شاتل آتلانتيس در آخرين پرواز خود به همراه آذوقه يك سال ساكنان ايستگاه فضايي بين‌المللي، يك سيستم بازيافت ادرار به اين مدارگرد منتقل كرده كه براي تبديل ادارار فضانوردان به يك نوشيدني ورزشي طراحي شده است.
اين سيستم كه كيسه ارسالي اسمز (fob) نام دارد قرار است به طور مكرر تا انتهاي ماموريت 13 روزه شاتل توسط يكي از چهار فضانورد اين گروه مورد آزمايش قرار گيرد.
اگر چه ايستگاه فضايي در حال حاضر از يك دستگاه بازيافت ادرار براي توليد آب اصلاح شده تميز با استفاده از فرآيند تقطير براي حذف ناخالصي‌ها برخوردار است، اين سيستم از انرژي با ارزش ذخيره ايستگاه مصرف مي‌كند.
اين در حالي است كه سيستم fob به هيچ انرژي مستقيمي تكيه نداشته، بلكه از فشار كيهاني براي كشيدن محلول از غلظت كمتر به محلولي با غلظت بيشتر استفاده مي‌كند.
اين سيستم از يك غشاي نيمه تراوا استفاده مي‌كند كه به مولكول‌هاي كوچكي مانند آب اجازه عبور داده و مولكول‌هاي بزرگتر مانند نمك، شكر، نشاسته، پروتئين، ويروس، باكتري و انگلها را متوقف مي‌كند.
اين سيستم در حال حاضر در زمين توسط سربازان مورد استفاده است، اما آخرين پرتاب شاتل ناسا، اولين باري خواهد بود كه اين شيوه در شرايط گرانش صفر در فضا آزمايش خواهد شد.
در انتها، عملكرد اين سيستم با سيستم‌هاي مشابه مورد استفاده در زمين كه قادر به توليد يك ليتر آب آشاميدني در چهار تا شش ساعت هستند، مقايسه خواهد شد.
اگرچه اين سيستم براي كار با ادرار و عرق يا حتي هر مايع كثيفي طراحي شده، ساكنان آتلانتيس از ادرار خود استفاده نكرده و در عوض آن را با استفاده از يك مايع تجربي تحت آزمايش قرار خواهند داد.
اين مايع پس از گذر از غشاي نيمه تراوا با يك محلول شيرين تركيب شده و از آن يك آشاميدني ورزشي توليد خواهد شد.
از جمله كاربري‌هاي فناوري‌هايي از اين قبيل در فضا مي‌توان از كاربرد آن در لباسهاي فضايي براي بازيافت عرق ادرار و ارائه آب آشاميدني در طول پياده‌روي‌هاي فضايي طولاني‌مدت نام برد.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)