طی همایش دستاوردهای بومی سازی نوکیا در ایران، امکاناتی جدید برای کاربران ایرانی ، از سوی این شرکت معرفی شد این بومی سازی توسط نوکیا از دو جهت مورد سوال واقع می شود.

اول اینکه آیا این بومی سازی می تواند برای کاربران نوکیا در ایران کافی باشد؟ آیا کاربران نوکیا در ایران، همان امکاناتی را از تلفن های هوشمند خود دریافت می کنند که مثلا کاربری در کشور فنلاند دریافت می کند؟ البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که خدمات اختصاصی ارائه شده از سوی نوکیا برای کاربران ایرانی، چندین و چند برابر سایر برندها (مانند htc ، اپل و سامسونگ) می باشد که هنوز برخی از آنها، حتی زبان فارسی را هم به طور رسمی پشتیبانی نمی کنند چه برسد به آنکه خدماتی هم برای ایرانی ها قائل شوند. با تمامی این احوال، با در نظر گرفتن امکاناتی که کاربران نوکیا در سایر کشور های جهان از آن برخوردارند، این شرکت هنوز هم، فرسنگ ها از خدماتی که می توان آن را ایده آل یک کاربر ایرانی دانست فاصله دارد.
نکته دوم که می توان به آن اشاره کرد این است که اساسا چه چیز باعث کندی سرعت رشد نوکیا در بازار های جهانی و حتی افول قابل ملاحظه آن در سال ها اخیر شد؟ هر چند که گسترش وبسایت فارسی نوکیا و افزودن امکاناتی مانند دانلود نرم افزار و وبلاگ گفتگوی کاربران، اقدامی مثبت و قابل تحسین از سوی این شرکت است اما به نظر نمی رسد این موضوع، آن چیزی باشد که هم اکنون طرفداران نوکیا به دنبال آن هستند. در حال حاضر، آنچه که بیش از همه یک کاربر علاقه مند به برند نوکیا را خوشحال می کند، ارائه تلفن همراهی با سیستم عاملی پیشرفته، سخت افزاری قدرتمند و پشتیبانی نرم افزاری قوی می باشد و نه چیز دیگر.

نوکیا اعتقاد دارد که سخت افزار های ارائه شده در تلفن های همراه این شرکت، کاملا مناسب و کافی برای سیستم عامل سیمبین می باشد. هر چند که خود سیمبین هم در یکی دو سال اخیر مورد انتقادات تند بسیاری از کارشناسان و کاربران تلفن همراه قرار گرفته است، اما با کنار گذاشتن بحث سیستم عامل، به استراتژی متفاوتی می رسیم که برخی برند ها (مانند سامسونگ و ال جی) در سالهای اخیر دنبال کرده اند و تا بخش زیادی هم موفق بوده اند. آنها، تنها برای راضی نگاه داشتن کاربران خود، اقدام به تولید سخت افزارهایی قدرتمند، بدون در نظر گرفتن این سوال که "آیا سیستم عامل تلفن هایشان و برنامه های آن در حال حاضر واقعا به این سخت نیاز دارد یا خیر" کردند . این استراتژی، باز هم بدون توجه به سوال فوق ، از سوی کاربران با استقبالی بالا مواجه شد.

برخی دیگر ازشرکت ها (مانند نوکیا، اپل و سونی اریکسون) استراتژی متفاوتی را پیش گرفته اند. آنها سعی کرده اند سرعت پیشرفت سخت افزاری و نرم افزاری خود را به طور موازی و در راستای یکدیگر تنظیم کنند. اپل را می توان موفق ترین نمونه این استراتژی و نوکیا را هم نمونه ناموفق شرکتی با این رویکرد دانست. شاید بهتر باشد نوکیا هم به سوی استراتژی اول مهاجرت کند!