در این غروب دلگیر
با مساعدت قلم و تکیه کاغذی که در دست دارم
پرسه ای در دنیای تنهایی خویش می زنم
و بدینسان می خواهم بنویسم
اما نگارش برایم بسی سخت است
و سخت تر از ان باور حقایقی است که باید به درازای یک جاده
تولد تا مرگ پنجه در پنجه کنم
اما با هر مقوله ای که است
باز هم قلم را به یاری حرفهای خویش می طلبم
و با رقص ان با سپیدی کاغذ چند سطری را برای
تسکین لحظه های دلتنگی خود خواهم نوشت
و تقدیم خواهم کرد
به ساکنان وادی دل و به همراهان همیشگی خودم
تقدیم به کسانی که از زندگی
جز کوله باری ارزو چیزی ره توشه سفر ندارند
تقدیم به کسانی که قلبهایشان در گذر
جاده ناهموار زندگی نا خواسته شکسته است
تقدیم به کسانی که از زندگی جز رنج ندیده اند اما دل پاکی دارند
تقدیم به کسانی که پرواز را می فهمند
ولی دنیای بی رحم بال و پروازشان شکسته
و قدرت پرواز و فریاد از انها گرفته است
تقدیم به کسانی که همچو من گوشه ای با خود خلوت کرده اند
و حرفهای دلشان را بر تن سفید کاغذ می نویسند
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)