سربازی كه 28 سال مخفی شد
<شوییچی یوكویی> سربازی بود كه در سال 1941 به ارتش امپراطوری ژاپن احضار و كمی پس از آن به <گوام> منتقل شد. در سال 1944 وقتی نیروهای آمریكایی جزیره گوام را تسخیر كردند، یوكویی از ترس كشته شدن به جنگل رفت و در آن جا پنهان شد. روز 24 ژانویه سال 1972 یوكویی توسط دو تن از ساكنان آن محل در یكی از نواحی دوردست <گوام> پیدا شد. در مدت 28 سال در یك غار زیرزمینی كه خودش آن را كنده بود مخفی مانده بود و با وجود اینكه مدتها پس از پایان جنگ جهانی دوم اعلامیه آن را در نزدیكی غار خود پیدا كرده بود ولی باز هم میترسید از مخفیگاهش بیرون بیاید. او پس از بازگشت به ژاپن در حالیكه تپانچه زنگزده خود را به كمرش بسته بود گفت: <واقعا عجیب است كه من پس از این همه سال زنده از جنگل بیرون آمدهام.>
خـزنده انســاننمــا
<دیوید ایكه> قبلا یك فوتبالیست حرفهای بود و در شبكه تلویزیونی بیبیسی برنامه ورزشی اجرا میكرد و البته سخنگوی ملی حزب سبز بریتانیا نیز بود. او از سال 1990 تمام هم و غم خود را بر روی یك تحقیق گذاشت.
تحقیقی كه خود <ایكه> نام آن را <تحقیق تمام وقت بر روی خزندگان، كسانی كه یا چیزهایی كه بر دنیا حكومت میكنند> گذاشته است.او همیشه فقط لباسهای فیروزهای رنگ میپوشد و معتقد است دنیا به دست یك گروه اسرارآمیز به نام <الیتها> اداره میشود.
به گفته او <الیتها> گونهای از خزندگان انساننما هستند كه در زمانهای باستان به عنوان < انجمن برادران بابیلونی> معروف بودند و در عصر حاضر <جورج دبلیوبوش> ، <ملكه الیزابت دوم> و <كریس كریستوفرسون> از اعضای آن هستند. او میگوید: نسلهای فعلی این خزندگان به كودكآزاری و شیطانپرستی میپردازند. او نویسنده پانزده كتاب است و نظرات و عقاید خود را در این كتابها به تفصیل توضیح داده است. <ایكه> در سال 1999 پس از یك سخنرانی پنج ساعته در دانشگاه تورنتو مورد تشویق و ستایش شدید دانشجویان آن دانشگاه قرار گرفت.
مـردی كـه رسمـا مـرده بــود
<لعل بیهاری> متولد سال 1961 یك كشاورز از منطقه <اوتارپرادش> هندوستان است. او ظاهرا یك انسان معمولی است ولی یك تفاوت عمده با دیگران دارد و آن اینكه <بیهاری> از سال 1976 تا 1994 یعنی مدت هجده سال از نظر دولت مرده بود. او انجمن <مرتیك سنگ> یا <انجمن مردگان> را در <اوتار پرادش> تاسیس كرد و مدت هجده سال با نظام بروكراسی دولت هند جنگید تا بالاخره در سال 1994 میلادی توانست ثابت كند هنوز زنده است.
در سال 1974 وقتی <لعل بیهاری> تصمیم گرفت از بانك وام بگیرد، تازه فهمید كه از نظر دولت مرده است. عموی بیهاری به یكی از كارمندان دولتی رشوه داده بود تا نام او را در میان مردگان بنویسد و بدین ترتیب میخواست ملك و املاك بیهاری را تصاحب كند. مدتی بعد بیهاری دریافت كه او تنها كسی نیست كه این وضعیت را دارد و حداقل صد نفر دیگر مثل او مرده قلمداد میشدند. همان وقت بود كه تصمیم گرفت انجمن <مرتیك سنگ> را تاسیس كند. او و بسیاری از اعضای این انجمن در خطر كشتهشدن بودند زیرا خویشاوندانشان بهخاطر داراییهایشان نمیخواستند آنها زنده بمانند.
بیهاری بالاخره توانست به حق خود برسد ولی هماكنون این انجمن بیش از بیستهزار عضو دارد كه همگی هندی هستند آنها توانستهاند هویت چهار نفر از این بیستهزار نفر را اثبات كنند. بیهاری در سال 2004 كاندیدای انتخابات پارلمان <لعل گنگ> شد.
او همـهچیـزمی خورد
<میشل لوتیتو> متولد پانزده ژوئن سال 1950 یك مرد فرانسوی است. لوتیتو كه در شهر <گرین ویل> به دنیا آمده است به خاطر خوردن اشیای غیرقابل هضم مشهور شده و در كشور خود با لقب<موسیو مانگتو> به معنای <آقای همهچیزخوار> معروف میباشد. او برای مردم برنامه اجرا میكند و در برابر چشمان حیرت زده آنها همه نوع فلز، شیشه، پلاستیك و چیزهایی از این قبیل را میخورد.
او تاكنون چندین دوچرخه و تلویزیون را در كنار اشیای كوچكتر خورده است. لوتیتو ابتدا اجزای این وسایل را از هم جدا میكند و سپس آنها را تكهتكه و به راحتی قورت میدهد. لوتیتو خوردن وسایل غیرمعمول را از كودكی آغاز كرده بود و از سال 1966 یعنی از شانزده سالگی تا كنون برای مردم برنامه اجرا میكند. لوتیتو تاكنون بهخاطر این رژیم غذایی عجیب خود احساس بیماری نكرده و حتی پس از خوردن مواد مسمومیتزا هم مریض نشده است.
او در هنگام اجرای برنامه به طور متوسط روزی یك كیلوگرم وسایل غیرقابل هضم میخورد و قبل از صرف این غذای غیرمتعارف مقداری روغن معدنی تناول مینماید. در طول خوردن آنها نیز مقداری زیادی آب مینوشد. به نظر میرسد كه ضخامت دیواره معده و رودههای لوتیتو دو برابر یا حتی چند برابر مردم عادی است و اسیدهای معدهاش آنقدر قوی هستند كه میتوانند غذاهای فلزی او را هضم كنند.
صد و چهل سال عمر
<یوشیرو ناكاماتسو> كه روز بیست و ششم ژوئن سال 1928 به دنیا آمده یك پزشك میباشد. او همچنین یك مخترع ژاپنی است كه ادعا میكند ركورد بیشترین تعداد اختراعات را در دنیا شكسته است و بیش از سه هزار اختراع از خود بر جای گذاشته كه از جمله معروفترین آنها <دیسك فلاپی> و كفشهای فنری <پیون پیون> میباشند.
او در طول مدت سیو چهار سال از تمام وعدههای غذایی كه خورده است عكسبرداری كرده و تمامی آنها را جزء جزء تجزیه و تحلیل نموده و خواص و مضرات تكتك آنها را برشمرده است. هدف اصلی ناكاماتسو از این كار عجیب كه صبر و حوصله بسیاری را میطلبد علاوه بر ركوردشكنی این است كه بتواند با در نظرگرفتن خاصیتهای مختلف غذاها، بیش از صد و چهل سال عمر كند.
او سه دهه نخوابید
<تای نگوك> شصت ساله كه در محله خود به نام <های> معروف است، میگوید: از سال 1973 پس از یك تب شدید دیگر نتوانسته بخوابد و در طول بیش از 11700 شب بیخوابی گوسفندهای بیشماری را شمرده ولی تاثیری در این اختلال ایجاد نشده است.
او میگوید: <نمیدانم این بیخوابی بر روی سلامتیام تاثیر گذاشته است یا خیر ولی هنوز هم مثل دیگران سالم هستم و میتوانم مزرعهام را اداره كنم.> یكی از همسایگان نگوك برای اثبات سلامتی او میگوید: <او میتواند پنج كیلوگرم كود را چهار كیلومتر با خود حمل كند و به خانه برگرداند.>
همسر نگوك اظهار میدارد: <شوهرم قبلا خوب میخوابید ولی پس از آن تب حتی داروی خوابآور هم نتوانسته او را بخواباند.> وی در ادامه افزود: وقتی نگوك برای انجام آزمایشات پزشكی به بیمارستان شهر رفت، پزشكان گفتند او در سلامت كامل به سر میبرد و فقط كبدش كمی ضعیف كار میكند. نگوك در حال حاضر در مزرعهای در دامنه كوهستان زندگی میكند و سرگرم مزرعهداری و مراقبت از مرغها و خوكهای خود است. او شش فرزند دارد كه هر یك در خانه خود زندگی میكنند. او اغلب شبها اضافهكاری میكند یا برای جلوگیری از ورود دزدها نگهبانی میدهد. او میگوید: دو ماه از این شبهای بیخوابی را سرگرم كندن دو استخر بزرگ برای پرورش ماهی بوده است.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)