رضا ناجی پس از «آواز گنجشک‌ها» بیکاری پرافتخارترین بازیگر ایران...
رضا ناجی پس از «آواز گنجشک‌ها»بیکاری پرافتخارترین بازیگر ایران...
رضا ناجی معناگرا بودن یک اثر و شرایط مطلوب مادی آن را لازمه‌های پذیرفتن ایفای نقشی در آن می‌داند، اما معتقد است پس از «آواز گنجشک‌ها» چنین نقشی به او پیشنهاد نشده است.
رضا ناجی که در سال 86 با فیلم «آواز گنجشک‌ها» برنده جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد جشنواره سینمایی برلین شد را در ایام عید با سریال «موج و صخره» بر آنتن شبکه تهران دیدیم. وی اکنون "از یاد رفته" با بازی محمدرضا فروتن و به کارگردانی فریدون حسن پور را برای شبکه اول آماده پخش دارد. با او درباره وضعیت فعلی تلویزیون، تئاتر و سینما گپی زدیم که در ادامه می‌خوانید:
نظرتان درباره رشد صعودی ساخت تله فیلم و تله تئاتر در شبکه‌های مختلف تلویزیونی چیست؟ چه نگاهی به عنوان یک هنرمند به این آثار دارید؟
در ابتدای امر باید بگویم که اغلب این فیلم‌های تلویزیونی برای پر کردن آنتن تلویزیون ساخته می‌شوند و تولید آنها تنها برای خالی نماندن برنامه‌های شبکه‌های مختلف است. بسیاری از هنرمندان نیز به این دلیل به سوی این برنامه‌ها کشیده می‌شوند تا بلکه بتوانند پاسخگوی نیازهای مادی خود باشند.
اگر به شما پیشنهاد بازی در یک نمایش صحنه‌ای داده شود با چه شرایطی حاضر به بازی در صحنه تئاتر خواهید بود؟
در وهله اول کار خوب و معنا گرا نخستین شرط من برای حضور در صحنه تئاتر خواهد بود اما در ادامه شرایط مادی کار نیز از اهمیت به سزایی برخوردار خواهد بود. اما باید بگویم بعد از فیلم سینمایی "آواز گنجشک ها" کار خوبی به من پیشنهاد نشده است بنابراین من نیز مجبور به بازی در سریال‌های طنز شدم چرا که چاره‌ای نداشتم.
اخیرا شاهد باز شدن پای ستاره‌ها به صحنه تئاتر هستیم. با توجه به کمبود مخاطب در عرصه هنرهای نمایشی به ویژه تئاتر حضور بازیگران چهره و مطرح سینما و تلویزیون چه تاثیری در بهبود این روند می‌تواند داشته باشد؟
تئاتر در کشور ما هنری مرده و بی‌طرفدار است؛ در حالی که در سایر کشورها حمایت‌های همه جانبه مسوولین باعث می‌شود تا آحاد مردم به صورتی ذاتی و با علاقه فراوان به دیدن آثار نمایشی بروند. اما متاسفانه در کشور ما به دلیل عدم حمایت‌های لازم از بازیگران و پیشکسوتان نه تنها مردم، بلکه هنرمندان نیز از این هنر مردمی و فرهنگ‌ساز فاصله گرفته و ناچار به سمت آثار طنز، بی محتوا و گاه هجو روی آورده‌اند تا بلکه بتوانند پاسخگوی نیازهای روزمره زندگی‌شان باشند.
فکر می‌کنید این روند نامناسب را به چه شکلی می‌توان اصلاح کرد؟ راه حل پیشنهادی‌تان برای فاصله گرفتن از این فضا چیست؟
هنرمند باید به صورت همه جانبه از سوی مسوولین، نهادها و ارگان‌های زیربط مورد حمایت قرار بگیرد. زمانی که هنرمند با بار فرهنگی، آموزشی و اجتماعی آثار معناگرا مواجه شود، هرگز به سریال‌ها و تله فیلم‌های بی محتوی روی نخواهد آورد هنرمند با توجه به رسالتی که بر دوش دارد به خوبی می‌داند اثری که محتوی و پیام نداشته باشد فاقد هرگونه ارزش و اعتبار است.
اما متاسفانه امروز شاهد آنیم که ساخت آثار معناگرا و خوب نه تنها مورد حمایت جدی قرار نمی‌گیرد بلکه اجازه اکران نیز به آنها داده نمی‌شود. از این میان می‌توان به فیلم سینمایی "باد در درختان می‌پیچد" به کارگردانی خسرو معصومی اشاره کرد که با انتقاد از نظام سرمایه‌داری به دفاع از حقوق قشر ضعیف جامعه می‌پردازد اما به صورت تک سانس در ساعت‌های نامناسب با کمترین مخاطب اکران می‌شود.
این در حالی است که ظهور و رشد آثار هجو و بی ارزش در سینما، تلویزیون و تئاتر صدای نارضایتی همگان را بلند کرده است. باز هم جای تاسف بسیار دارد که این روند نامطلوب در آثار کودک و نوجوان نیز مشاهده می‌شود.
آثار کودک و نوجوان چطور درگیر این روند شده‌اند؟
همانطور که در جشنواره همدان خدمت آقای شمقدری گفتم، از تمام مسوولین و دست اندرکاران می‌خواهم که نسبت به آثار کودک و نوجوان توجه ویژه و دوچندانی داشته باشند.
منبع: خبرگزاری برنا
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)