شکلک‏های رو به رو

[Behzad AZ]

شکلک‏های رو به رو

<H3>چطور می‏شود از اینترنت برای بهتر شدن حالمان استفاده کنیم و چطور می‏شود روابط اینترنتی را مدیریت کرد؟</H3>


چطور می‏شود از این فضای مجازی که بخش جدایی ناپذیر خیلی از ماها شده است استفاده روان‏شناختی کرد؟ البته ما اصلاً منظومان این نیست که مثلاً چطور می‏شود توی اینترنت روان درمان‏گر پیدا کرد. ذات فضای مجازی اگر درست استفاده شود می‏تواند حال خوب کن هم باشد. غیر از این، درست مدیریت نکردن روابط اینترنتی یک جورهایی دارد معضل ما نسل سومی و نسل چهارمی‏ها می‏شود. در این مطلب گوشه چشمی هم به این روابط گل و بلبلی داریم.

اینترنت و خود شکوفایی

خود شکوفایی که می‏دانید چیست؟ آدم‏ها وقتی نیاز به خورد و خوراک و پوشاک و امنیت و احترامشان تامین شد، به یک نیاز والاتری می‏رسند به نام خود شکوفایی. یعنی آدمیزادی که همه آن نیازهای جسمی و روانی‏اش تامین شده باشد هم دلش راضی نیست و احساس می‏کند که باید آن چیزی که ته ته وجودش دارد غلغلکش می‏دهد را شکوفا کند. حالا وقت آن نیست که ویژگی آدم‏های خود شکوفا را بگوییم اما جالب اینجاست که روان‏شناس‏ها می‏گویند همین اینترنتی که شما صبح تا شب (و گاهی برعکس!) در آن سیر و سیاحت می‏کنید، می‏تواند نیاز به خود شکوفایی شما را رفع کند. اما چطور؟

1- داده‏ها فنا ناپذیرند

تا حالا فکر کرده‏اید که وقتی یک ویلاگ‏نویس می‏میرد و هیچ‏کس کلمه کاربردی و رمز عبور رفتن به وبلاگش را ندارد تا حتی بتواند خبر مرگش را منتشر کند، آن فضای ابدی وبلاگ چه میراث با شکوهی است؟

فضاهای فناناپذیری که ما در اینترنت ایجاد می‏کنیم (مثلاً داشتن یک وبلاگ) گوشه‏ای از وجود «خود» ماست که به ابدیت اینترنت پیوسته است. حتی اگر مسائل فنی و مالی حاکم بر فضای مجازی باعث نابودی این فضا شود، ما در ذهن تمام کاربران آشنا و ناآشنایی که به واسطه اینترنت با گوشه‏ای از ما آشنا شده باشند زنده‏ایم. ضمن اینکه هر چه این نوشته‏ها و تصویرها بکرتر و خلافانه‏تر باشند، آدم‏های بیشتری به شما لینک می‏دهند و یا از شما نقل قول می‏کنند شما می‏توانید از این ویژگی اینترنت برای لمس احساس جاودانگی استفاده کنید.


2- فضای اینترنت ما را به دیگران متصل می‏کند


ما از اینترنت فقط برای منتقل کردن اطلاعات خشک استفاده نمی‏کنیم. ارتباط‏های اینترنتی به ما این حس را می‏دهد که ما جزئی از یک کل عظیم هستیم. این حس پیوند داشتن با دیگران می‏تواند مخصوصاً برای کسانی که در زندگی واقعی منزوی هستند یا دوستان صمیمی اندکی دارند مفید باشد. ضمن اینکه فضای مجازی این امکان را به ما می‏دهد که یک گروه هدفمند تشکیل دهیم و همزمان با شکوفا کردن خودمان عضو یک گروه فعال و خلاق هم باشیم.


3- فضای اینترنت آزادتر است

محدودیت‏هایی که قراردادهای اجتماعی خوشایند و ناخوشایند در فضای واقعی به وجود آورده‏اند، در فضای اینترنت تا حد زیادی کمتر است. البته دانشمندان علوم ارتباطات می‏‏گویند که همین فضای مجازی هم به تدریج قوانین نانوشته اجتماعی به وجود آورده است اما به هر حال بیشتر ما در فضای مجازی صریح‏تر از فضای واقعی هستیم. ضمن اینکه ما می‏توانیم در این فضا تا ابد ناشناس بمانیم و این می‏تواند به خود‏افشایی بیشتر کمک کند به هر حال از این فضای آزاد می‏توان برای حل کردن بحران هویت استفاده کرد؛ یعنی می‏توانیم لااقل خود مجازیمان را آن گونه که خودمان می‏خواهیم بسازیم و البته از دیگرانی که آنها هم صراحت بیشتری دارند بازخورد مجازی بگیریم. این صراحت داشتن با بیان خود و حق انتخاب‏های بیشتر می‏تواند حال ما را بهتر کند.