حکايت اول
يکی را از دوستان گفتم: امتناع سخن گفتنم بعلت آن اختيار آمده است، در غالب اوقات که در سخن نيک و بد اتفاق افتد و ديده دشمنان جز بر بدی نمی‌آيد. گفت: دشمن آن به که نيکی نبيند.
و اخو العداوة لایمر بصالح
الا و یلمزه بکذاب اشر
هنر به چشم عداوت بزرگتر عيب است
گل است سعدى و در چشم دشمنان خار است
نور گيتى فروز چشمه هور
زشت باشد به چشم موشك كور
*****
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)