در ابتدا قرار بود لشكریان ‌مستقیماً راهی‌ سرزمین‌ قدس‌ در شام‌ شوند ولی‌ به‌ دلایلی ‌مسیر حمله‌ تغییر كرد و سپاه ‌صلیبی ‌راهی ‌تونس‌(افریقیه ‌قدیم‌) گردید. برخی‌ دلیل‌ این‌تغییر مسیر را دعوتهای ‌مكرر دومین ‌فرمانروای ‌حفصی ‌تونس‌، ابوعبداللّه ‌محمد المستنصر باللّه‌، از لوئی‌نهم‌ و تمایل ‌مستنصر به‌ گرویدن‌ به ‌كیش ‌مسیحیت ‌دانسته‌اند، كه ‌این ‌ادعا با توجه‌ به ‌عملكرد بعدی‌ فرمانروای‌ تونس‌ درست‌ به ‌نظر نمی‌رسد. ظاهراً انگیزه‌ واقعی ‌لوئی ‌از تغییر مسیر حمله‌، استفاده ‌از موقعیت ‌سوق‌الجیشی ‌و ممتاز تونس‌ به ‌منظور محاصره‌ زمینی ‌و دریایی ‌مصر و درهم‌كوبیدنِ قدرت‌ عظیم ‌این ‌كشور بوده ‌است‌ كه‌ در این‌ مورد تلاش‌ شارل‌، كنت‌ آنژو، كه ‌لوئی ‌را به ‌ثروتهای ‌عظیم‌ تونس‌ تطمیع‌ كرد مؤثر بوده‌ است‌. دلایل ‌ضعیف‌ دیگری‌ نیز ذكر شده‌است‌، از جمله‌ شكایت ‌برخی‌ از بازرگانان ‌مسیحی ‌از المستنصر به‌ سبب ‌مسائل ‌مالی ‌و خشم‌ و نارضایتی ‌لوئی‌نهم‌ از انتقاد المستنصر از عملكرد وی‌ در مصر. به‌ هر روی ‌صلیبیان‌عازم‌ تونس‌شدند و پس‌از دو ماه ‌سفر دریایی‌، خسته‌ و مبتلا به‌بیماری‌، به‌ سواحل ‌تونس‌ رسیدند. صلیبیان ‌پس‌ از نه ‌روز اقامت ‌در سواحل‌ تونس‌، شهر قدیم ‌قرطاجنه‌ (كارتاژ) را تصرف‌ كردند و مسلمانان ‌آن ‌ناحیه ‌را به ‌قتل ‌رساندند. این ‌واقعه ‌سبب‌ نكوهش‌ و سرزنش‌ شدید حاكمان‌ سرزمینهای ‌اسلامی ‌از بی ‌تدبیری ‌و اهمال ‌المستنصر در مقابل‌ صلیبیان‌ شد. گفته ‌شده‌ است‌ كه ‌المستنصرباللّه ‌به ‌جای ‌مقابله ‌با صلیبیان‌، هشتاد هزار دینار طلا برای ‌لوئی‌نهم ‌فرستاد تا او دست‌ از محاصره‌ كارتاژ بردارد. این ‌مسئله ‌او را در مظان‌ اتهام ‌همدستی ‌با صلیبیان ‌قرار داد و او، برای ‌رفع ‌اتهام‌، به ‌مصاف‌ صلیبیان ‌رفت‌ و حملاتی ‌را تدارك دید كه ‌از آن‌ جمله‌ شبیخون‌ سپاهیان‌ تونسی ‌به‌ اردوگاه‌ صلیبیان ‌در كارتاژ در محرّم‌669 بود. از خوش‌ اقبالی ‌المستنصر، فرسودگی‌صلیبیان‌و انتشار بیماری‌میان‌آنان‌ــ كه ‌بعدها بسیاری‌ از آنان ‌از جمله‌لوئی‌ نهم‌ و یكی‌ از پسرانش‌ را به ‌كام‌ مرگ‌ فرستاد ــ حمله‌ به‌ تونس‌ با ناكامی‌ مواجه‌ شد. پس‌ از درگذشت‌ لوئی‌، برادرش ‌وارد كارتاژ شد و بر لزوم ‌مقابله ‌با مسلمانان ‌اصرار ورزید. در همین ‌زمان‌ ادوارد، ولیعهد انگلستان‌، برای ‌كمك‌ به ‌صلیبیان و كسب ‌افتخاراتی ‌برای ‌كشورش‌، با سپاهیانش‌، وارد تونس‌شد، مدتی‌ آنجا ماند و در برخی‌ درگیریهای‌ صلیبیان ‌و تونسیان‌ــ كه‌ از 15 محرّم ‌تا 27 صفر 669/ 5 سپتامبر تا 15 اكتبر 1270 روی‌ داد و منجر به‌ كشته‌شدن ‌صدها نفر گردید، شركت‌كرد.
با وجود تسلط‌ مسلمانان ‌بر اوضاع‌ جنگ‌، به ‌دلیل‌ فرارسیدن ‌فصل ‌زمستان ‌و تمایل ‌سپاهیان ‌دو طرف‌ به ‌بازگشت‌ به ‌منازلشان‌، میان ‌المستنصر باللّه ‌و شارل‌، مذاكراتی‌ برای‌ مصالحه‌ انجام‌ گرفت ‌و صلیبیان ‌در تونس ‌تن ‌به ‌صلح‌ دادند.