با کودکانتان حرف بزنید
با کودکانتان حرف بزنید
مسلماً همه ما می خواهیم راهی بیابیم تا در برابر نیازهای کودکانمان با احترام رفتار کنیم. می خواهیم راهی بیابیم که موجب شود کودکانمان مسؤول بار بیایند. دوست داریم روش متفاوتی در ارتباط با فرزندانمان در پیش گیریم که به کمک آن فرزندانمان بهتر با دوستان، والدین، همسر و روزی با فرزندانشان ارتباط برقرار کنند. راه های عملی زیر به شما کمک می کند تا این راه ها را بیابید و در برقراری ارتباط با فرزندانتان موفق تر عمل کنید.
برای آن که کودک را به همیاری وا دارید:
1- مساله یا آن چه را که می بینید برایش توصیف کنید، بگویید: حوله خیس تو روی رختخوابه.
2- اطلاعات بیشتری در اختیار کودکتان قرار دهید، بگویید: اون حوله داره لحاف رو خیس می کنه.
3- منظورتان را با یک کلمه بیان کنید، بگویید: حوله
4- در مورد احساستان صحبت کنید، بگویید: دوست ندارم توی رختخواب خیس بخوابم.
5- یادداشتی بنویسید، مثلاً: یادداشتی بالای جالباسی حمام بگذارید با این مضمون «لطفاً مرا به همان جایی که برداشته اید برگردانید تا بتوانم خشک شوم. متشکرم! حوله شما»
به جای آن که او را تنبیه کنید:
1- بدون این که به شخصیت کودک حمله کنید، زشت بودن کارش را به او بگویید. مثلاً: از این که اره جدید من زیر بارون رها شده تا زنگ بزنه خیلی عصبانی ام.
2- انتظارات خود را جزء به جزء شرح دهید، بگویید: انتظار دارم وقتی ابزار منو قرض می گیری مثل اولش بهم برگردونی.
3- راه جبران خطا را به کودک نشاندهید، بگویید: حالا چیزی که اره لازم داره کمی سنباده و مقدار زیادی زور بازو است تا دوباره تمیز بشه.
4- به کودک فرصت دهید، بگویید: تو می تونی استفاده از اون ها رو از دست بدی ، تصمیمت رو بگیر.
5- با موضوع برخورد فعال داشته باشید. کودک: چرا جعبه ابزار درش قفله؟ پدر: تو بهم بگو چرا؟
6- مشکل را حل کنید، بگویید: به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از اونا استفاده کنی در ضمن منم مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم سرجاشون هستن.
او را تشویق کنید تا مستقل بار بیاید:
1- بگذارید کودک، خودش انتخاب کند، بگویید: امروز دلت می خواد شلوار خاکستریت رو بپوشی یا شلوار قرمزت رو؟
2- برای تلاش کودک احترام قایل شوید، بگویید: در شیشه مربا ممکنه سخت باز بشه، اگه با قاشق به در قوطی بکوبی راحت تر باز می شه.
3- بیش از اندازه سوال نکنید.
4- در پاسخگویی به سوالات عجله نکنید، بگویید: سوال جالبیه خودت چی فکر می کنی؟
5- کودکان را تشویق کنید تا از منابع دیگری برای رسیدن به سؤالات شان استفاده کنند، مثلاً بگویید: شاید فروشنده مغازه حیوانات چیزی در این باره بدونه.
به جای ارزیابی توصیف کنید:
1- آن چه را که می بینید توصیف کنید مثلاً بگویید: می بینم کف اتاق تمیزه، تختخواب مرتبه و همه کتابا توی کتابخونه چیده شدن.
2- احساسات تان را توصیف کنید. مثلاً بگویید: آدم از دیدن اتاق لذت می برد.
3- در جمله ای رفتار کودک خود را که شایسته تمجید است، توصیف کنید: تو مداد رنگی ها و خود کاراتو از هم جدا کردی و هر کدومو تو جعبه شون گذاشتی، به این می گن نظم دادن.
منبع : مجله موفقیت
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)