امام عسکری، با وجود همه فشارها و کنترل ها و مراقبت های بی وقفه حکومت عباسی، یک سلسه فعالیت های سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام می داد که می توان آنها را بدین گونه خلاصه کرد:

1. کوشش های علمی در دفاع از آیین اسلام و رد اشکال ها و شبهات مخالفان، و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلامی، و مبارزه با فرق نوظهور در عالم اسلام.
2. ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیک و ارسال پیام ها.
3. فعالیت های سری سیاسی در جهت حمایت از جامعه تحت فشار شیعه، به رغم تمامی کنترل ها و مراقبت های حکومت عباسی.
4. حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به ویژه یاران خاص خود.
5. تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشکلات.
6. استفاده گسترده از آگاهی غیبی و علم امامت برای جلب منکران امامت و دلگرمی شیعیان.
7. آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود، امام دوازدهم.