کانون نویسندگان ایران

کانون نویسندگان ایران نهادی است فرهنگی-صنفی و غیرانتفاعیکه در سال ۱۳۴۷ خورشیدی با انتشار بیانیه‌ای پایه‌گذاری شد. از احمد شاملو، محمود اعتمادزاده، جلال آل‌احمد و سیمین بهبهانی به عنوان موسسان اولیه کانون نویسندگان ایران یاد می‌شود.
منشور کانون نویسندگان ایران بر اساس بیانیه مذکور و نیز بیانیه دیگری با عنوان موضع کانون نویسندگان ایران و نامه مشهور به نامه ۱۳۴ نویسنده (ما نویسنده‌ایم) نگاشته شده‌است.
اعضای کانون نویسندگان را نویسندگان، مترجمان، ویراستاران و اهل قلم دارای شرایط مصوب اساس‌نامه تشکیل می‌دهند. کانون نویسندگان ایران بخشی است از انجمن جهانی قلم (پن).
محمدجعفر پوینده و محمد مختاری از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای و هم‌چنین هوشنگ گلشیری از اعضای کانون نویسندگان ایران بودند.


وضعیت فعلی


کانون پس از انقلاب همواره با محدودیت فعالیت از سوی دولت رو به رو بوده است و از سال ۱۳۸۱ نتوانسته مجمع عمومی سالانه خود را تشکیل دهد از اعضای فعلی کانون می‌توان به ناصر زرافشان، علی‌اشرف درویشیان، علی‌اکبر معصوم‌بیگی و محسن حکیمی اشاره کرد.
در ۲۲ آبان ۱۳۸۷، کانون نویسندگان با صدور بیانیه‌ای ۱۳ آذر را «به یاد جان‌باختگان آذر ۷۷»، روز مبارزه با سانسور اعلام کرد هم‌چنین در ۱۰ دی ۱۳۸۷ کانون با انتشار بیانیه‌ای «کشتار تبهکارانه‌ی مردم غزه» را محکوم کرد