اتحاد جزایر کومور ( Union of the Comoros ) کشوری است واقع در اقیانوس هند ، 190 مایلی شرق ساحل موزامبیک ، شمال غرب ماداگاسکار و غرب جزیره ی مایوت ( فرانسه ) . پایتخت کومور ، شهر مورونی ( Moroni ) با 60 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت کومور 2170 کیلومتر مربع و جمعیت آن 732 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای کومور می توان به ، موتسامودو 22 هزار نفر ، دومونی 14 هزار نفر و فومبونی 13 هزار نفر اشاره کرد . جزایر کومور به ترتیب وسعت شامل سه جزیره ی ، گراند کومور ( Grande Comore ) یا انجازیدجا " Njazidja " که پایتخت شهر مورونی در آن واقع است ، آنجوان ( Anjouan ) یا انزوانی " Nzwani " و موهلی ( Moheli ) یا اموالی " Mwali " می باشد ، هرچند دولت کومور جزیره ی مایوت ( Mayotte ) * که فاصله ی بسیار نزدیکی نیز با کومور دارد را متعلق به این کشور می داند ولی در حال حاضر جزیره ی مایوت را فرانسه در اختیار دارد و اکنون از مهمترین چالش های پیش روی سیاست خارجی کومور اختلاف با فرانسه بر سر مالکیت جزیره ی مایوت می باشد . کومور دارای آب و هوایی گرمسیری و مرطوب می باشد ، از ماه نوامبر تا ماه می ، فصول بارانی در جزیره ی کومور به شمار می رود ، جزایر کومور از نظر زمین شناسی ، جزایر وولکانیک یا آتش فشانی شمرده شده و شرایط اقلیمی بسیار متغیر بوده و هم نواحی کوهستانی پرشیب و هم مناطق پست و تپه ای را شامل می شود . بلندترین نقطه ی کومور ، کوه لی کارتالا ( Le Kartala ) با 2360 متر ارتفاع می باشد ( لی کارتالا تنها آتش فشان فعال کومور به حساب می آید ) . پیش از ورود اروپاییان به این جزیره ، کومور به کرات شاهد ورود مسافرانی از آفریقا ، ماداگاسکار ، اندونزی و عربستان بود به همین دلیل این جزایر به شدت تحت تاثیر فرهنگ عربی قرار گرفت . فرانسه در سال 1843 مایوت را تحت تسلط خود قرار داد و در سال 1904 مایوت را ضمیمه ی جزایر کومور کرد . در سال 1974 رفراندومی در جزایر کومور برگزار شد و در آن 95 % جمعیت جزایر به استقلال این جزایر از فرانسه رای دادند ، البته به جز مایوت با اکثریت مسیحی اش که علیه پیوستن به جزایر مسلمان نشین برای استقلال رای داد و به همین خاطر تاکنون نیز مایوت به عنوان مستعمره ماورا بحار فرانسه باقی مانده است . کومور در 6 جولای 1975 از فرانسه اعلام استقلال کرد و احمد عبدالله ( Ahmed Abdallah ) به عنوان رئیس جمهور کومور انتخاب شد . یک ماه بعد حکومت عبدالله توسط وزیر دادگستری کابینه اش ، علی سویلی ( Ali Soilih ) سرنگون شد و از آن پس بی ثباتی سباسی در کومور آغاز شد . پس از آن کومور شاهد بیش از 20 کودتا و چندین تلاش برای تجزیه طلبی در جزایر خود بوده است . حداقل چهار مورد از این کودتا ها توسط سفید پوستان مزدور ( Les Affreux ) صورت گرفته است ، نمونه ای از آن سرهنگ بدنام فرانسوی ، باب دینارد ( Bob Denard ) بود که در سال 1989 به کومور گریخت ، پس از آن بیش از 3 هزار سرباز فرانسوی به دنبال او به کومور گسیل شدند . در 3 آگوست 1997 جزیره ی آنجوان پس از ماهها آشوب و درگیری با نیروهای امنیتی از کومور اعلام استقلال کرد . تجزیه طلبان خواهان حکومت مجدد فرانسه بر این جزیره بودند و معتقد بودند استقلال از فرانسه چیزی جز بدبختی و آشفتگی سیاسی نصیب آنها نکرده است ، کمی بعد جزیره ی دیگر یعنی موهلی نیز به جدایی طلبان آنجوان پیوست . در این میان فرانسه از حمایت از تجزیه طلبان خودداری کرد . در سپتامبر 1997 تلاش نیروهای کومور که به دستور رئیس جمهوری ، محمد تاکی ( Mohamed Taki ) قصد بازپس گیری آنجوان را از تجزیه طلبان داشتند با ناکامی مواجه شد . در سال 1999 سرهنگ آزالی آسومانی ( Col. Azali Assoumani ) با اجرای کودتایی دولت موقت تادجیدینه ( Tadjidine ) را سرنگون ساخت . او تعهد کرد دولت نظامی موقت هرچه سریع تر پایان یابد . پس از سالها گفتگوهای صلح نا موفق ، در مارچ 2002 قانون اساسی جدید به تصویب رسید و جزایر سه گانه ی کومور بار دیگر با یکدیگر متحد گشتند . در ماه می رئیس جمهور فدرال از جزیره ی گراند کومور انتخاب شد و آن نیز سرهنگ آزالی بود . در فوریه ی 2003 طرح کودتا علیه سرهنگ آزالی آسومانی به شکست مواجه شد . پیمان تقسیم قدرت در دسامبر 2003 به امضا رسید و در آن به هرکدام از جزایر حاکمیت نیمه خودمختار داده می شد . مجمع ملی در سال 2004 تشکیل شد ، همچنین در 26 می 2006 میلادی ، احمد عبدالله سامبی ( Ahmed Abdallah Sambi ) که یک رهبر مذهبی بود به عنوان رئیس جمهور فدرال کومور انتخاب شد . اتحادیه ی آفریقا پیش از برگزاری انتخابات ماه می 2006 نیروهایش را به جزیره ی آنجوان گسیل داشت . همان طور که پیش بینی می شد ، پس از برگزاری انتخابات در آنجوان ، فردی به نام محمد باکار ( Mohamed Bacar ) در انتخابات این جزیره پیروز و با نادیده گرفتن قوانین دولت مرکزی خود را رئیس جمهور نامید . دولت مرکزی این اقدام را " غیر قانونی " خواند . پس از کوتاه نیامدن باکار و اصرار بر ادعاهایش در مارچ 2008 نیروهای اتحادیه ی آفریقا و ارتش کومور با حمله به جزیره ی آنجوان ، حکومت باکار را سرنگون کردند . نژاد مردم کومور را اکثرا ، آنتالوته ، کافره ، ماکوآ ، اویماتساها و اوکالاوا تشکیل می دهند ، همچنین دین 98 % کوموری ها ، مسلمان سنی و 2 % نیز کاتولیک است . دو زبان فرانسوی و عربی زبانهای رسمی در کومور به شمار می روند ( همچنین زبانی به نام شیکومورو " Shikomoro " نیز در کومور رایج است که ترکیبی از سواحلی و عربی می باشد ) . واحد پول کومور ، فرانک با واحد جزء سانتیم نام دارد . از مهمترین صادرات کومور می توان به وانیل ، اسانس عطر ، ادویه جات و نارگیل اشاره کرد . کومور از اعضای کشورهای اتحادیه ی آفریقا و اتحادیه ی عرب می باشد .
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)