گرشاسب در نوشته های فارسی:



درنوشته های فارسی نواسطوره ی گرشاسب ، دچار دگرگونی می شود و گرشاسب کهن( در اوستا )، که در اوستا نامش سام گرشاسب نريمان است به سه کس جدا از هم دگرگون می شود. در نوشتار های تاريخ پس از اسلام، هماره دیدگاه های گوناگونی پیرامون گرشاسب آمده است که بيشتر آنان يا از شاهنامه و يا از برگردان عربی ‌خداينامه سود جسته اند. در شاهنامه هر سه کس با نام گرشاسب آمده اند، اگر چه بيشتر کنش ها و کردارشان در انگاره ی کهن سام یافت می شود.

هر چند در شاهنامه از سه کس با نام گرشاسب یاد رفته است، این گونه می نماید که کنش و کردار و رفتار يکی از آن ها نمايانگر همان گرشاسب در اوستا باشد.

سخن فردوسی از نريمان بسيار کوتاه است . کتاب گرشاسب نامه ی اسدی توسی تنها به گزارش کردار و رفتار گرشاسب پرداخته‌ است که در چند گزارش خود به گزارش اوستا و نوشته های پهلوی شباهت دارد. درگرشاسب نامه، نريمان برادرزاده گرشاسب و سام پسر نريمان است . کتاب سام نامه که از نگاه حماسی از بار بسيار کمتری برخورداراست به گزارش کنش های گرشاسب پرداخته است.