معرفي F-104
هواپيماي اف-104، هواپيمايي بود که به دليل شکل ظاهري و ويژگي هاي فيزيکي منحصر به فردش، موشک خلبان دار ناميده مي شد. طراحي اين شکاري متعلق به دوران جنگ کره است و از جنبه هاي گوناگون، مانند طراحي منحصر به فرد بدنه ي آن، در نوع خود بي نظير جلوه مي کند.
خلباناني که در جنگ کره با هواپيماهاي ميگ 15 شوروي سر و کله مي زدند، به تدريج فرياد هاي اعتراض خود را براي تجهيز آنان به هواپيمايي ارزانتر، مانورپذير تر، سبک وزن تر و کاراتر در نيروي هوايي ايالات متحده بر آوردند. نتيجه، همان هواپيماي ستارفايتر بود که در آن ارتفاع گرفتن کاري سهل پنداشته شده و بر سرعت آن، وحشيانه و بي مبالات افزوده مي شد. به علت اينکه اين هواپيما، به عنوان جنگنده اي براي دفاع نزديک طراحي گشته بود، برد آن قرباني امکان اوج گيري سريع شده بود. اگرچه در هنگام ضرورت شديد، اين هواپيما قادر به سوخت گيري هوا به هوا بود و نيز قادر بود که تانک هاي سوخت اضافي را نيز حمل نمايد. لازم به ذکر است که اين هواپيما از موتور توربوجت مشابه موتوري که در هواپيماي فانتوم به کار رفته است، استفاده مي نمايد.
بال هاي اين هواپيما، بسيار کوچک بوده و داراي طول دو سر بالي معادل حدود 7 متر بود و همين، نکته ي بسيار قابل توجهي بود که اين هواپيما را هر چه بيشتر به يک موشک شبيه مي ساخت. اين هواپيما که به عنوان يک جنگنده برتري هوايي طراحي گشته بود، در دو مدل مهم عرضه شد. اين هواپيما، مجهز به توپ يا مسلسلي چرخشي با شش لوله با نام ولکان بود که سرعت آتش بسيار بالايي را فراهم مي آورد. همچنين، اين هواپيما قادر به مسلح شدن به موشک هاي کوتاه برد گرماياب سايدوايندر نيز بود که از اين جهت، آن را به يک جنگنده قابل عمليات چه در طول روز چه در شب تبديل مي کرد. نيروي هوايي ايالات متحده، حدود تعداد سيصد فروند هواپيماي شکاري ستارفايتر را در دو مدل تک سرنشينه و دو سرنشينه توليد نمود.
اين هواپيما، در سال 1952 توسط مهندس کلي جانسون، همان طراحي که هواپيماي جاسوسي خفاش سياه يا بلک برد را هم طراحي نموده است، طراحي شده و هواپيماي آزمايشي XF-104 اولين پرواز خود را در سال 1954 به انجام رسانيد. اين هواپيما، اولين هواپيمايي بود که قادر به پرواز در سرعت بالاي دو ماخ يا دو برابر صوت بود و البته رکوردهاي فرواني را نيز در همين مورد و البته در ارتفاع بدست آورد. در 18 مي سال 1958، يک فروند هواپيماي ستارفايتر مدل اي، رکورد سرعتي معادل 2.259 کيلومتر بر ساعت را به جاي گذاشت. در 14 دسامبر 1959، يک جنگنده ستارفايتر مدل سي، رکورد ارتفاعي معادل 31.514 متر را به نام خود در کتاب رکورد هاي گينس به ثبت رساند. اين جنگنده، اولين هواپيمايي بود که همزمان، رکوردهاي سرعت، سقف پرواز و سرعت اوج گيري را در دست داشته و از اين لحاظ بر هواپيماهاي ديگر برتري داشت.
اين هواپيما، در ماموريتهاي ويژه قادر به حمل بمب نيز در زير بالهاي خود است. مانند هواپيماي اف-84 تاندرستريک در گذشته و هواپيماي اف-16 فالکون در حال حاضر، ستارفايتر نيز براي خدمت در نيروي هوايي کشورهاي عضو ناتو برگزيده شده و در آن زمان بود که تعداد قريب به 1.700 فروند از اين هواپيما، براي صدور به کشورهاي ديگر توليد گرديد. اين هواپيما، در آن زمان به خدمت کشورهايي چون کانادا، آلمان غربي، نروژ، ايتاليا، هلند، بلژيک، دانمارک، يونان، ترکيه، اسپانيا، تايوان و ژاپن در آمد که البته هم اکنون نيز در کشورهايي چون آلمان، ژاپن و ايتاليا به پرواز پنجاه ساله خود ادامه مي دهد. در کشور هايي غير از آمريکا، در هواپيماي ستارفايتر به منظور ايجاد کاکپيت دوم براي تمرينات آموزشي دو نفره تغييراتي داده شده و البته مدل هاي شناسايي اين هواپيماي شکاري نيز توسط کشورهاي ديگر عرضه گرديد که هرگز مورد استفاده آمريکا قرار نگرفت.
مشخصات:
کاربرد: جنگنده
شرکت سازنده: لاکهيد مارتين
تعداد خدمه: 1 نفر
نوع موتور: يک دستگاه موتور جنرال الکتريک مدلJ79-GE-3B با پس سوز و 9600 پوند تراست (هم مدل استفاده شده در فانتوم)
طول: 16.6 متر
عرض:6.6 متر
ارتفاع: 4 متر
حداکثر وزن: 6050 کيلو گرم
حداقل وزن:11250 کيلو گرم
حداکثر سرعت:2.2 ماخ
حداکثر ارتفاع پروازي:68800 پا
حداکثر برد:1175 کيلومتر
منبع:military.ir
تنظيم براي تبيان: محسن مرادي
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)