غروبِ عاشقانه‏ها

[Sara12]

غروبِ عاشقانه‏ها

نمى‏دونم دوسِت دارم يا نه



نمى‏دونم اين عادته يا عشق



نمى‏دونم چيکار کنم با تو



نمى‏دونم چيکار کنم با عشق







تو با منى، اما نه از ديروز



تو با منى، اما نه تا فردا



تو با منى، اما نه با اين من



يه روز مى‏رى، اما نه از حالا







کنارمى، چقد ازم دورى



کنارتم، چقد بهت نزديک



تو آشنا، غريبه‏اى انگار



ستاره‏اى، اما چقد تاريک







براى من که عاشقم، خوبى



براى من که ساده‏ام، زيبا



براى من که ذره‏ام، خورشيد



براى من که قطره‏ام، دريا







نمى‏دونم که تا کجا؟ تا کى؟



گلايه رُ بايد تحمل کرد



توى کدوم ترانه بايد مُرد



تا يک غزل تُو چشمِ تو گُل کرد







قفس قفس، براى من بالى



نفس نفس، براى من پرواز



ولى نه با سکوت هر فرياد



ولى نه با گلوى هر آواز







طلوع هر دوست دارم با من



غروبِ عاشقانه‏ها با تو



يکى ميون جاده‏ها گم شد



نمى‏دونم که اون منم يا تو