کمی درباره روز دحوالارض

[tina]

در آغاز، تمام چهره زمين را آب فرا گرفته بود. همه جا آب بود؛ بي حتي يک تکه کوچک خشکي؛ بي هيچ ارتفاع و پستي و بلندي. صاف، يکدست و شفاف. يک اقيانوس يکپارچه بود و ديگر هيچ.
پس چون خداوند اراده فرمود تا خشکي را بيافريند به بادها فرمان داد بر صورت آب کوبند تا موجها از آن برخيزد. پس موجهايي بزرگ پديد آمد. موجهاي بزرگ، بلند بلند، سرفراز کردند و کف بر دهان آوردند و غريو ترسناک خروششان در فضاي تهي پيرامونشان طنين افکند.
پس به اراده او، کوهي از کف، در محل کعبه بر هم آمد و خشکي از پاي آن گستردانيده شد و بدين سان، نخستين رحمت الهي بر زمين نازل گشت.
و خداوند خشکي را از محل کعبه تا «منا» گستراند و آن را تا «عرفات» پيش برد و اين چنين بود که زمين چهره نماياند.
و زمين اين چنين پاک و مطهر بود که آدم ابو البشر (ع) پا بر آن نهاد.
پس سالها و قرنها بگذشت و بشر قدر نعمت ندانست و خداوند بر او خشم گرفت و زمين بار ديگر چهره در نقاب آب کشيد و به اراده او، از ناپاکيها تن شست و آغوش خويش را بر ياران نوح (ع) گشود.
و در همين روز بود که خليل خدا، ابراهيم (ع)، چشم بر جهان گشود و زمين را به قدم خويش پربرکت ساخت. و شگفت آنکه ابراهيم مولود روز «دحو الارض» به نقطه سرآغاز دحو الارض فرستاده شد تا خانه کعبه، اولين خانه مبارک هدايت و رحمت و برکت را بنا کند.
و باز در چنين روزي بود که روح خدا، عيساي مسيح (ع) به قدرت الهي از مريم دوشيزه، زاده شد.
------------------------
منابع:
1ـ روي عن الإمام الباقر عليه السلام قوله: «لمّا أراد الله تعالى أن يخلق الأرض، أمرَ الرياح فضرَبنَ وجهَ الماء حتّى صار موجاً، ثمّ أزبَد فصار زبداً واحداً، فجمعَه في موضعِ البيت ثمّ جعله جبلاً عن زبَد، ثمّ دحا الأرض مِن تحته، وهو قول الله تعالى: إنّ أوّل بيتٍ وُضِعَ للناسِ لَلّذي ببكّةَ مُباركاً .» (تفسير نور الثقلين 5:502 ـ ح 28 و 30)
2ـ وجاء عن الإمام جعفر الصادق عليه السلام قوله: «إنّ الله تعالى دحا الأرض مِن تحت الكعبة إلى مِنى، ثمّ دحاها مِن مِنى إلى عَرَفات، ثمّ دحاها من عَرَفات إلى مِنى. فالأرض من عرفات، وعرفات من منى، ومنى من الكعبة.» (تفسير نور الثقلين 5:502 ـ ح 29)
3ـ از ابن شهرآشوب ، از امير المؤمنين (ع ) روايت شده كه در معناى آيه «ان اول بيت وضع للناس ...» به مردى كه پرسيد: «آيا راستى كعبه اولين بيت است؟» فرمودند: «نه! قبل از كعبه خانه‌هايى ديگر نيز بوده ، ليكن كعبه اولين خانه مباركى است كه براى مردم بنا نهاده شد. خانه اى كه در آن هدايت و رحمت و بركت است و اولين كسى كه آن را بنا نهاد ابراهيم بود، و بعد از او قومى از عرب جرهم آن را بنا كردند، و باز گذشت روزگار آن را ويران كرد، عمالقه براى بار سوم بنايش كردند، و براى نوبت چهارم ، قريش آن را تجديد بنا نمودند.» (ترجمه تفسير الميزان، ج 3، ذيل تفسير آيه 96 سوره آل عمران)
4ـ روي عن الأمام الرضا عليه السلام قوله: «ليلة خمس وعشرين من ذي القعدة وُلد فيها إبراهيم عليه السلام، وولد فيها عيسى بن مريم عليه السلام، وفيها دُحيت الارض من تحت الكعبة.» (مفاتيح الجنان، ذيل اعمال ماه ذي‌القعده)

[tina]

. تعریف
دحو الارض، مطابق با بیست و پنجم ماه ذوالقعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید.
از این روز، بخش هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن نمود تا کم کم به شکل ربع مسکون امروزین درآید. مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد مکان کعبه شریف و بیت ا... الحرام بود.
به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات (والارض بعد ذلک دحاها) به همین واقعه اشاره دارد.
2. ذوالقعده؛ ماه حرام
ماه ذوالقعده (یا همان ذیقعده در تلفظ فارسی) اولین ماه از ماه‌های حرام است. ماه‌های حرام زمان‌هایی هستند که جنگ در آنها ممنوع بوده و احکام ویژه‌ای نیز از جهت شرعی و فقهی دارند.
اما استفاده اخلاقی و تربیتی که از این حکم می توان كرد این است که: اگر جنگ و نزاع میان مردمان در این ماه حرام شده است حتما منازعه و محاربه با خداوند باید بیشتر مورد نفرت قرار گیرد. لذا شایسته است انسان مومن در این ماه ها بیشتر به فکر باشد تا اندیشه و اعضای او با گناه و معصیت، به مخالفت با خداوند برنخیزد
3.مناسبت های دیگر این روز
گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده اند که اهمیت آنرا دوچندان نموده اند؛ از جمله:
میلاد ابوالانبیاء حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام .
میلاد حضرت عیسی مسیح علیه السلام .
خروج رسول اکرم صلی الله علیه و آله از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس امیرالمؤمنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما و نیز تمامی همسران و بسیاری از اصحاب پیامبر (ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند.
در روایتی نیز آمده است که قائم (عج) در همین روز قیام خواهد کرد.
4. اعمال شب و روز دحو الارض
* روزه :
روز دحوالارض از چهار روزی است كه در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتى آمده است كه روزه‏اش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و در روایت دیگر كفاره هفتاد سال است و هر كه این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود ؛ و هر چه در میان آسمان و زمین وجود دارد براى كسی كه در این روز روزه‏دار باشد استغفار می‌كنند. و این روزى است كه رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در این روز اجر بسیارى است و از براى این روز به غیر از روزه و عبادت و ذكر خدا و غسل دو عمل وارد است .
* نماز :
نمازى كه در كتب شیعه قمیین روایت شده .
و آن دو ركعت است در وقت چاشت در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بخواند لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ پس دعا كند و بخواند یا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ .
* دعا :
خواندن این دعا است كه شیخ در مصباح فرموده مستحب است خواندن آن
اللَّهُمَّ دَاحِی الْكَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ كَاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ أَسْأَلُكَ فِی هَذَا الْیوْمِ مِنْ أَیامِكَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیكَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِكَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى كُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَیتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِكَ الْمَخْزُونِ غَیرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ‏] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ یا خَیرَ مَدْعُوٍّ وَ أَكْرَمَ مَرْجُوٍّ یا كَفِی یا وَفِی یا مَنْ لُطْفُهُ خَفِی الْطُفْ لِی بِلُطْفِكَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِكَ وَ أَیدْنِی بِنَصْرِكَ وَ لا تُنْسِنِی كَرِیمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ أَمْرِكَ وَ حَفَظَةِ سِرِّكَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَى یوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیاءَكَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْكُرْنِی عَلَى طُولِ الْبِلَى إِذَا حَلَلْتُ بَینَ أَطْبَاقِ الثَّرَى وَ نَسِینِی النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَى وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْكَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیائِكَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِكَ وَ اصْطِفَائِكَ وَ بَارِكْ لِی فِی لِقَائِكَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیرَ زَادٍ وَ أَوْفَى مِیعَادٍ یوْمَ یقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ‏] أَوْلِیائِكَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِكْ أَشْیاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِكَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِكَهُمْ وَ ضَیقْ عَلَیهِمْ مَسَالِكَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِكَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیائِكَ وَ ارْدُدْ عَلَیهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِكَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِكَ فِی أَعْدَائِكَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِكَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیتَ إِلَیهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَكَ حَتَّى تَرْضَى وَ یعُودَ دِینُكَ بِهِ وَ عَلَى یدَیهِ جَدِیدا غَضّا وَ یمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ وَ عَلَى جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی كَرَّتِهِ حَتَّى نَكُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِكْ بِنَا قِیامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیامَهُ وَ صَلِّ عَلَیهِ [عَلَى مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَینَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیهِ [عَلَیهِمْ‏] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
* زیارت حضرت امام رضا علیه السلام :
كه بهترین و بافضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است.
* غسل
* ذكــر خداوند :
معنای ذكر، فقط گفتن الفاظ و اوراد و نام‌های خداوند نیست. بهترین نوع ذكر خدا، به یاد خدا بودن و او را بر اعمال و گفتار و كردار خویش ناظردانستن است.
منبع: parsine.com

[tina]

يادت هست وقتي شبهاي قدر و ماه پر فيض رمضان را پشت سر گذاشتي، وقتي در طي روزمر گي هاي زندگي در مواردي كوتاهي و در مواردي نقص و در مواردي نسبت به خداي مهربان، عصيان و معصيت كردي، چقدر دوست داشتي كه مناسبتي بزرگ پيش آيد تا در سايه بزرگداشت آن به خودسازي و توبه و بازگشت دوباره به دامان پرمهر الهي بپردازي؟
يادت هست صفحات تقويم را ورق مي زدي و احتمالا شنيده اي كه پس ازماه رمضان، در روز عرفه خود را به زلال جاري توبه مي توان شست اما امشب و فردا نيز يكي از بزرگترين فرصت هايي است كه منتظرش بودي.
¤¤¤
يكي از با شرافت ترين روزهاي سال كه در آن نفحات رحمت ملكوتي به سوي بندگان وزيدن مي گيرد، روز 25 ذيقعده است كه در تعابير ديني از آن به «دحوالارض» ياد شده است.
بر طبق روايات وارده، در اين روز عظيم، خداوند زمين را از محل خانه كعبه گسترش داد و آن را براي سكونت و زندگي انسانها مهيا كرد و با رحمت خود، زمين و نعمتهاي فراوان آن را به وجود آورد.
عارف بزرگ قرن، آيت الله ميرزاجواد آقاملكي تبريزي در «المراقبات» خود معتقد است: «كار مهم در ماه ذي قعده، آگاهي از نعمتهايي است كه خداوند در روز «دحوالارض»، به بشر ارزاني داشته است، چرا كه آگاهي از نعمت و كم و كيف آن، اولين مرتبه شكر است و يكي از نعمتهاي بسيار بزرگ خداوند در اين روز به بشر اين است كه خداوند متعال كعبه را خانه خود قرار داد و اجازه داد كه مردم، آن را زيارت كنند و با پاداش و رضايت فراواني اين عمل را از آنان مي پذيرد و اين نهايت لطف و مهرباني و كرم است.»
از مهمترين سفارشها در اين روز بزرگ، گرفتن روزه است كه به گفته مرحوم شيخ عباس قمي: «آسمان و زمين و هرچه در ميان آنهاست براي روزه دار در اين روز استغفار مي كنند.»
به جرات مي توان گفت روز دحوالارض سرآغاز ورود به وادي رحمت خداوند است و سالك طريق هدايت با آمادگي در اين روز، خود را براي بهره گيري از بركات فراوان دهه نخست ذي حجه كه از برترين ايام سال است آماده مي كند.
علي«ع» در روايتي فرمود: «اولين رحمتي كه از آسمان به زمين نازل شد، در بيست وپنجم ذي قعده بود. كسي كه اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بايستد، عبادت صد سال را كه روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهي كه در اين روز براي ذكر پروردگار گردهم آيند، پيش از پراكنده شدن، حاجتهايشان برآورده مي شود. در اين روز يك ميليون رحمت نازل مي شود كه نود و نه هزار تاي آن براي روزه داران اين روز و عبادت كنندگان اين شب خواهد بود.
شب 25 ذيقعده نيز از ليالي شريفه است و باران رحمت خدا در آن باريدن مي گيرد و در كتب روايي و دعايي بر انجام عبادت و نماز و استغفار در آن تاكيد بسيار شده است.
خوشبختانه شب و روز دحوالارض امسال با شب و روز جمعه مصادف شده كه خود اين مناسبت نيز جزو ايام بسيار با فضيلت شمرده مي شود و بدين ترتيب اين تلاقي و تقارن، مصداق كامل نور علي نور است و به يقين اين شب و روز، نورانيت و صفا و شور و حال ديگري براي آن دسته از مومناني كه هميشه مترصد فرصتهاي طلايي و نادر هستند خواهد داشت. تا جان خود را در زلال نفحات رحمت الهي شست و شو دهند و خود را به بارگاه قرب پروردگار نزديك سازند.
امشب و فردا بستر و زمينه شكرگزاري از نعمتهاي بيكران الهي فراهم است تا آن كس كه وعده حتمي «لئن شكرتم لازيدنكم» را به جان شنيده است، پيشاني شكر و سپاس بر درگاه آن بيكران بسايد و او را بر نعمتهاي غيرقابل شمارشش سپاس گويد و از او آمرزش همه گناهان و توفيق پايداري در مسير حق و پاكدامني را درخواست كند.
منبع: کيهان

[tina]

هــــو البــاســـــــط

وَ الْأَرْضِ و َمَا طَحَاهَا "

قسم به زمین و كسى كه آن را گسترانیده است.
سوره مباركه شمس - آیه 6

بیست و پنجم ماه ذی القعده روزدحوالارض است.

دحوالارض را چنین معرفی می کنند "روزی كه زمیناز زیر کعبه كشیده و گسترانیده شد.
گر چه این مطلب یعنی کشیده شدن و گستراندهشدن زمین در وحله اول عجیب به نظر میرسد اما تعریف واضح تر این موضوع این است کهگفته شود :
پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته وخداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد ،اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود . این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است

روایت است که « امام رضا » علیه السلام فرموده اند:
درشب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده اند.
در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قصد حجة الوداع از مدینه با یكصد و چهار هزار یا یكصد و بیست و چهار هزار و حضرت فاطمه (ع) و تمامى اهل بیت خود از راه شجره به مکه عزیمت نمودند.

ونیز روایت است كه حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه شریف در چنین روزی ظهور خواهند كرد ان شاء الله

[tina]

« خروج پیامبر اکرم(ص) از مدینه به قصد حجه الوداع ( 10ق) »

ازطرف پیامبر اکرم(ص) در ماه ذیقعده ی سال دهم هجری قمری به اهالی مدینه و قبیله های اطراف اعلام شد که امسال آن حضرت قصد زیارت خانه ی خدا و برپایی مراسم حج را دارد.
به همین جهت، تعداد زیادی از مسلمانان به همراه آن حضرت عازم مکه شدند.
پیامبر اکرم (ص) در روز 25 ذیقعده ی سال دهم هجری قمری از مدینه حرکت نموده و درمکانی به نام ذوالحلیفه احرام بست. تمام همسران آن حضرت و یگانه دختر گرامیش حضر تفاطمه(س) در این سفر همرا ه پیامبر(ص) بودند. حضرت علی(ع) نیز پس از ماموریت جهادی وتبلیغی در منطقه ی یمن، به دستور پیامبر اکرم(ص) در مراسم بزرگ حجة الوداع حضوریافت.

چون حج این سال آخرین حج پیامبر اکرم(ص) بود به حجه الوداع مشهور گردید. پساز پایان مراسم حجه الوداع هنگام بازگشت به مدینه در مکانی به نام غدیر خم پیامبراکرم(ص) در اجتماع یکصد هزار نفری، حضرت علی(ع) را به فرمان خداوند متعال به جانشینی خود منصوب فرمود و همگان با امیرالمومنین علی(ع) بیعت کردند.

آنچه از روایات به دست مى‏آید، روز ۲۵ ذى‏القعده یكی از مهم‏ترین روزها در طول سال است كه علاوه بر روز هبوط آدم (ع) و میلاد نورانی حضرت ابراهیم(ع) و حضرت مسیح(ع) است

روزی است كه خداوند متعال برای گل سرسبد خلقت خود یعنی بشر، رحمت و بركت خود را گستراند و از نقطه كعبه خشكی را در سراسر كره زمین پخش نمود.
در حقیقت روز دحوالارض، روز گسترش خشكی در زمین و آماده شدن آن برای زندگانی مادی و دنیوی بشر است .

و از ناحیه معصومین(ع) بزرگداشت این روز بسیار سفارش شده و شایسته است هر فردی در این روز كه یادآور شروع نزول رحمت الهی است، خداوند را بر تمامی نعمت‏هایی كه قابل شمارش نیستند، شكرگزاری نماید؛
«و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها».

جالب این است كه در دعاهی مأثوره در مورد روز دحوالارض، از آن به دحوالكعبه یاد شده است. در این دعی شریف آمده است:
«اللهم داحی الكعبة... اسئلك فی هذاالیوم من ایامك التی اعظمت حقها...»
خدایا!ی پهن كننده خانه كعبه! از تو درخواست مى‏كنم در این روز كه حقوق و اهمیت آن را برای عباد، بزرگ شمرده‏ای...

و این تعبیر بیانگر یك حقیقت بسیار مهم است و آن این‏كه كره خاكی و زمین حقیقتی غیر از امتداد و بسط كعبه نیست.

خداوند كعبه را به عنوان «اول بیت وضع للناس» قرارداد و پس از آن نقطه كعبه را به نقاط مختلف كره زمین بسط داد و گستراند.

آنگاه در ادامه همین دعا و در وصف كعبه گسترش یافته مى‏فرماید:
«و جعلتها عندالمؤمنین ودیعة و الیك ذریعة و برحمتك الوسیلة»

در نز مؤمنان امانتی است كه باید در قبال آن پاسخگو باشند كه چگونه با آن رفتار كردند و حقوقش را حفظ نمودند و برای رسیدن به تو وسیله‏ای است كه از خاك به معراج برسند.

لذا سجده بر خاك كه نهایت خضوع و ذلت است، بهترین وسیله برای اوج و عروج است و در مقابل، زمین نیز واسطه‏ای است برای نزول رحمت الهی و شاید به همین مناسبت باشد كه مطابق برخی روایات، روز دحوالارض روز قیام حضرت حجت(عج) ذكر شده است

[tina]

اعمال و فضیلت روز دحو الارض

روز بیست و پنجم روز دحو الارض است و یکی از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است و در روایتی روزه اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال آمده است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سرآورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود و از برای روزه دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است ، استغفار کنند و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده است .
درواقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاکی است كه توجه به آن در روایاتو تعیین اعمال خاص همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل واهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است
تعبیر به اینکه "در روز دحوالارض رحمت خدا منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در این روز، اجربسیار است" و امثال آن ، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می نماید . درباره روزه این روز آمده است :

روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است .
روزه این روز کفاره گناهان هفتاد سال است .

برای روزهدار این روز هرکه و هرچه در میان آسمان و زمین است استغفار می کند و ...
از دیگراعمال این روز شریف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده می شود و بعد از سلام نماز بخواند :لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّالْعَظِیمِ


پس دعاکند و بخواند :
یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَامُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِیوَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرَامِ .


و همچنین دعای "اللهم داحی الکعبه ..." از دعاهای مخصوص این روز است .
میرداماد ( ره ) در رساله ی اربعه ایام خود افضل اعمال مستحب را در این روز زیارت حضرت رضا علیه السلام بیان می دارد . چیزی به ذهنم آمد گفتم بنویسم . نمی دانم درست است یا نه . شاید فضیلت زیارت امام رضا در این روز به خاطر این است که کعبه واقعی دل های عاشق ، آستان مصفای اوست . اینم حرف دله دیگه سخت نگیرید .

برو طواف دلی کن نه کعبه گل را

که این خلیل بنا کرد و آن خدای خلیل

[tina]

از امیرالمومنین (علیه السلام ) روایت شده است که فرمودند :

« اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در بیست وپنج ذی القعده بود . کسی که در این روز روزه بگیرد وشبش را به عبادت بایستد ،عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

در این روز یک میلیون رحمت نازل می شود که نودونه هزار تای آن برای روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود.

هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگار خویش گرد هم آیند ، پراکنده نمی شوند مگر این که خواسته آنان داده می شود .

برای اهل مراقبت و سیر وسلوک ، طاعت وعبادت در این شب اهمیت ویژه ای دارد زیرا نسبت به دیگر ایام مشهور مورد توجه عامه مردم نیست و آنها کمتر در این ایام به طاعت خدا مشغول می گردند ، لذا دحوالارض می تواند از ایام ممتاز سال باشد زیرا توجه در زمان غفلت عموم از مراقبات مهم باعث سرعت اجابت است واعمال نزد حضرت حق بزرگتر وبه قبول نزدیکتر واجر بیشتری دارد.

باشد تا روزی که ملک الموت جانمان را به تسخیر خود می گیرد این اعمال و ترویج آن چراغی ویا آسایشی برای قیامت ومنزل ابدی ما باشد ،
آن روزی که ما به پیشگاه خدا ناله می زنیم و از ذات مقدس ربوبی طلب مهلت به اندازه لحظه ای می کنیم که ندا می رسد هرگز و ما می مانیم واعمال از پیش فرستاده شده

[tina]

دعای روز دحو الارض :

اللَّهُمَّدَاحِیَ الْکَعْبَةِ ؛ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ ؛ وَ کَاشِفَکُلِّ کُرْبَةٍ

أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَحَقَّهَا

وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا؛ وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً

وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً ؛ وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیمُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ

فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ

فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ

وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِالْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ

دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ

وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غ

َیْرَمَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ

تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَالْأَوْبَةِ

یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ

یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ ؛ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ

الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ

وَأَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ

وَحَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ

إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِوَ النَّشْرِ

وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی

وَ حُلُولِرَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی

اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِیعَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی

وَ نَسِیَنِیَالنَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ

وَ بَوِّئْنِیمَنْزِلَ الْکَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ

وَ أَهْلِاجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ

وَ ارْزُقْنِی حُسْنَالْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ

اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ

وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا

لا أَظْمَأُ بَعْدَهُوَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ

وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَأَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ

اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَالْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ

وَ بِحُقُوقِ َوْلِیَائِکَالْمُسْتَأْثِرِینَ

اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْوَ عَامِلَهُمْ

وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ

وَ ضَیِّقْعَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ

اللَّهُمَّ وَعَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْبِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ

وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِیأَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا

اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَاأَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ

مُنْتَقِما لَکَ حَتَّیتَرْضَی وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ

وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَالْحَقَّ مَحْضا

وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَیجَمِیعِ آبَائِهِ

وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ

وَ ابْعَثْنَا فِیکَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ

اللَّهُمَّ أَدْرِکْبِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ

وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ

وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ رَحْمَةُاللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ

برگرفته ازسایت کانون گفتمان قرآنی
به آدرس:http://www.askquran.ir