استان تهران از بناهای تاريخی متعدد و با ارزشی در اطراف خود برخوردار ست. شهر تهران (پايتخت جمهوری اسلامی ايران) به دليل سابقه بيش از 200 ساله خود در مرکزيت ايران، بيش ترين بناهای تاريخی، اماکن تفريحی، موزه ها و امکانات گردشگری را در خود جای داده است. ساير شهرستان های اين استان از جمله شهرستان ری نيز به واسطه قدمت طولانی خود؛ قديمی ترين و معروف ترين جاذبه های تاريخی و مذهبی اين منطقه را در برگرفته اند. تهران به عنوان مهم ترين شهرستان منطقه؛ از آثار تاريخی مشهور، متعدد و با ارزشی برخوردار است. عمارت ها و کاخ های زيادی در تهران وجود دارند که بيش ترين آن ها به دوره های صفويه و قاجاريه تعلق دارند. مدرسه های تاريخی و قديمی که اغلب دارای مسجد نيز هستند، امام زاده ها و کليساهای مختلف که هر يک از ارزش های خاصی برخوردارند، عمارت ها و برج های معروف به همراه بازارهای قديمی بخشی از ديدنی های تاريخی شهرستان تهران است.
کاخ گلستان؛ عمارت باشکوهی است که در منطقه شميرانات واقع شده وغنيمت معروف نادرشاه از هند (تخت طاووس) در اين کاخ قرار گرفته و امروزه به گنجينه ای برای بازديد همه مردم تبديل شده است. کاخ صاحبقرانيه که در شميرانات واقع شده از بناهای متعلق به دوره قاجار است و بخش های مختلف آن ديدنی و جالب توجه است. بنای مشهور شمس العماره که در دوره قاجاريه و به دستور ناصرالدين شاه ساخته شده، در شهر تهران واقع شده و علاوه بر شهرت خاص خود از جاذبه های منحصر به فرد معماری نيز به شمار می آيد.
امام زاده داوود يكی از مشهورترين امام زاده های اطراف تهران است که در كوهستان های شمال باختری تهران واقع شده و مدرسه و مسجد سپهسالار از مدارس بزرگ و زيبای قرن سيزدهم هـجری قمری است كه در مركز شهر تهران واقع شده است. كليسای طاطاووس از قديمی ترين كليساهای تهران بوده و به يقين اولين نشانه حضور متشكل ارامنــه در شهر تهــران است. برج ميدان آزادی يكی از بناهای معروف تهران است که نماد سياسی ايران در جهان بوده و تصوير آن معرف پايتخت جمهوری اسلامی ايران است. عمارت دارالفنون كه از بناهای به يادگار مانده اميرکبير( وزيربا کفايت ناصرالدين شاه قاجار) است و بنای بلند و باشكوه سردرب باغ ملی در مدخل ميدان مشق سابق و بازار تهران كه در زمان فتح علی شاه قاجار شكل گرفته از ديگر جاذبه های گردشگری – تاريخی استان تهران به شمار می آيند.
ری مهم ترين منطقه باستانی استان تهران است که قدمت طولانی و سابقه کهن آن سبب شده که آثار تاريخی زيادی مانند باروی ری برين که به سده های قبل از ميلاد مربوط می شود، در اين شهر وجود داشته باشد. آستان مقدس حضرت شاه عبدالعظيم حسنی مهم ترين اثر مذهبی - تاريخی استان تهران است که در ری واقع شده و همواره پذيرای زايران زيادی از مناطق مختلف است.
آثار تاريخی و فرهنگی موجود در شهرستان دماوند نيز نمايش گر قدمت تاريخی اين منطقه از استان تهران است. برج و مقبره شبلی که مربوط به قرن 5 هجری قمری است، معروف ترين بنای تاريخی ناحيه بوده و قلعه باستانی گل خندان که در دوره ساسانی ساخته شده، از ديگر آثار تاريخی شهرستان دماوند است. مساجد، امام زاده ها و بقعه ها که به سده های مختلف تعلق دارند، نيز در قسمت های مختلف شهرستان دماوند پراکنده شده اند و از جمله آثار تاريخی استان تهران به شمارمی آيند. آثارتاريخی و فرهنگی متعددی نيز درشهرستان فيروز کوه قرار گرفته که قدمت تاريخی اين منطقه را می نماياند. نقش برجسته تنگ واشی که به دوره قاجاريه تعلق دارد، کاروان سراها و قلعه های قديمی، قبرستان های تاريخی و کهن به همراه بقعه امام زاده های متعددی که در اين شهرستان وجود دارند، از جاذبه های تاريخی شهرستان فيروز کوه به شمار می آيند.
تخت رستم آتشكده سنگی که بنای آن به زمان اشكانيان و ساسانيان باز می گردد و عمارت کاخ سليمانيه که به دوران قاجار مربوط است، از ديدنی های شهرستان کرج است و تپه های باستانی که قدمت آن ها به دوره های باستانی و اسلامی می رسند، از جمله مهم ترين ديدنی های شهرستان اسلام شهر به شمار می روند.
استان تهران علاوه بر جاذبه های طبيعی و تاريخی زيادی که دارد، از مراکز تفريحی و گردشگری، موزه های متعدد، نگارخانه ها، گالری ها، پارك های بازي, نمايشگاه های دايمی، سالن های سينمايی، مراکزمجلل اقامتی، مراکز بازی و تفريح، فرهنگ سراها، سالن های مجهز ورزشی و استخرهای مدرن و... نيز برخوردار است كه مشخصات آن ها در قسمت خدمات به طور كامل آورده شده است. جاذبه های تاريخی آورده شده در بالا در تمام شهرستان های استان تهران پراکنده هستند و مجموع آن ها جذابيت خاصی به اين استان بخشيده و استان تهران را به يكی از مهم ترين مناطق گردشگری جمهوری اسلامی ايران تبديل كرده است.
مسجد و مدرسه سپهسالار تهران
مدرسه سپهسالار از مدارس بزرگ و زيبای قرن سيزدهم هـ . ق در شهرستان تهران است. اين بنا در خيابان شهيد مصطفی خمينی فعلی واقع شده است. بانيان اين مسجد عظيم - كه به مدرسه ناصری تهران نيز مشهور بود- حاج ميرزا حسين خان سپهسالار قزوينی صدراعظم دوره ناصرالدين شاه قاجار و برادرش مشيرالدوله بودند. اين بنا که از بزرگ ترين مدرسه های تهران می باشد، 62 متر طول،61 متر عرض و در حدود 60 حجره دارد و ارتفاع گنبد آن 37 متر است و در صحن مدرسه، باغچه ای پردرخت و زيبا با آب نما ساخته شده است. ساختن اين عمارت معتبر در سال 1296 هجری قمری آغاز شد. مجموعه اين بنای شكوهمند شامل جلوخان، سردر، دهليز، ساختمان دو طبقه و حجره هاست. اين ساختمان دارای چهار ايوان، گنبدی بزرگ، شبستان و چهل ستون، هشت گل دسته، مناره كاشی كاری و مخزن يک كتابخانه معتبر است. درب ورودی اصلی مدرسه در حاشيه خيابان بهارستان قرار دارد. از ضلع خاوری نيز دری به مسجد و مدرسه باز مى شود. در اين دهليز، شاه كاری از معماری و كاشی كاری معروف به هفت كاسه (تاق معلق) به يادگار مانده است. بالای ايوان شمالی اين بنا يک ساعت بزرگ نصب و كتيبه های بى شماری روی كاشی نقش شده است. از مشخصات ممتاز تزيينات اين بنا، گذشته از تاق معلق، كاشی های محصور و خشتی رنگارنگ بناست كه دارای مناظری بسيار زيباهستند. از لحاظ هنر حجاری و سنگ تراشی نيز ستون های يکپارچه آن قابل توجه است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)