حکايت ششم
سحبان وائل را در فصاحت بی‌نظیر نهاده‌اند. بحکم آنکه بر سر جمع، سالی سخن گفتی لفظی مکرر نکردی. و گر همان اتفاق افتادی، بعبارتی دیگر بگفتی. وز جمله آداب ندماء ملوک یکی اینست.

سخن گرچه دلبند و شیرین بود
سزاوار تصدیق و تحسین بود



چو یکبار گفتی مگو باز پس
که حلوا چو یکبار خوردند بس