و آنقدر مهربان و پرانرژی است كه مخاطبش نیز متوجه می‌شود. به هر حال به بهانه بازی‌اش در سریال «سایه روشن» با وی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم....
فیلم روی كاغذ ساخته می‌شود
محمد صادقی همان‌قدر كه در انتخاب نقش‌هایش سختگیر به نظر می‌رسد برای گفت‌وگو هم نكته‌سنج است. او با بازی در نقش مامون سریال «ولایت‌عشق» به شهرت رسید و در ادامه با بازی در سریال «خواب و بیدار» نشان داد گستره حضورش وسیع است. او آنقدر مهربان و پرانرژی است كه مخاطبش نیز متوجه می‌شود. به هر حال به بهانه بازی‌اش در سریال «سایه روشن» با وی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم كه می‌خوانید:
ابتدا بگویید در بین این همه نقشی كه بازی كرده‌اید، نقش خود واقعی شما كجاست؟
سوال جالبی پرسیدید. به نظرم نقش و خصوصیات واقعی یك بازیگر غیرقابل تفكیك هستند. درواقع به نوعی خصوصیات یك بازیگر در خدمت نقش قرار می‌گیرد و به شكلی در یكدیگر حل می‌شوند. در این صورت یك نقش، باور‌پذیر یا غیرقابل باور می‌شود و شاید یكی از دلایلی كه هر بازیگری شیوه منحصر به خودش را دارد همین است. این كه خصوصیات شخصی‌اش را وارد نقش می‌كند و بعد به اجرا می‌گذارد. به هر حال من هم از این قضیه مستثنا نیستم و در همه نقش‌هایم شاخصه‌هایی از خود واقعی‌ام وجود دارد و دیده می‌شود.
وقتی قرار است نقشی را عهده‌دار شوید چقدر هنگام خواندن فیلمنامه به قضاوتی كه مخاطب روی شما خواهد داشت، فكر می‌كنید و برایتان مهم است؟
این مساله یكی از نكاتی است كه حتما در انتخاب كارهایم مدنظر قرار می‌دهم و جالب است بدانید خارج از ایران بازیگران حرفه‌ای، افرادی كنار خود دارند كه در این زمینه به آنها كمك می‌كنند؛ این كه چه نقشی به آنها می‌آید و جذاب است و چه نقشی حالت دافعه برایشان دارد. به هر حال سینما یك صنعت است و جای زیادی برای آزمون و خطا ندارد. به همین علت باید درست گام برداشت.
تا به حال برایتان پیش آمده به همین علت پیشنهادی را كه حتی برایتان وسوسه‌انگیز بوده، رد كنید؟
بله. پیش آمده كه فیلمنامه‌ای را خوانده‌ام و بعد احساس كرده‌ام آن كاراكتر مورد نظر خیلی با من فاصله دارد و بازی در آن كار هیچ چیز خاصی هم به من اضافه نخواهد كرد. بنابراین آن پیشنهاد را نپذیرفته‌ام.
یك نقش باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد تا آن را ایفا كنید؟
تنوع، شرط اول است. باید متفاوت از دیگر نقش‌هایی كه در آنها بازی داشته‌ام، باشد. این تفاوت بر تولید از جمله محل و جغرافیای فیلم هم دلالت می‌كند. در ضمن نویسنده (فیلمنامه)، تهیه‌كننده و كارگردان هم 3 عنصر اصلی برای انتخاب یك كار هستند.
اما در این شرایط كه فیلمنامه‌ها معمولا سر صحنه به دست بازیگر می‌رسد، دیگر خیلی نمی‌شود به فیلمنامه و قصه بسنده كرد، بخصوص این كه چنین شیوه‌ای حالا به صورت یك قانون هم درآمده است؟
بله، دقیقا حق با شماست. متاسفانه این شیوه باب شده است كه اصلا هم شیوه درستی نیست. بزرگان سینما اعتقاد دارند اصلا فیلم روی كاغذ ساخته می‌شود و تمام محاسبات یك فیلم براساس فیلمنامه شكل می‌گیرد. به همین علت هم قصه باید كامل و منسجم باشد. اما این شیوه را فقط می‌توان به عنوان یك نوع تجربه محسوب كرد و نه یك سبك كاری.
خودتان در چنین وضعیتی قرار گرفته‌اید كه قصه سر صحنه به دستتان برسد؟
بله. اگر نویسنده به كارش تسلط كافی داشته باشد و كارگردان هم بداند كه دارد چه كار می‌كند، طبیعتا كار خوب از آب در خواهد آمد، در غیر این صورت، همه چیز به هم می‌ریزد و دیگر نمی‌شود آن گره كور را باز كرد. به هر حال من هر دو تجربه را داشته‌ام.
و اما سایه‌روشن. چرا در این سریال بازی كردید؟
چون تمام گروه این مجموعه از كارگردان گرفته تا عوامل پشت‌صحنه حرفه‌ای بودند و كار از كیفیت خوبی برخوردار بود. در ضمن بازی در این سریال وقتی به من پیشنهاد شد كه بسیار گرفتار بودم، بنابراین خواستم نقش كوتاه‌تری را بازی كنم. البته این نقش گرچه پررنگ نیست، اما هم متفاوت است و هم خاص. به هر حال نقشی بود كه بشدت مرا جذب كرد و با آن راحت بودم و هنوز قسمت‌های اصلی آن شروع نشده است.
آقای صادقی! به عنوان یك مخاطب احساس می‌كنم به نوعی در سایه‌روشن، خودتان را بازی كرده‌اید. در این مورد توضیح دهید.
بله. خیلی از مخاطبان این سریال همین را می‌گویند، اما من هیچ‌گونه اعتقادی ندارم كه خودم را بازی كرده‌ام. شاید به نوعی این نقش و خصوصیات شخصی‌ام با هم تلفیق شده باشند، اما صددرصد نیست و با این كاراكتر فاصله زیادی دارم.
با آرش معیریان به عنوان كارگردان این مجموعه چقدر راحت بودید و فكر می‌كنید نگاه سینمایی این كارگردان تا چه حد در ساخت سریال دخیل بود؟
آرش معیریان كارگردان نوجویی است و به دنبال ابتكار عمل. او بشدت اهل مطالعه است و می‌داند چه می‌كند.
مهم‌ترین ویژگی این سریال از نظر شما؟
نوع تصویربرداری این مجموعه، بسیار خاص است و فضای ویژه‌ای به كار بخشیده است. در سایه روشن مخاطب با سكانس و پلان‌های زیادی مواجه است.
تا به حال سریال‌های زیادی در ارتباط با مشكلات و مسائل مواد مخدر ساخته و پخش شده است، اما این سریال‌ها در عین حال كه می‌توانند عبرت‌آموز باشند، همان قدر هم می‌توانند راه را نشان بدهند. مثل همین سایه روشن كه به نوعی گلخانه بنگاه رد و بدل مواد مخدر شده. در این مورد چه نظری دارید؟
ببینید معضل مواد مخدر یك معضل جهانی است و به نوعی نشان دادن این مسائل همان تیغ دولبه است و برای واقعگرا بودن قصه مجبور هستیم گاهی از آن طرف بوم حركت كنیم، اما چیزی كه اهمیت دارد این كه باید فرجام این گونه آدم‌ها را مدنظر قرار بدهیم و نه عملكردشان را. این كه در نهایت چنین آدمهایی روی خوشبختی را نخواهند دید و به مقصد هم نخواهند رسید.
اساسا فكر می‌كنید مخاطب امروز تلویزیون با وجود این همه انتخاب‌های متعدد چقدر حوصله و اشتیاق كارهای در حال پخش را دارد؟
به نكته خوبی اشاره كردید. امروزه با وجود هجوم رسانه‌های متعدد، دیگر جذب مخاطب آسان نیست. البته برخی رسانه‌ها آنقدر مخرب هستند كه روی لباس پوشیدن، افكار و ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی ما اثر گذاشته‌اند، بنابراین باید تا جایی كه می‌توانیم كارهای خوب بسازیم و زمینه‌سازی درستی در این زمینه انجام دهیم. رسانه‌های مختلف دنیا مثل یك قارچ سمی در حال رشد هستند؛ رسانه‌هایی كه واقعا برای جوانان ما یك خطر محسوب می‌شوند و برای همین هم بین خانواده‌ها و نسل جوان امروز شكاف زیادی ایجاد شده است.البته این را هم اضافه كنم كه مخاطب امروز تا حدی بی‌رحم شده است. به محض این كه كاری به ذائقه‌اش خوش نیاید یا ریتم مناسبی نداشته باشد آن را كنار می‌گذارد كه به نظرم این قضاوت عجولانه، كار درستی نیست.
با مطالعه پرونده هنری شما اولین چیزی كه خیلی خود‌نمایی می‌كند حضور كارهای سنگین و بخصوص تاریخی است. بازی در اینگونه آثار به میل خودتان بوده است یا پیشنهادهایی در این زمینه داشته‌اید؟
هر دوی اینها. به شخصه علاقه خاصی به تاریخ دارم. بازی در كارهایی چون ابراهیم خلیل‌الله، ولایت عشق، مختارنامه و... كه آثار فاخر و ارزنده‌‌ای هم هستند برای من افتخار است. به هر حال برایم جذاب است كه به مقطعی از تاریخ برگردم و به جای آدمهایی كه واقعا در آن زمان بخصوص زندگی كرده‌اند، بازی كنم. این مساله به نوعی شبیه زندگی دوباره است. چرا كه می‌توان از این طریق تجربیات زیادی به دست آورد.
پس این گونه كارها دغدغه اصلی خودتان هم هست؟
بله. اساسا من در زندگی شخصی‌ام به دنبال مفهوم واقعی زندگی هستم و هر چیزی كه برای من معنای زندگی و آزمون و خطا داشته باشد با اشتیاق به سمت آن می‌روم. بودن و تجربه كردن زندگی‌های مختلف بسیار لذت‌بخش است و از طرفی چالش زیادی برای بازیگر در اینگونه كارها وجود دارد كه هم سخت است و هم شیرین. در ضمن وقتی قرار است كار تاریخی‌‌ای ساخته شود من جزو نفرات اول برای بازی در این كار هستم.
امضای خاص محمد صادقی در ارائه نقش‌هایش چیست؟
دقت در ایفای نقش. حتی نظم و وقت‌شناسی و مسائل حواشی بازیگری و اخلاق را هم رعایت می‌كنم. بخصوص پرهیز از توهمات و غرور كاذبی را كه شهرت و بازیگری گاه در بعضی افراد به همراه دارد با اهمیت هستند.
نقدهایی كه در ارتباط با بازی‌هایتان نوشته می‌شود روی شیوه بازیگری شما اثر دارند؟
اگر اصولی نوشته شده باشند البته، ولی اگر نقدنویس راهش را گم كرده باشد و این كاره نباشد اصلا. سعی می‌كنم توجهی نكنم.
و كارهای بعدی شما...
در حال حاضر مشغول خواندن چند فیلمنامه هستم و تعجیلی برای بازی كردن ندارم. كمتر بازی كنم بهتر از این است كه در یك كار ضعیف حضور پیدا كنم و بعد پشیمان شوم.
اگر قرار باشد تمام عمر هنری‌تان را روی یك بوم نقاشی كنید، چه خواهید كشید؟
افق را می‌كشم، چون در آن هم گذشت زمان دخیل است و هم نوری كه از آن بیرون می‌آید به نوعی نشان دادن مسیر تازه است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)