این بازی قرار بود در اواسط دسامبر برگزار شود، اما برف سنگین انگلیس آن را به تعویق انداخت و حالا قرار است بازی در 1 مارس انجام شود. از آن هنگام تاکنون چلسی اوضاع خوبی نداشته و تنها از صدر جدول دور شده. فاصله آنها با یونایتد اکنون به 15 امتیاز رسیده است.
یونایتد در آخرین بازی خود چهارمین برد خارج از خانه این فصل خود را مقابل ویگان به دست آورد. البته چلسی در این هفته در لیگ برتر بازی نکرد چرا که بیرمنگام، تیمی که قرار بود با آنها بازی کنند باید فینال جام اتحادیه را برگزار می‌کرد. به این ترتیب آخرین دیدار آنها مقابل کپنهاگن بود که با برد دو بر صفر همراه شد.
آخرین برد یونایتد در استمفورد بریج به سال 2002 برمی‌گردد که با نتیجه سه بر صفر رقم خورد و آنها به دنبال این هستند که رکورد نه چندان خوب خود در خانه چلسی را بهبود بخشند. آرسنال به شدت در تعقیب یونایتد است و آنها فرصتی برای لغزش ندارند.
چلسی در این فصل مقابل تیم‌های بزرگ به مشکل برخورده و به نظر می‌رسد اعتماد به نفس کافی را نداشته باشد.
در جبهه چلسی
قهرمان فصل پیش، پس از باخت مقابل اورتون در جام حذفی، کپنهاگن را در لیگ قهرمانان برد. نیکلا آنلکا ستاره آن دیدار بود و دو گل زد تا تیمش راه صعود به مرحله یک‌چهارم نهایی را هموار ببیند. این در حالی بود که پیش از دیدار همه از فرناندو تورس می‌گفتند. البته برد مقابل تیم ضعیف‌تر کپنهاگن با بازی مقابل منچستریونایتد فرق دارد و کارلو آنچلوتی به خوبی می‌داند که سطح بازی این دو تیم با هم متفاوت است.
آمدن تورس بیشتر از آن که مفید باشد، باعث ایجاد ابهام شده است. او و دیدیه دروگبا به خوبی در کنار هم جا نیفتاده‌اند. هر دو مهاجم دوست دارند نفر اول حملات باشند و به این دلیل احتمالا یکی از آنها باید بازی کند. دیگر مهاجم چلسی هم آنلکا است که دوست دارد نقش مهاجم دوم و پشتیبان و دونده را بازی کند.
آنچلوتی از سوی دیگر نگران خط میانی است. این خط خلاقیت چندانی نداشته و نتوانسته به خوبی دفاع‌های حریف را باز کند.
لیورپول در دیدار اخیرش با چلسی نشان داد که چطور می‌توان چلسی را برد: نگذارید مدافعان کناری چلسی به پیش بتازند! اگر حمایت آنها نباشد، چلسی مجبور می‌شود به خط میانی‌اش روی بیاورد و آنها هم بسیار قابل پیش‌بینی کار می‌کنند و به آسانی می‌توان مانع طراحی حملات از سوی آنها شد. چلسی البته می‌تواند نمانیا ویدیچ و کریس اسمالینگ را به کناره‌ها بکشاند و با فرارهای فرانک لمپارد و میشل اسین به محوطه جریمه گل بزند.
در اردوی منچستریونایتد
یونایتد هفته بسیار مهمی را آغاز کرده و دیدارهای سختی پیش رو دارد، آنچه که سر الکس فرگوسن نامش را «آزمون اسیدی برای قهرمانی» نهاده است! آنها هفته را با برد در خانه ویگان آغاز کردند تا فاصله‌شان با آرسنال به 4 امتیاز برسد. یونایتد چهار گل زد، اما ویگان پیش و پس از گل اول خاویر ارناندس دو موقعیت فوق‌العاده داشت که ادوین فان‌درسار با واکنش‌هایی عالی مانع گل‌زنی میزبان شد. یکی از نکات مثبت این دیدار نمایش باز هم درخشان کریس اسمالینگ در کنار نمانیا ویدیچ بود. از سوی دیگر نانی به ثبات رسیده و چیچاریتو هم روند گل‌زنی خوبی داشته. اما نکات منفی یونایتد شامل این موارد می‌شد: خط میانی روی یک خط بازی می‌کند، و وین رونی با آن که گلی دیرهنگام زد اما هرگز فرمانده خط حمله نبود.
چلسی چالشی متفاوت را برای یونایتد رقم خواهد زد. آنها در خط میانی فیزیکی بازی می‌کنند و آنچلوتی تلاش خواهد کرد مانع حرکت هافبک‌های یونایتد شود و به دنبال این خواهد بود که از دو طرف حمله ببرد. به این ترتیب احتمالا یونایتد بازی را به جناحین خواهد برد و تلاش خواهد کرد بازیکنان کناری چلسی به جلو نیایند.
نانی با سرعت و قدرتش برای خط حمله یونایتد مهره‌ای کلیدی خواهد بود. او در صدر جدول پاس گل قرار دارد و گل‌هایش هم دورقمی شده است. در خط میانی، انرژی دارن فلچر برای متوقف کردن فرانک لمپارد ضروری است. مایکل کریک و پل اسکولز باید جریان بازی را به سرعت عوض کنند. دیمیتار برباتوف هم هرچند آرامش و نظم را به خط حمله یونایتد می‌آورد، اما در بازی‌های بزرگ معمولا جای خود در ترکیب را به وین رونی می‌دهد. او امیدوار است این بار فرصت حضور در دیدارهای بزرگ را بیابد.
ترکیب احتمالی
چلسی: چک – لوییز، ایوانویچ، تری، کول – اسین، میکل، لمپارد – مالودا، تورس، آنلکا
منچستریونایتد: فان‌درسار – اوشی، اسمالینگ، ویدیچ، اورا – نانی، فلچر، اسکولز، گیگز – رونی، برباتوف