موارد مصرف: آتنولول در درمان آنژين‌صدري مزمن، كنترل زيادي فشارخون (به‌تنهايي يا همراه ساير داروهاي كاهنده‌فشارخون) و پيشگيري از انفاركتوس‌مجدد ميوكارد مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: حدود 50 درصد دارو ازمجراي گوارش جذب مي‌شود. پيوند اين‌دارو به پروتئين‌هاي پلاسما اندك است.متابوليسم دارو به مقدار كم در كبد صورت‌مي‌گيرد. نيمه عمر دارو 7 ـ 6 ساعت و زمان‌لازم براي رسيدن به اوج اثر 4 ـ 2 ساعت‌مي‌باشد. دارو از راه كليه دفع مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در شوك قلبي،نارسايي آشكار قلب، بلوك قلبي درجه دويا سه دهليزي ـ بطني، برادي كاردي‌سينوسي و كاهش فشار خون سيستوليك‌به كمتر از 100 ميلي‌متر جيوه (براي‌پيشگيري از انفاركتوس مجدد ميوكارد)نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مصرف اين دارو در موارد زيربايد با احتياط صورت گيرد: آسم نايژه‌اي،آمفيزم يا برونشيت غير آلرژيك، نارسايي‌احتقاني قلب، ديابت، پركاري تيروئيد،افسردگي رواني يا سابقه ابتلاء به آن.
2 ـ مقدار مصرف اين دارو در سالمندان بايدبر اساس پاسخ بيمار تعيين شود، زيرا ازيك طرف به علت كاهش حساسيت اين‌بيماران به اثر دارو ممكن است افزايش مقدارمصرف لازم باشد و از طرف ديگر به علت‌كاهش توانايي متابوليسم و دفع دارو كاهش‌مقدار مصرف ممكن است ضرورت يابد.
3 ـ در بيماران مبتلا به عيب كار كليه،مقادير مصرف آتنولول بايد كاهش يابد.
4 ـ در صورت بروز افسردگي ناشي از اين‌دارو، مصرف آن بايد قطع شود.
5 ـ اگر بعد از يك دوره درمان طولاني بااين دارو قطع مصرف آن ضرورت پيداكند، بايد بتدريج و حداقل طي سه روز تا دوهفته قطع شود. در طول اين مدت، بيماربايد از فعاليتهاي شديد بدني پرهيز كند تاخطر بروز انفاركتوس ميوكارد يا آريتمي‌به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف‌دارو، علايم قطع مصرف بروز كرد، بايدمصرف دارو را به‌طور موقت از سر گرفت‌و به دنبال بهبود بيمار، مصرف دارو را بااحتياط قطع كرد.
عوارض جانبي: برادي كاردي، نارسايي‌قلب، اختلال در هدايت قلب، اسپاسم‌برونش، انقباض عروق محيطي، اختلالات‌گوارشي، خستگي، اشكال در بخواب رفتن،بثورات جلدي، اشكال در تنفس يا خس‌خس كردن، سردي دستها و پاها،افسردگي ورم مچ و ساق پا، ضربان‌آهسته و غير عادي قلب و سردرد بامصرف اين دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي دارويي: مقدار مصرف انسولين‌و داروهاي خوراكي پايين آورنده قندخون، هنگام مصرف همزمان با اين داروبايد تنظيم گردد تا از كاهش بيش از حد قندخون جلوگيري شود. در صورت مصرف‌همزمان داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا ـآدرنرژيك با داروهاي مسدود كننده‌كانالهاي كلسيمي يا كلونيدين، اثرات كاهش‌فشارخون ممكن است تشديد شود.مصرف همزمان داروهاي مهار كننده‌مونوآمين اكسيداز با اين دارو، به علت‌امكان افزايش شديد فشارخون، توصيه‌نمي‌شود. در صورت مصرف همزمان اين‌دارو با آمين‌هاي مقلد سمپاتيك كه داراي‌فعاليت بتا ـ آدرنرژيك هستند، ممكن است‌اثرات هر دو دسته دارو كاهش يابند.گزانتين‌ها در صورت مصرف همزمان بااين دارو ممكن است موجب مهار اثرات‌درماني هر دو دسته دارو شوند. همچنين،كليرانس تئوفيلين افزايش مي‌يابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ هيچيك از نوبتهاي‌مصرف اين دارو نبايد فراموش شود،بخصوص اگر روزي يك‌بار مصرف‌مي‌شود.
2 ـ اين دارو، زيادي فشار خون را درمان‌نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. مصرف‌آن ممكن است تا پايان عمر ضروري باشد.
3 ـ مصرف دارو، حتي در صورت‌احساس بهبودي، بايد ادامه يابد.
4 ـ اگر صورتي كه يك نوبت مصرف داروفراموش شود، به محض بيادآوردن آن‌نوبت بايد مصرف شود، ولي اگر تا زمان‌مصرف نوبت بعدي 4 ساعت باقيمانده‌باشد، از مصرف آن نوبت خودداري شودو مقدار مصرف بعدي نيز دو برابر نگردد.
5 ـ در بيماران مبتلا به ديابت، با مصرف‌اين دارو علايم كمي قندخون ممكن است‌تخفيف يابد يا گاهي غلظت قند خون‌افزايش يابد.
6 ـ از مصرف با ساير داروها، به‌ويژه‌داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه‌پزشك ندارند، بايد خودداري گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان آنژين صدري، ابتدا50 ميلي‌گرم يك بار در روز مصرف‌مي‌شود كه پس از يك هفته، در صورت‌نياز و تحمل زياد بتدريج تا 100 ميلي‌گرم‌افزايش مي‌يابد. به‌عنوان پايين آورنده‌فشارخون، ابتدا 50 ـ 25 ميلي‌گرم يك يا دوبار در روز مصرف مي‌شود كه پس از دوهفته، در صورت نياز و تحمل بيمار تاmg/day 100 ـ 50 افزايش مي‌يابد.
اشكال دارويي:
Tablet : 50 mg, 100 mg
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)