گاهی وقتا احساس میکنم خیلی جات خالیه و هر گوشه رو که نگاه میکنم تصویری از چهره ی نازنین تو،توی ذهنم تداعی میشه.در نبود تو اشک میریزم ودر میان قطرات اشکانم به دنبال خاطرات با تو بودن می گردم.کاش بدونی وجودت برام ارزشمنده و این حس دوست داشتن که در ذره ذره وجودم ریشه دوانده،یه حس نویی از زندگی رو بهم بخشیده...ولی افسوس که اکنون در کنار من نیستی و باید با حسرت به قاب خالی عکس تو روی دیوار زل بزنم وحس نبودنت رو به دوش بکشم.....
چقدر احساس میکنم جات پیش من خالیه......
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)