رازت را به من بگو


نوجوانی مرحله خاصی از زندگی است که بر جنبه‌های گوناگون جسمی و روحی فرد تأثیر می‌گذارد.
نوجوان در این سن، علاقه‌ای ندارد که جزئیات زندگی و کارهای روزمره‌‌اش را برای والدین تعریف کند و دوست دارد مستقل باشد. البته این مسائل در سنین نوجوانی یعنی بین 13 تا 19 سالگی طبیعی است، اما گاهی این طرز رفتار آنها و میل به تنها‌بودن، والدین را عصبی و تا حدی نگران می‌کند. والدین باید بدانند چگونه در عین ارتباط با فرزندانشان در سنین نوجوانی به حریم آنها تجاوز نکنند.
متخصصان روانشناسی می‌گویند که والدین باید بیاموزند چگونه رفتار کنند تا فرزندان مایل باشند با آنها صحبت و گفت‌وگو کنند و چگونه حرف دل نوجوان را بشنوند. پدر و مادرها باید بدانند که افراد در سنین نوجوانی بیشتر به دوستانشان اعتماد دارند تا به اعضای خانواده و این یکی از مراحل طبیعی در روند رشد است؛ پس باید به راه‌هایی متوسل شد که والدین بدون تجسس و کنجکاوی بیش ازحد در امور نوجوانان بدانند در زندگی آنها چه می‌گذرد، در غیراین صورت، اگر بخواهند همواره از بالا به نوجوان نگاه کنند و برای مثال بپرسند «کجا می‌روی؟» پاسخ خواهند شنید که «هیچ کجا» یا اگر بپرسند «چه می‌کنی؟» می‌شنوند «هیچ کار» و گاهی نیز از این پرسش و پاسخ‌های بی‌نتیجه عصبی و خسته می‌شوند.
متخصصانی که سال‌ها روی رفتار با نوجوانان تحقیق و کار کرده‌اند، چند راهکار را برای این مسئله ارائه کرده‌اند که با کمک آنها شما والدین می‌توانید بدون ایجاد تنش و درگیری در خانواده از اوضاع و احوال فرزندتان آگاه شوید.
اول اینکه بکوشید بزرگسالان بیشتری را وارد زندگی نوجوان کنید. هرچه محیط اطراف نوجوان را بهتر بشناسید و با آموزگار، مربی ورزش، والدین دوستان فرزندتان و... بیشتر آشنا باشید، بهتر می‌توانید از کارهای او آگاه شوید. آنها می‌توانند مسائل و بحران‌هایی را که نوجوانتان با آنها روبه‌روست، به اطلاع شما برسانند. با وجود اینکه ممکن است فرزندتان به شما اجازه ندهد به‌عنوان یک مدیر و ارشد، کارهای او را کنترل و تنظیم کنید، اما همچنان به‌وجود افراد بزرگسال در زندگی خود نیازمند است. او ممکن است هر کسی غیر از شما را بپذیرد، زیرا احساس می‌کند به این ترتیب آسیب کمتری به استقلال او وارد می‌شود.
دوم اینکه، برخی اوقات، او را در مسیر مدرسه یا هر جای دیگری که می‌خواهد برود، همراهی کنید. خودرو یکی از مکان‌های حساس در سنین نوجوانی است که بعضی از روانشناسان آن را میز شام دوران نوجوانی می‌نامند؛ برای مثال اگر فرزند شما و دوستانش قصد دارند خرید بروند، پیشنهاد کنید حاضرید آنها را برسانید. با توجه به اینکه در سنین نوجوانی، همه چیز برای فرد اهمیت دارد یعنی اینکه فلانی چه کسی را دوست دارد، چه کسی مثلاً مشکل دارد، چه کسی مادرش عصبانی است و مسائلی از این قبیل، وقتی نوجوانان با یکدیگر هستند به راحتی درباره همه چیز صحبت می‌کنند و شما می‌توانید در جریان کارها قرار بگیرید. اگر درباره مسئله‌ای نگران شدید، سعی کنید در فرصتی مناسب به آن بپردازید.