تولد منظومه شمسي حاصل يك «انفجار كوچك» بوده است
بررسي يك مدل جديد از تولد منظومه شمسي نشان داده است كه اين منظومه استثنايي و شگفت انگيز در يك «انفجار كوچك» چشم به جهان هستي گشوده است.
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دانشمندان مدل جديدي از ظهور اين منظومه تهيه كرده‌اند كه نشان مي‌دهد كه ابر نواختر يا ستاره منفجر شده، مي توانسته منجر به تولد خورشيد ما در ميان انبوهي از گازها و غبارهاي كيهاني شود.
اين مدل رايانه‌اي از اين ايده كه خورشيد ما محصول يك «انفجار كوچك» با يك «ليتل بنگ» است حمايت مي‌كند.
ستاره‌ها زماني زاييده مي‌شوند كه ابري از مواد با هم برخورد مي‌كند آنچه كه منجر به اين تصادم مي‌شود، هنوز دقيقا مشخص نيست.
يك نظريه اين است كه بيشتر ستاره‌ها و شايد حتي خورشيد ما در مناطق متراكم زايش ستاره‌يي و زماني كه يك ستاره بسيار غول پيكر ديگر منفجر مي‌شود، خلق شده‌اند.
اين انفجار ستاره‌يي فشار عظيمي را به ابرهاي اطراف وارد مي‌كند.
كارشناسان در تحقيقات اخير خود دريافته‌اند كه پس از 100 هزار سال، ابر پيش خورشيدي هزار بار متراكمتر از قبل شد و گرماي حاصل از تكانه اصلي به سرعت از بين رفت.
پس از 160 هزار سال مركز ابر در اثر برخورد يك ميليون بار متراكم تر شده و پروتوسان يا نمونه اوليه خورشيد شكل گرفت.
اين پژوهشگران دريافتند كه ايزوتوپ‌هاي حاصل از تكانه اصلي با پروتوسان به شيوه‌اي پيوسته با همان منشاء خود در يك ابرنواختر، تركيب شدند و طي اين فرايندها خورشيد متولد شد.
با اين حال برخي از مطالعات نيز نشان داده است كه خورشيد احتمالا در فضايي بسيار شلوغ به دنيا آمده است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)