دانشمند‌ان دانشگاه كاليفرنيا در دانشكده پزشكي سانديگو پروتئيني موسوم به «سسترين»را كشف كرده‌اند كه به عنوان يك بازدارنده طبيعي روند پير شدن و پاتولوژ‌ي‌هاي مربوط به فرايند پيري در مگس‌هاي ميوه، عمل مي‌كند.
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين محققان همچنين نشان دادند كه پروتئين سسترين براي تنظيم يك مسير سيگنال دهي كه كنترل كننده اصلي پيري و متابوليسم است، نقش دارد.
به گفته محققان، ساختار و عملكرد بيوشيمي اين پروتئين در مگس‌ها و انسان‌ها مشابه است.
شرح اين يافته جديد در مجله علمي ساينس منتشر شده است.
محققان مي‌گويند سسترين‌ها پروتئين‌هايي بسيار كوچكي هستند كه وقتي سلول‌ها فشاري را تجربه كنند به مقادير زيادي توليد مي‌شوند، اما عملكرد اين پروتئين تاكنون نامشخص بوده است تا اين كه دكتر مايكل كارين و دستياران وي در مطالعات خود دريافتند كه اين پروتئين‌ها به عنوان فعال كننده‌هاي كيناز پروتئيني وابسته به AMP ياAMPK و بازدارنده‌هاي راپامي سين يا TOR عمل مي‌كنند.
اين دو فاكتور AMPK و TOR نقش كليدي در تنظيم پيري و متابوليسم در ارگانيسم‌هاي مختلف دارند.
وجود سه ژن مختلف رمزگشايي سسترين در پستانداران شناسايي عملكرد فيزيولوژيك دقيق اين پروتئين را در حيوانات زنده مشكل ساخته بود، اما محققان بالاخره موفق به كشف آن شدند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)