گروهي از محققان دانشگاه فناوري کوئينزلند، در کشف اخير خود نشان داده‌اند که پنجره‌هاي شيشه‌اي رنگي‌اي که با طلا رنگ شده‌اند، با قرار گفتن تحت تابش نور خورشيد، هوا را تصفيه مي‌کنند. به گفته زو هاي يانگ، استاديار اين دانشگاه، اين کارهاي هنري به زبان مدرن، تصفيه‌کننده هواي فوتوکاتاليستي با کاتاليست طلايي نانوساختار هستند. بنا به نظر وي، شيشه‌گرهاي قرون وسطا نخستين متخصصان فناوري‌نانو بوده‌اند، زيرا به کمک نانوذراتي در اندازه‌هاي مختلف، رنگ‌هاي متنوعي به شيشه‌هاي خود مي‌داده‌اند.
پروفسور زو عنوان کرد که تعداد زيادي از پنجره‌هاي کليسا در سطح اروپا، با شيشه‌هاي رنگي‌اي که با نانوذرات طلا رنگ‌دار شده‌اند، آذين شده‌اند. وي گفت:«براي چندين قرن، مردم تنها به کارهاي هنري زيبا و ماندگاري زياد رنگ‌ها اهميت مي‌دادند؛ اما اخيراً متوجه‌ شده‌اند که اين کارهاي هنري به زبان مدرن، تصفيه‌کنندة هواي فوتوکاتاليستي با کاتاليست طلايي نانوساختار هستند».
بنا به اظهارات وي، ذرات طلاي کوچکي که به‌وسيلة نور خورشيد به آنها انرژي داده شده‌است، قادرند تا آلاينده‌‌هاي هوايي چون مواد شيميايي آلي فرار يا vocها را نابود کنند. وي با اعلام اينکه اين آلاينده‌ها اغلب در شرايط مناسب از فرش‌ها، رنگ و لوازم خانگي جديد منتشر مي‌شوند، گفت:«اين vocها به مرور زمان از ديوارها و لوازم خانه جدا شده، بوي جديدي را در فضاي منزل ايجاد مي‌کنند؛ البته اين مواد همانند متانول و مونوکسيد کربن حتي در مقادير کم هم براي سلامت مضرند».
وي افزود:«ذرات بسيار کوچک طلا تحت نور خورشيد بسيار فعالند. ميدان الکترومغناطيسي نور خورشيد مي‌تواند با نوسانات الکترون‌ها در ذرات طلا جفت شده، يک تشديد ايجاد كند و به اين ترتيب، ميدان مغناطيسي موجود بر روي سطح نانوذرات طلا مي‌تواند تا صد برابر تقويت شود. چنين ميداني مولکول‌هاي آلايندة هوا را تجزيه‌ مي‌کند».
پروفسور زو گفت که محصول جانبي اين فرايند، دي‌اکسيد کربن است که در مقادير پايين(مقادير توليدشده در اين فرايند) مادة نسبتاً بي‌خطري است.
وي با اشاره به اينکه استفاده از نانوذرات طلا براي راه‌اندازي واکنش‌هاي شيميايي، فرصت‌هاي تحقيقاتي جديدي را براي دانشمندان ايجاد كرده‌است، گفت:«اين فناوري يک فناوري خورشيدي است و از آنجايي که تنها به ذرات طلا حرارت داده مي‌شود، بازده انرژي بالايي دارد. در واکنش‌هاي شيميايي معمولي شما بايد همه ‌چيز را گرم کنيد، اين امر، انرژي را هدر مي‌دهد. اگر که اين فناوري در توليد مواد شيميايي خاص در دماي محدود قابل ‌استفاده باشد، شاهد تغييرات شگرفي در جنبه‌هاي اقتصادي و محيطي فرايندهاي توليدِ مواد شيميايي خواهيم بود.»
نخبگان جوان