جشن ازدواج مي‌تواند واقعه‌اي شگفت آور و سرورآميز و سرشار از خوشي براي هرکسي باشد. در برخي موارد و در ميان برخي مليت‌ها رسم‌هايي ديوانه واري در رابطه با اين جشن خجسته وجود دارد؛ ما مي‌خواهيم شواهد و دلايلي دال بر وجود چنين رسوم عجيب غريبي از گوشه و کنار جهان برايتان مثال بزنيم.
--------------------------------------------------------------------------------
1-دزديدن عروس
در ميان اجتماعات رومي roma (در سراسر جهان) انجام مي‌شود.
وقتي به نوع آشنايي در اغلب وصلت‌ها مي‌نگريم، متوجه مي‌شويم بيشتر آنها حاصل يک نگاه در ميان جمعيت و آشنايي از طريق نگاه بوده است. زماني که دو نفر به هم دل مي‌بندند با ازدواج کردن سرنوشتشان را به هم پيوند مي‌دهند. باوجود اين در برخي فرهنگ‌ها دوست دارند از خير اين مراحل رمانتيک ازدواج بگذرند و عملکردي تقريبا مجرمانه را براي رسيدن به هدف خود در پيش مي‌گيرند آنها با دزديدن عروس! (که آن را رسم «دو نفر کاملا غريبه» مي‌دانند) مراسم عروسي را برگزار مي‌کنند.
roma اي ها که آنها را شبه کولي نيز مي‌دانند در طول قرن‌ها اين سنت را حفظ کرده اند. در آنجا اگر يک نفر دختري را به زور بدزدد و او را 2 تا 3 روز کنار خود نگه دارد، آن دختر رسما همسر او محسوب مي‌شود. زمان قديم احتمالا اين رسم مفاهيم زيادي داشته، مثلا اين کار کمکي براي داماد محسوب مي‌شد تا پول خرج نکند و او را از تهيه شام شکرگزاري سالانه براي والدين عروس معاف مي‌کرد.
اما در فرهنگ امروز آنها تنها رسمي عجيب و غريب ديده مي‌شود که موجبات ناراحتي دختران را فراهم کرده چراکه هيچ حق انتخابي شامل حال آنها نمي‌شود و مجبورند فردي که توسطش دزيده شده اند را تا آخر عمر تحمل کرده يا عشق دائمي‌خود بدانند.
حتما خيلي از شماها متعجب شده ايد! آيا چنين چيزي قانوني است؟ خوب اين رسم يک اقليت نژادي است و اغلب دولت‌ها زياد ترجيح نمي‌دهند با ممنوع کردن رسم ديرين يک اقليت سنتي خود را به دردسر بيندازند.
--------------------------------------------------------------------------------
2- ازدواج با حيوانات براي دفع ارواح
در برخي مناطق هند
فرهنگ غرب خصوصا در زمينه ازدواج و عروسي با خرافه‌ها غريبه نيست، اغلب عروسها زودتر از مراسم آتش را در کليسا برپا مي‌کنند و حتي عروسي را به تعويق مي‌اندازند تا هيچ وسيله کهنه، عاريه اي و يا آبي رنگي در مهماني نباشد. اگر در آنجا ازدواج مي‌کنيد اصلا نبايد به فکرتان خطور کند که قبل از عروسي حتي نگاه گوتاهي به همسر آينده تان بيندازيد.
اما در قبيله هندي «سانتال» Santhal ازدواج‌هاي احمقانه اي برگزار مي‌کنند که تعدادشان به 11 مي‌رسد. آنها اعتقاد دارند که اگر دختر خردسالي يک دندان در لثه بالايي اش ريشه کند، نشانه اين است که او در آينده اي نزديک توسط ببر يا حيوان ديگري خورده مي‌شود، زيرا ارواح از اين دختر متنفر شده اند. بنابراين او بايد با يک سگ عروسي کند. مثلا اين مهماني براي دختر 9 ساله اي به اسم «کارناموني هاندسا» برپا شده است، مهماني بزرگ همراه با 100 نفر مهمان و عيش و پايکوبي.
اما خودتان را ناراحت نکنيد. اين مراسم چيزي نيست جز يک مهماني ساختگي و سمبوليک و زوج مجبور نيست مراسم را تا آخر به پايان برساند. اين فقط مراسمي براي دور کردن ارواح شيطاني است و دختران وقتي بزرگتر شدند مي‌توانند با پسر مورد علاقه خود ازدواج کنند.
باز جاي شکرش باقي است که اين مهماني‌ها واقعي نيست، درغير اين صورت آيين جن گيري بين يک بچه کوچک و خانواده سگ سانان واقعا مراسمي عجيب و غريب و البته ناراحت کننده مي‌شد.
--------------------------------------------------------------------------------
3- سياه کردن عروس در اسکاتلند
مردم اسکاتلند از بسياري جهات شبيه اروپاييان نوعي هستند، اما تعداد کمي تفاوت‌هاي برجسته و قابل ذکر نيز دارند: مثلا اسکاتلندي‌ها دل و روده گوسفند را مي‌خورند، دامن‌هاي مردانه مي‌پوشند و به جاي برنج شير دلمه بدبو و فاسد را مثل تخم مرغ و انواع سس به سمت عروس پرتاب مي‌کنند.
اسم رسم آنها «سياه کردن عروس» است، سنت قديمي اسکاتلندي،؛ بعضي مي‌گويند حتي قديمي‌تر از زمان شان کانري است. اين رسم بخشي از آييني است که قبل از عروسي انجام مي‌شود. در اين آيين دوستان عروس او را سورپرايز مي‌کنند. آيا شما واقعا تحمل چنين دوستان مسخره اي را داريد؟ دوستاني که هرچيز آشغال و مزخرفي را به سمت عروس پرتاب مي‌کنند. اينها هرچيزي مي‌توانند باشند: از شير فاسد که در يخچال شما از شدت خرابي رنگش به سياهي تبديل شده تا قير. آنها با اين کار 2 هدف را دنبال مي‌کنند. اول اينکه داماد را در حال و هواي درست و مناسبي قرار دهند (با فرض اينکه تمام اسکاتلندي‌ها وسواسي به دختران بي خانمان که هرگز حمام نمي‌کنند دارند) دوم اينکه اين عمل به زنان کمک مي‌کند تا بدانند با اتفاقاتي که در زندگي آينده شان مي‌افتد چگونه برخورد کنند، چراکه براي آنها هيچ چيز تحقيرآميزتر و ظالمانه تر از اين کثيف کاري آن هم در نزديکي روز عروسي نخواهد بود.
شايد اين نوعي تحت فشار قرار دادن عروس قبل از بلکه گرفتن از آنهاست. ولي بايد بدانيم سختي‌هايي که عروس بايد براي تميز کردن و شستن اين کثيفي‌ها متحمل مي‌شود در برابر مشکلاتي که يک زن اسکاتلندي بايد بعدها در زندگي اش با آنها دست و پنجه نرم کند چيزي نيست. عروس هم هميشه در اين مراسم ناراحت و نااميد نمي‌شود بلکه به طرز خوشحال کننده اي سورپرايز مي‌شود و اين نکته اي است که مردان اسکاتلندي در زندگي مشترک خوب درک کرده اند.
--------------------------------------------------------------------------------
4- کشتزارهاي چاق
موريتانيا (آفريقا)
استانداردهاي زيبايي شناسي در هر کجاي جهان با جاي ديگر متفاوت است. براي مثال باوجود اينکه عروس‌هاي غربي زماني که به روز عروسي نزديک تر مي‌شوند هرچه کمتر غذا مي‌خورند تا اندام لاغرتر و ظريف تري داشته باشند در بعضي از فرهنگ‌ها زنان تنومند و درشت هيکل را جذاب‌تر مي‌دانند!... و عروسها وقتي به روز عروسي نزديک تر مي‌شوند هرچه به دستشان مي‌آيد مي‌خورند تا بتوانند هرچه بيشتر به عرض و پهناي خود بيفزايند. نمونه بارز آنها هم دختران موريتاني هستند.
گروه دختران با نام «کشتزارها يا مزارع چاق» مخالف کمپ‌هاي چاقي هستند-مکانهايي که دختران از 5 سالگي به آنجا فرستاده مي‌شوند تا تحت نظارت و مراقبت زن بسيار پير باتجربه وحشتناکي اضافه وزن پيدا کرده و مدام چاق‌تر شوند، به منظور اينکه جذاب تر شده و تا جايي که ممکن است زودتر عروسي کنند. در يکي از تمرين‌ها به اسم «لبلوس» دختران مجبورند مقدار خيلي زيادي غذا (شامل 4 پوند غلات و 5 گالون شير شتر) را در طول يک روز بخورند و اگر آنها استفراغ کنند مامور ناظر يعني همان پيرزن مجبورشان مي‌کند هرچه بالا آورده اند را دوباره بخورند! معمولا در اين کمپ‌ها عدم موفقيت دختران نيز با شکنجه همراه است.
اما بخش غم انگيز داستان اينکه اين رسم درواقع چند سالي مي‌شد که منسوخ شده بود تا اينکه يک گروه ارتشي اين کشور را گرفتند و دوباره رسم را از نو راه انداختند. شايد با اين اميد که راحت تر مي‌توانستند دختران چاق را دستگير کنند يا شايد براي اهداف ديگر....
--------------------------------------------------------------------------------
5- حق نداري دستشويي بروي
رسم بعضي مناطق مالزي
هيچ چيزي زيباتر از مراسم عروسي و ازدواج نيست. وقتي زوج خوشبختي در جمع دوستان و خانواده، احاطه شده با انواع گل‌ها و غذاهاي لذيذ، اولين روز زندگي خود را جشن مي‌گيرند. اما براي قبيله‌هاي جامعه «تيدونگ» در قسمت شمالي بورتئو عروسي عبارت است از اولين روز سفري طاقت فرسا به عميق ترين لايه‌هاي جهنم و بازگشت از آن. در اين روز عروس و داماد براي 72 ساعت حق رفتن به دستشويي را ندارند.
آيين تيدانگي به زوج تازه ازدواج کرده امر مي‌کند که در خانه شان بمانند و تحت هيچ شرايطي 3 روز و 3 شب به دستشويي نروند. براي اين کار چند نفر از اعضاي خانواده‌شان به عنوان ناظر اين سه روز را در خانه آنها مي‌مانند و غذا و آب بسيار کمي به آنها داده مي‌شود. مردم تيدانگ اعتقاد دارند که اين کار عروس و داماد باعث مي‌شود زندگي طولاني و پر از شادي را تجربه کنند، بچه مرده به دنيا نياورند و نعمت و برکت وارد زندگي شان شود.
حالا وقتي به اين آيين فکر مي‌کنيم نکته جالبي را در آن مي‌بينيم. هيچ چيز به اندازه بودن در شرايط سخت دو نفر را براي زندگي پايبند نمي‌کند و به هم نزديک نمي‌کند و هيچ چيز سخت تر از خودداري کردن از رفتن به دستشويي و حمام کردن حدود نصف هفته نيست. وقتيکه اين سه روز سپري شد زن و مرد بيشتر از هرکس ديگري که قبلا مي‌شناختند به هم نزديک مي‌شوند، زيرا که آنها مدت زيادي نيست زن و شوهر شده اند و اولين روز زندگي شان در سختي کنار هم بوده اند.... آنها يار شفيق سخت ترين روزهاي زندگي هم هستند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)