ديوان اشعار ابوسعید ابوالخیر

[sorna]

ناکامیم ای دوست ز خودکامی تست

وین سوختگیهای من از خامی تست


مگذار که در عشق تو رسوا گردم

رسوایی من باعث بدنامی تست

[sorna]

اسرار ملک بین که بغول افتادست

وان سکهٔ زر بین که بپول افتادست


وان دست برافشاندن مردان زد و کون

اکنون بترانهٔ کچول افتادست

[sorna]

ای حیدر شهسوار وقت مددست

ای زبدهٔ هشت و چار وقت مددست


من عاجزم از جهان و دشمن بسیار

ای صاحب ذوالفقار وقت مددست

[sorna]

عشقم که بهر رگم غمی پیوندست

دردم که دلم بدرد حاجتمندست


صبرم که بکام پنجهٔ شیرم هست

شکرم که مدام خواهشم خرسندست

[sorna]

در عالم اگر فلک اگر ماه و خورست

از بادهٔ مستی تو پیمانه خورست


فارغ زجهانی و جهان غیر تو نیست

بیرون زمکانی و مکان از تو پرست

[sorna]

سوفسطایی که از خرد بی‌خبرست

گوید عالم خیالی اندر گذرست


آری عالم همه خیالیست ولی

پیوسته حقیقتی درو جلوه گرست

[sorna]

پی در گاوست و گاو در کهسارست

ماهی سریشمین بدریا بارست


بز در کمرست و توز در بلغارست

زه کردن این کمان بسی دشوارست

[sorna]

پی در گاوست و گاو در کهسارست

ماهی سریشمین بدریا بارست


بز در کمرست و توز در بلغارست

زه کردن این کمان بسی دشوارست

[sorna]

ای برهمن آن عذار چون لاله پرست

رخسار نگار چارده ساله پرست


گر چشم خدای بین نداری باری

خورشید پرست شو نه گوساله پرست

[sorna]

آلودهٔ دنیا جگرش ریش ترست

آسوده‌ترست هر که درویش ترست


هر خر که برو زنگی و زنجیری هست

چون به نگری بار برو بیش ترست