شما به جای صلاحیت طرف باید به سنخیت و جور بودن شرایط دو طرف توجه بکنین. چون خواستگاری یک انتخاب دو طرفه هست. که ممکن است پسر بدون بررسی دقیق شرایط و موقعیت خود و دختر مورد نظر اقدام به خواستگاری کرده باشد. که البته با صحبت و آشنایی حین خواستگاری شرایط طرفین و موقعیت طرفین مشخص می گردد.

 شما باید ابتدا به انگیزه های خواستگار توجه بکنین که بدون شک ایشان منافعی را مد نظر قرار داده اند.
 آیا چه عللی در خواستگاری طرف از شما موثر بوده؟

 مسائلی مانند:
 سن شما.
قیافه و ظاهر شما.
اخلاق شما.
روابط اجتماعی شما.
عقاید دینی و مذهبی شما.
ویژگی های شخصیتی شما.
موقعیت خانوادگی شما از جهت:
تعداد فرزند خانواده
 موقعیت و وضعیت برادران و خواهر ان
 موقعیت اجتماعی خانواده
 موقعیت اقتصادی خانواده
 رتبه شما از نظر تولد (چندمین فرزند)
 سن والدین و غیره
 و مطمئناً شما نیز متقابلاً چنین گزینه هایی را در مورد طرف مقابل در نظر خواهید گرفت.

 البته توافق در این موارد مطلق نبوده بلکه نسبی خواهد بود. و شما مجبور خواهید بود برای بدست آوردن یک امتیاز از امتیاز دیگری صرفنظر بکنید. چون نمی توان دو نفری را پیدا کرد که از همه جهات با هم جور باشند. پس توافق نسبی حاصل خواهد شد. و بعد از ازدواج باید یه مقدار سازگاری و تعدیل در انتظارات صورت بگیره.
 پس متوجه هستید که چه توقعات و سوالات و انتظارات و پیش شرط هایی برای خواستگار خودتان مطرح بکنید.