نشان می دهد مصرف آسپیرین می تواند به حفاظت از بدن در برابر خطرات جدی کمک کند. این داروی اعجاب انگیز که بیش از ۱۰۰سال قبل ساخته شده است، می تواند بیماری آلزایمر را به تاخیر انداخته و یا حتی مانع ابتلا به آن شود. آسپیرین می تواند از جمله به مبارزه با سرطان، بیماری قلبی، فشارخون و آرتروز کمک کند.
با این حال پزشکان هشدار داده اند که نتایج آخرین مطالعه در زمینه آسپیرین به این معنی نیست که مردم می توانند بدون مشاوره پزشکان به مصرف منظم آن روی بیاورند.
در یک پژوهش بیش از ۵۰۰۰ نفر که بیش از ۶۵ سال سن داشتند، برای تشخیص آلزایمر مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنها همچنین این مساله که آیا آنها به طور منظم آسپیرین، داروهای حاوی آسپیرین یا داروهای ضدالتهاب غیرکورتونی مانند ایبوپروفن مصرف کرده اند یا نه را مورد بررسی قرار دادند.
آنها دریافتند که از ۳۲۲۷ نفر از افرادی هنوز زنده هستند، ۱۰۴ نفر مبتلا به آلزایمر هستند. این مطالعه نشان داد بیمارانی که برای بیش از دو سال از آسپیرین یا داروهای ضدالتهاب غیرکورتونی استفاده کرده اند، ۵۰درصد کمتر از سایرین با احتمال ابتلا به آلزایمر مواجه هستند.
با این حال به نظر می رسد، تنها کسانیکه به طور منظم و در دوره ای طولانی از این داروها استفاده کرده اند، از فواید آن بهره مند شده اند. اگر مصرف این داروها مدت ها پیش از پیدایش هرگونه علائم آلزایمر(ضعف توانایی های مغزی) آغاز شود، موثر است.
در پایان باید توجه داشت که محققان نسبت به مصرف آسپیرین بدون مشورت پزشک هشدار می دهند. زیرا عوارض جانبی مرتبط با استفاده بلندمدت از این داروها، از جمله خونریزی معده، زخم معده و ناراحتی های کلیوی می تواند خطرناک باشد.
● درمان آلزایمر با استفاده از سم مارمولک:
دانشمندان از بزاق مارمولکی به نام «هیولای هیلا» برای ساخت دارویی که به بهبود حافظه و قدرت یادگیری کمک می کند، استفاده کرده اند. این مارمولک سمی در نواحی خشک جنوب غربی آمریکا و غرب مکزیک زندگی می کند. شرکتی که این دارو را تولید کرده است امیدوار است از آن برای آزمایش های انسانی استفاده کند.
نیش این مارمولک می تواند مرگبار باشد، اما بزاق آن محتوی ماده شیمیایی است که بر برخی دریافت کننده های مغز انسان و حافظه اثر می گذارد. مدیر پژوهشی این تحقیق می گوید: البته نباید در این مورد زیاد هیجان زده شویم، زیرا بیش از ۹۵ درصد دارو هایی که ابتدا به این ترتیب ساخته می شوند، در نهایت از دستیابی به نتیجه باز می مانند.
● نوعی ادویه رشد آلزایمر را کند می کند:
پژوهشگران می گویند، زردچوبه که از اجزای بسیاری از انواع «کاری» است، می تواند معالجه موثری برای بیماری آلزایمر باشد. بر اساس نظر آنان زردچوبه احتمالا سرعت گسترش این بیماری، که سبب از کار افتادن سلول های عصبی می شود، را کند می کند. این اکتشاف احتمالا علت این پدیده را که چرا نرخ ابتلا به آلزایمر در میان افراد مسن هند بسیار کمتر از همتایان آمریکایی آن ها ست، توضیح می دهد. تحقیقات قبلی نشان می دهد که آلزایمر تنها ۱ درصد از ساکنان بالای ۶۵ سال برخی روستاهای هند را مبتلا می کند. عنصر اصلی زردچوبه که در بسیاری از گیاهان یافت می شود، ماده ای شیمیایی به نام «کرکومین» است.
● منشا» آلزایمر:
تصور می شود، آلزایمر ناشی از تشکیل گره هایی در مغز باشد. بررسی ها نشان داده اند که زردچوبه شمار این گره ها را به نصف کاهش می دهد. محققان همچنین دریافته اند که زردچوبه دارای فواید دیگری نیز هست.
این ادویه همچنین به هضم غذا، مقابله با عفونت و به عنوان سپری در برابر سکته قلبی کمک می کند. همچنین به نظر می رسد که «کرکومین» از التهاب بافت های مغزی که ناشی از آلزایمر است، می کاهد. این ماده هم خاصیت ضد اکسیدی و هم خاصیت ضد التهاب دارد. دارو هایی با خواص مشابه می تواند به طور بالقوه برای پیشگیری از بیماری آلزایمر بکار رود. با این حال ممکن است سال ها طول بکشد تا این دارو ها در دسترس همگان قرار گیرد.
● کاهش خطر ابتلا به آلزایمر با ورزش:
ورزش به طور منظم خطر تحلیل قوای مغزی و بیماری آلزایمر را گاه تا ۴۰ درصد کاهش می دهد. این جامع ترین پژوهش درباره تاثیر ورزش در تحلیل قوای مغزی است. این مطالعه نشان می دهد که فرد هر چه نحیف تر باشد، فواید ورزش احتمالا بیشتر خواهد بود. محقق اصلی این مطالعه گفت: سه بار پیاده روی در هفته و هر بار ۱۵ دقیقه، کافی است تا خطر ابتلا به آلزایمر کاهش پیدا کند.
ورزش منظم نه تنها خطر تحلیل قوای مغزی را می کاهد، بلکه ممکن است پیشرفت بیماری در افرادی که نخستین علائم آن در آن ها ظاهر شده است را به تاخیر بیندازد. ورزش ممکن است عملکرد مغز را از طریق افزایش جریان خون به بخش هایی از مغز که مسئول حافظه است، بهبود بخشد. تحقیقات قبلی نشان داده بود که ضعف جریان خون ممکن است باعث آسیب دیدن این بخش های مغز شود.
دکتر لارسون، محقق این مطالعه می گوید: حتی اگر ۷۵ ساله باشید و هرگز ورزش نکرده باشید، اگر همین امروز شروع کنید، می توانید از فواید آن بهره مند شوید. بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که آن چه برای قلب خوب باشد،
برای مغز هم خوب است. البته این مطالعه از این جهت مهم است که نشان می دهد ورزش حتی پس از ۶۵ سالگی و حتی برای افراد شکننده مفید است.