کدورت سنج به دستگاهی گفته می شود که به روش اپتیکی (انعکاس نور توسط ذرات معلق) مقدار کدورت محلولها را اندازه گیری میکند
شرح پراکندگی تابش در اثر برخورد با نمونه های راکد می تواند مبنای اندازه گیری باشد. به این گونه روشها ، روشهای کدورت سنجی نیز می گویند. روش سنجش انعکاس پرتو را نفلومتری و روش کاهش توان پرتو را توربیدومتری می خوانند. یکی از دستگاهای سنجش در همین رابطه توربیدومتر بوده که دارای بخش ذیل می باشد: 1- منبع نور 2- انتخابگر طول موج 3- کاپ واکنش 4- آشکار ساز 5- ثبات
کدورت سنج ها
واژه ی کدورت برای توضيح ظاهر مات يا شيری محيط های مايع يا جامد مانند آب ( آب فاضلاب ، حمام ، معدنی و آشاميدنی ) ، نوشيدنی ها (آبجو، آب میوه و .....) يا شيشه ی پنجره ( شيشه ی نيمه شفاف) استفاده می شود. در اصطلاحات فيزيکی ، کدورت متناسب با ذرات پراکنده با اندازه های مختلف يا جذب شدن نور، می باشد که به محيط مورد بحث ظاهری مات و ابری می دهد.
در اصطلاحات فيزيکی ، کدورت متناسب با ذرات پراکنده با اندازه های مختلف يا جذب شدن نور، می باشد که به محيط مورد بحث ظاهری مات و ابری می دهد.
کدورت به وسيله ی حضور ذرات معلق مانند ميکرواورگانيسمها ، سنگ آهک ، لجن يا مخمر حاصل می شود.
در گذشته ، محققين تلاش می کردند از سيستم های باز بينی برای اندازه گيری کدورت استفاده کنند. به عنوان مثال "واحدهای کدورت ژاکسون " (JTU) بر اساس يک حجم مشخصی از اسيد سيليسيک تجزيه شده از خاک دیاتومه در آب می باشد.
کدورت با استفاده از يک کدورت سنج شمعی انجام می شد که ترکيب دستگاهی يک شمع و يک ظرف شيشه ای بود که مقايسه ی ذرات معلق به همراه محلول اسيد سيليسيک را از طريق بازبينی چشمی فراهم می ساخت.
امروزه، روش عملی معمولی برای نمونه های آبی با استفاده از يک " ديسک " سفيد ساخته شده از برنز ريخته گری شده انجام می شود. ديسک درون آب فرو برده می شود تا آن را نتوانيم ببينيم . کدورت سپس بر اساس عمق غوطه وری محاسبه می شود
امروزه پدیده ی کدورت با استفاده از نور سنج ها ي الکترونیک انجام می شود. یک منبع نور مصنوعی ، يک شدت نور معین را از ميان يک نمونه عبور می دهد. ذرات معلق نور را جذب يا پراکنده می نمايند. نور پراکنده شده سپس روی آشکار ساز متمرکز می شود.
نور پراکنده شده معمولا تحت زاويه ی 90 درجه اندازه گيری می شود. اين روش اندازه گيری تحت عنوان ابر سنجی شناخته می شود. بنابراين يک ابرسنج يک کدورت سنج است که نور پراکنده شده تحت زاويه ی 90 درجه را اندازه گيری می نمايد.
برای تهيه نتایج مشخص و قابل تکرار، کدورت سنج ها با استفاده از محلول های فرمازين ( استانداردهای مرجع) تنظيم و کاليبره می شوند.
اين سنجه ها نتايجشان را برحسب FNU (واحدهای ابرسنجی فرمازين) نمايش می دهند.
نتيجه ی اندازه گيری شده به وسيله ی يک سنجه كه بر اساس نور انتقال داده شده کار مي كند برحسب FNU (واحدهای تضعيف فرمازين ) نشان داده می شود.
2استاندارد برای اندازه گيری کدورت وجود دارد که به طور وسيعی در سطح بين المللی پذيرفته شده اند.
استاندارد ENISO7027 تحت عنوان "کيفيت آب ، تعيين کدورت " تمام روش های ممکن برای اندازه گيری کدورت را در بر می گيرد.
تمام روش های الکترونيک يک منبع نور مادون قرمز نياز دارند كه آزمايش کردن نمونه های رنگی را امكان پذير مي سازد.
در روش شماره180/ 1كدورت سنجی که "تعيين کدری به وسيله ی ابرسنجی" می باشد، EPA در ايالات متحده منحصرا روش ابر سنجی ( نور پراکنده شده ) را با استفاده از يک منبع نورسفيد (لامپ هالوژن تنگستن) تشريح می نمايد.
نتايجي که به وسيله ی دستگاههاي مختلف كه از 2 روش فوق الذکر استفاده می کنند نمی توانند مقايسه شوند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)