سخنانی از کوروش بزرگ | سخنانی که بزرگان راجب او گفته اند
از پارس برآمدم.از پارسوماش.این گفته من است.
کورش پسر ماندانا و کمبوجیه.
من کورش هخامنش فرمان دادم که بر مردمان ملال نرود.زیرا ملال مردمان ملال من است و شادمانی مردمان شادمانی من.
بگذارید هرکس به آیین خویش باشد.
زنان را گرامی بدارید.
فرودستان را دریابید.
و هرکس به تکلم قبیله خویش سخن گوید.
گسستن زنجیر ها آرزوی من است.
ما شب و شقاوت را خواهیم زدود ،زندگی را ستایش خواهیم کرد.تا هست سرزمین من آسمانی باد.که در او رود ها ی بسیاری جاری است.ما دامنه ها و دشت هایی داریم دریا وار.سحرآمیز ،سرسبز و برکت خیز.و شما راگفتم این بهشت بی گزند را گرامی بدارید.
سرزمین من توان شکفتنش بسیار است.
سرزمین من ، مادر من است.
تا هست خنده شادی خیز کودکان خوش باد ،تا هست شهریاری بانوان و آواز خنیاگران خوش باد.تا هست رودها بسیار تر و بسیارتر باد.
از اندوه و عزا به دور باد سرزمین من.
تا هست هرگز دلتنگی به دیدارتان نیاید.
تا هست اندوه آدمیان مرده با د .
به یادتان می آورم بهترین ارمغان آدمی آزادی ست.
باشد که تا هست از خان و مان ملتم عطر و ترانه برخیزد.
مردمان ما شایسته آرامش وآزادی اند،مردمان ما شایسته شادمانی و ترانه اند.،مردمان ما شایسته عدالت و علاقه اند ، دودمانتان در آرامش ، زندگی هاتان دراز ، و آینده تان روشن تر از امروز باد، این آرزوی من است
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)