بررسی گوشی Sony Ericsson Aino

[Mohamad]

سونی اریکسون اخیرا در حال ایجاد تحولی در محصولات خود است و Aino را هم می توان نشانه دیگری برای صحت این ادعا دانست. البته تصور نمی کنیم زندگی زیر سایه Satio و X10 چندان خوشایند باشد. به همین دلیل ، Sony Ericsson Aino شخصیتی دوگانه از خود ارائه می دهد. در نگاه اول ، آنرا یک پخش کننده موسیقی همراه با صفحه لمسی می بینیم اما این گوشی خود را به شکل یک گوشی کشویی هم مطرح می کند . گرچه این گوشی را نمی توان نسخه موبایلی PlayStation دانست اما Aino از قابلیت Remote play برای جفت شدن به صورت بی سیم با Sony PlayStation 3 برخوردار است.

همانطور که از گوشی های پیشرفته انتظار می رود ، Aino هم به امکانات بسیاری مجهز است . این گوشی از امکانات ارتباطی کامل ، مقصدیابی فوق العاده ، دوربین عالی ، میزان حافظه داخلی زیاد و یک منوی جذاب و ساده برای بخش Media برخوردار است.
اما ، تمام قابلیت های لمسی Sony Ericsson Aino به استفاده از همین بخش اختصاصی Media Touch محدود نمی شود . opera mini هم به خوبی با صفحه نمایش لمسی گوشی Aino سازگار است . همین طور امکان استفاده از نرم افزار مقصدیابی به صورت لمسی وجود دارد که به صورتی روان هم کار می کند. شاید این ها را بتوان به منزله پشتیبانی گوشی از بازی های لمسی جاوا هم تلقی کرد.
این ها تنها تعداد معدودی از اسرار این گوشی بودند . اجازه دهید نگاهی نزدیکتر به امکاناتی که این گوشی ارائه می دهد ، بیاندازیم.

[Mohamad]

ویژگی های کلیدی

• صفحه نمایش 3 اینچی خازنی با قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ و پشتیبانی از رزولوشن 432*240 پیکسل
• پشتیبانی چهاربانده از GSM
• پشتیبانی سه بانده از 3G و HSDPA با سرعت 7.2 مگابیت در ثانیه و HSUPA با سرعت 2 مگابیت در ثانیه
• دوربین 8 مگاپیکسلی مجهز به فوکوس اتوماتیک و فلاش LED ، با قابلیت های برچسب گذاری جغرافیایی ، فوکوس لمسی ، تشخیص چهره ، لرزش گیر تصاویر و فیلمبرداری با رزولوشن VGA و نرخ 30 فریم بر ثانیه
• به کارگیری عملکردهای لمسی از قبیل منوی مدیای اختصاصی سونی اریکسون و رابط کاربری دوربین
• اجازه استفاده از صفحه نمایش لمسی در نرم افزارهای جاوا مانند Opera Mini
• گیرنده داخلی GPS با عملکرد A-GPS و نسخه آزمایشی نرم افزار مقصدیابی WisePilot
• Wi-Fi با DLNA
• رادیو FM با RDS
• بلوتوث استریو نسخه 2.1
• اسلات کارت حافظه microSD
• هدست بی سیم بلوتوث با سوکت صوتی 3/5 میلی متری استاندارد و هدست های بسیار خوب ،پایه رومیزی و کارت حافظه microSD با ظرفیت 8 گیگابایت که به همراه گوشی عرضه می شود
• قابلیت Remote Play

نقاط ضعف اصلی

• عدم استفاده از پورت استاندارد USB
• نبود سوکت صوتی 3/5 میلی متری استاندارد روی گوشی(گرچه روی هدست بلوتوث به این سوکت به چشم می خورد)
• کنترل لمسی گوشی به دوربین ، گالری ، پخش کننده های چند رسانه ای و چند نرم افزار جاوا محدود می شود
• بخش Media Library در منوی لمسی مدیا بسیار کند به روز رسانی می شود
• عدم پشتیبانی از فرمت های ویدیویی DivX/XviD
• نبود فلاش زنون
• نداشتن محافظ لنز برای دوربین

در جعبه این گوشی محتویات چشم گیری دیده می شود: یک پایه رومیزی و یک هدست بی سیم که
مسلما باید برای خرید جداگانه آن هزینه زیادی پرداخت می کردید ، بعنوان تجربه هایی رایگان با Aino عرضه می شوند. یک کارت حافظه 8 گیگابایتی هم در داخل جعبه دیده می شود که قطعا برای بسیاری از افراد کافی خواهد بود.

اما نکات عجیبی هم در این گوشی به چشم می خورد. استفاده از کنترل لمسی در مرورگر خود گوشی امکانپذیر نیست.قابلیت Remote Play چیزی بیشتر از DLNA عرضه نمی کند و با هرچیز دیگری غیر از Play Station3 غیرقابل استفاده است.
اما اگر شما یک Play Station3 دارید که در کنار تلویزیون BRAVIA از آن استفاده می کنید ، این قابلیت قطعا برای شما در نظر گرفته شده است.

[Mohamad]

محتویات جعبه

جعبه Sony Ericsson Aino یکی از کامل ترین جعبه هایی است که تا به حال دیده ایم. یک هدست بلوتوث مجهز به سوکت صوتی 3/5 میلی متری استاندارد و یک پایه رومیزی در این جعبه دیده می شوند. این دو مورد را می توان از عمده ترین امتیازات Aino برای فروش بیشتر دانست. قرارگیری کارت حافظه microSD هشت گیگابایتی را هم می توان امتیاز دیگری برای آن تلقی کرد.
بقیه محتویات جعبه چیزهای معمولی چون ، یک شارژر ، یک کابل USB برای انتقال داده و کتابچه راهنما هستند. نرم افزاری که برای اتصال Aino به کامپیوتر مورد نیاز است در کارت حافظه microSD قرار داده شده است و با اتصال گوشی به کامپیوتر پیغامی مبنی بر نصب نرم افزار به شما نمایش داده خواهد شد.

صفحه نمایش Aino یک صفحه نمایش واید سه اینچی است که از رزولوشن WQVGA یعنی 432*240 پیکسل پشتیبانی می کند. از زمان عرضه گوشی F490 از سوی سامسونگ که مدت زیادی از آن می گذرد ، تا به حال شاهد عرضه چنین رزولوشنی نبوده ایم.

[Mohamad]

طراحی

با دیدن Sony Ericsson Aino به شکل بسته ، تصور کردیم که با یک گوشی لمسی مواجه هستیم.با دیدن نمای ساده جلویی گوشی و بدنه نسبتا باریک آن ، اصلا انتظار وجود صفحه کلید کشویی آنرا نداشتیم.
حقیقت این است که Sony Ericsson Aino قابلیت های صفحه نمایش های لمسی را دارد اما از آنها تنها در قسمت های محدودی از منو استفاده می کند. تا به حال شاهد اخذ چنین رویکردی نبوده ایم . LG KF750 Secret هم از چنین شکل نیمه لمسی در منوی مدیا استفاده می کرد.

نمای جلویی Aino بوسیله صفحه نمایش 3 اینچی بزرگ آن و تعدادی از سنسورها که برخی از آن ها در داخل گوشی خروجی صدای مخاطب پنهان شده اند ، اشغال شده است . این صفحه نمایش قابلیت خوانایی خوبی در برابر نور آفتاب دارد.
صفحه نمایش Sony Ericsson Aino کیفیت تصویر بسیار خوبی از خود نشان می دهد اما از طرفی رزولوشن آنرا می توان برای صفحه نمایش 3 اینچی گوشی نقطه ای منفی تلقی کرد. چنین رزولوشنی با رزولوشن WQVGA که در صفحه نمایش های با اندازه مشابه به کار گرفته می شود ، کمی متفاوت است و Aino را می توان نخستین گوشی دارای صفحه نمایش سه اینچی و چنین رزولوشنی دانست. گرچه هنوز هم این صفحه نمایش تناسبی نزدیک به 16:9 دارد که به این معنی است که می توان در تماشای ویدیوها و فیلم ها استفاده کاملی از آن کرد.

قابلیت های لمسی گوشی روی منوی چندرسانه ای جدید گوشی که به طور ویژه طراحی شده است ، متمرکز شده اند.آیکن های این منو اندازه نسبتا بزرگی دارند و براحتی می توان با انگشت از آن ها استفاده کرد. این صفحه نمایش از نوع خازنی است که پاسخدهی سریع و روان تر کار کردن رابط کاربری را تضمین می نماید.
با باز کردن شکل کشویی گوشی کلید های آن نمایان می شود و Aino به گوشی ای بسیار باریک تبدیل می گردد.
کلیدهای آغاز و پایان مکالمه بین کلیدهای کنترلی گوشی ، کلید Activity menu و کلید C قرار گرفته اند. اما هنوز هم اندازه نسبتا بزرگی دارند و کار کردن با آنها آسان است. کلیدهای کنترلی کمی برجسته شده اند اما اندازه آنها نسبتا کوچک است که کار با آنها را با مشکل مواجه می کند.

صفحه کلید Aino از طرح بندی مواج استفاده می کند اما مثل کلیدهای جهت نمای گوشی محکم است.
پورت پرسرعت انتقال اطلاعات در Sony Ericsson Aino در کناره سمت چپ آن قرار گرفته است . به نظر می رسد زمان آن رسیده است که سونی اریکسون این پورت را کنار بگذارد و از یک پورت استاندارد نظیر microUSB استفاده کند. تصور می کنیم این زمان دیر یا زود فرا می رسد اما به نظر سونی اریکسون پیاده سازی این برنامه را در میان برنامه های سال 2010 خود قرار داده است.
حداقل خوب است که ارائه هدست بی سیم به همراه گوشی تا حدودی این مشکل را جبران می کند.

کلیدهای تنظیم صدا که برای بزرگنمایی هم به کار می روند به همراه کلید دوربین در کناره مخالف یعنی سمت راست قرار دارند. استفاده از هردوی این کلیدها بسیار آسان است و به تجربه کاربر از کار با گوشی آسیبی نمی زند.

میکروفون گوشی و اسپکر گوشی در کناره پایین Aino قرار گرفته اند. خیلی عجیب است که سونی اریکسون ادعا کرده است که Aino به اسپیکرهای استریو مجهز است در حالیکه اصلا شاهد چنین چیزی در گوشی خروجی صدای مخاطب نیستیم.

تنها کلیدی که در کناره بالایی گوشی قرار گرفته است ، کلید قفل گوشی است. این کلید تنها در حالتی که گوشی بسته است کار می کند و برای قفل کردن صفحه نمایش یا باز کردن قفل آن به کار می رود.

کناره پشتی گوشی هم ساده و زیباست و دوربین 8 مگاپیکسلی گوشی به همراه فلاش LED آن در گوشه بالای سمت چپ قرار گرفته اند. لنز دوربین هیچ محافظ خاصی ندارد که احتمالا به منظور پایین آوردن ضخامت آن، از تعبیه محافظ صرفنظر شده است. با اینحال ممکن است در اثر بی احتیاطی لنز دوربین آسیب ببیند.

Sony Ericsson Aino از یک باتری با قدرت 1000 میلی آمپر و از نوع Li-Po استفاده می کند. اعداد رسمی اعلام شده عمر باتری در حالت آماده به کار تا 300 ساعت و در حالت مکالمه 8 ساعت نشان می دهند.

اسلات microSD هم در زیر کاور باتری قرار گرفته است. برای دست یابی به این اسلات در هر بار باید کاور پشتی را از جای خود خارج کنید اما با اینحال هنوز هم امکان تعویض کارت حافظه بدون در آوردن باتری وجود دارد.

کار کردن با Aino اسان است و این گوشی بدون اینکه وزن زیادی داشته باشد ، احساس استحکام خوبی به کاربر منتقل می کند. شیبی که در کناره های بالایی و پایینی گوشی وجود دارد در دست نگهداشتن گوشی را خصوصا در هنگامی که گوشی به صورت افقی قرار گرفته است ، اسانتر می کند.
صفحه نمایش خازنی گوشی بسیار حساس است و مکانیزم کشویی گوشی هم به خوبی کار می کند . صفحه کلید به اندازه کافی بزرگ است و بازخورد کلیک ها نمی توانست از این بهتر باشد. در کل گوشی کاملا مقاوم است و احساسی که به کاربر منتقل می کند هیچگاه با بدنه تمام پلاستیک گوشی مشابهت ندارد.
گوشی سفید رنگی که در اختیار ما بود ، بسیار جذاب بود. استفاده از رنگ های غیرمعمول ممکن است باعث شود که گوشی مشتریانی را از دست بدهد اما این مطلب در مورد Aino صدق نمی کند.
در ضمن جمله ای را که می گوید هر چیز جدیدی سابقه ای بسیار قدیمی دارد را به یاد بیاورید. Aino خاطره O2 Coocoon را در یادها زنده می کند . به هرحال Coocoon در مقایسه با Sony Ericsson Aino امکانات کمی داشت اما از نظری ظاهری آن ها تا حدودی با هم مشابه هستند.

[Mohamad]

پایه رومیزی و هدست

پایه رومیزی و هدست لوازم اضافه ای هستند که به همراه گوشی آنها را دریافت می کنید. گوشی های معدودی با هدست بی سیم ارائه شده اند و همین طور ارائه پایه رومیزی به همراه گوشی هم اتفاق بسیار نادری است.
اگر بخواهیم هدست را تنها در یک کلمه توصیف کنیم ، آن کلمه «فوق العاده» است. شاید این هدست استوانه ای با اندازه ای شش سانتی متری اش کمی کوچک به نظر بیاید اما هرآنچه برای گوش دادن به موسیقی یا در زمان مکالمات نیاز دارید را ارائه می کند. در بالای این هدست یک سوکت صوتی 3/5 میلی متری استاندارد وجود دارد و در پایین آن کلید روشن/خاموش وپورت شارژر قرار دارد که به پایه رومیزی متصل می شود.
جلوی این هدست بلوتوث نیمه شفاف است و از LED هایی چهار رنگ استفاده می کند که بازخورد بصری خوبی به دنبال دارند. برای مثال با یک کلیک روی دکمه خاموش/روشن تعدادی از این لامپ ها متناسب با شارژ موجود باتری روشن می شوند.

کنترلهای هدست هم امکانات بسیار خوبی دارند. دکمه Call که در جلوی آن قرار گرفته است ، برای پذیرش و رد تماسها به کار برده می شود. کلیدهای اختصاصی پخش موسیقی هم در کنار آن قرار گرفته اند و شامل کلیدهای رد کردن آهنگ ها(که با نگهداشتن آن ها می تواند به سرعت در آهنگ ها به جلو یا عقب حرکت کنید) و دکمه play/pause می شود. میکروفون هم درست در بالای کلید Call قرار داده شده است.
کلیدهای تنظیم صدا در سمت مخالف قرار گرفته اند و به تماس هم حساس هستند.با کشیدن دست تان در جهت علامت مثبت ، صدای گوشی زیاد شده و با کشیدن انگشت تان به سمت علامت منفی ، صدای آن کاهش می یابد. LEDها به صورت بصری این افزایش و کاهش صدا را نمایش می دهند.
خوشبختانه ، این هدست می تواند به عنوان آنتن رادیویی هم برای Aino عمل کند و برای گوش دادن به رادیو دیگر مجبور نیستید که از هدست های اضافه ای هم استفاده کنید.
اگر میزان شارژ باتری هدست بی سیم تمام شود نمی توانید هدفون ها را از آن جدا کرده و به خود گوشی وصل کنید. حداقل اینکه امکان اتصال آنها به پورت پرسرعت انتقال داده وجود ندارد و هیچ سوکت صوتی 3/5 میلی متری هم روی بدنه گوشی به چشم نمی خورد.
این هدست واقعا برد خوب و قابل تحسینی دارد. به دلیل پشتیبانی از استاندارد A2DP می توان به راحتی در فواصل پنج متری که چند دیوار هم بین گوشی و هدست قرار دارد ، از آن استفاده نمود. خوب در این جا نمی خواهیم به بررسی تخصصی هدست های بلوتوث بپردازیم اما تا به حال هدست بلوتوثی ندیده ایم که در این فاصله با اختلالات صوتی مواجه نشود.
Aino و هدست بی سیم جادویی آن مدت زیادی در اختیار ما نبودند تا بتوانیم باتری آن ها را بخوبی تست کنیم. هدست را با موسیقی در حال پخش با صدای بلند به مدت دو ساعت رها کرده و در این مدت چندین تماس تلفنی هم با آن برقرار کردیم و میزان شارژ ان به یک خط کاهش پیدا کرد. این هدست می تواند 5 تا 6 ساعت دوام بیاورد اما به شما توصیه می کنیم که هر شب برای اینکه در روزی پرمشغله مجبور به کنار گذاشتن آن نشوید ، آنرا شارژ کنید.
هدست بی سیم دیگری که به عنوان آنتن رادیو هم عمل می کند ، MW600 است و حتی جذاب تر هم هست. این هدست نسبت به هدستی که همراه با Aino ارائه می شود(با شماره مدل MH100) یک صفحه نمایش LCD بیشتر دارد. متاسفانه در لیست گوشی های مورد پشتیبانی این هدست تنها تعدادی از گوشی های ارزان قیمت و Sony Ericsson X10 دیده می شوند و نام Sony Ericsson Aino در این لیست به چشم نمی خورد.
پایه رومیزی Aino تقریبا با همان پلاستیکی که خود گوشی از آن ساخته شده است ، ساخته شده و بسته به رنگی از گوشی که خریداری می کنید ، رنگ سیاه یا سفید آن در اختیارتان قرار خواهد گرفت. در پایین آن لوگوی سونی اریکسون بسیار جلب توجه می کند.

در قسمت سمت چپ آن یک پورت ارتباطی پرسرعت وجود دارد که Aino به آن متصل می شود و در سمت راست آن قسمتی برای اتصال هدست در نظر گرفته شده است. این وسیله می تواند خود گوشی و هدست بی سیم آنرا به طور همزمان شارژ کند و گوشی را به صورت افقی نگاه دارد که برای تماشای ویدیوها و عکس ها بسیار عالی است.
اما خوب پورت ارتباطی پرسرعت گوشی تنها جایی است که گوشی به این پایه متصل می شود و به همین دلیل در زمان لمس گوشی در خواهید یافت که گوشی تاحدودی می لرزد.
اما این پایه رومیزی محکم تر است و به کاربر در کار راحت تر با گوشی در هنگام اتصال گوشی به آن کمک می کند .مسلما حساسیت صفحه نمایش لمسی گوشی که به شما اجازه می دهد بدون هیچ فشاری و تنها با لمس گوشی بتوانید از عهده اداره آن برآیید ، حتما در این جا به کمک شما خواهد آمد.
مشکل اصلی در این جا تنها عملکردهای لمسی محدود Sony Ericsson Aino است که حتی با استفاده از آنها نمی توانید اسلاید شو گوشی را برای استفاده از آن به عنوان قاب عکس دیجیتال فعال کنید . حداقل در این حالت می توانید از گوشی بعنوان ساعت دیجیتال استفاده کنید.
در پشت این پایه رومیزی دو پورت پرسرعت یکی برای اتصال به کامپیوتر از طریق USB و دیگری برای شارژ در نظر گرفته شده اند.این پورت ها قابل تعویض نیستند اما وجود پورتی برای اتصال به اسپیکر در این بخش می توانست مورد استقبال کاربران قرار بگیرد. اما به هر حال هدست بی سیم گوشی هم امکان خوبی است .

[Mohamad]

رابط کاربری

Sony Ericsson Aino به طرز مبهمی از عملکردهای لمسی استفاده می کند.این ابهام به این دلیل است که گوشی از نظر سخت افزاری کاملا قادر به پشتیبانی از دستورات لمسی است اما این عملکردهای لمسی تنها به منوی چندرسانه ای کوچک آن ، آن هم در حالت افقی محدود می گردند.(البته در این میان می توانید از چند نرم افزار جاوا هم به صورت لمسی استفاده کنید). این منوی مالتی مدیا اجازه دسترسی کاربران به امکانات چند رسانه ای گوشی از قبیل گالری ، موسیقی ، رادیو FM را فراهم می کند و تنها راه کار کردن با رابط کاربری دوربین هم به شمار می رود.
با کنار گذاشتن این منوی جدید ، رابط کاربری Sony Ericsson Aino را همانی خواهیم یافت که در بیشتر گوشی های پیشرفته و اخیر شرکت شاهد به کار گیری آن بوده ایم. می توانید تنها با به کارگیری کلیدهای 4 جهته در قسمت های مختلف این رابط حرکت کنید و امکان استفاده از عملکردهای لمسی گوشی در این جا وجود ندارد. تنها استثنا در این جا به مواقعی باز می گردد که نرم افزار جاوای حساس به لمسی چون Opera Mini را روی گوشی نصب کنید. این نرم افزار به خوبی با سیستم لمسی Aino هماهنگ بود و حتی در حالت افقی گوشی هم می شد از صفحه کلید QWERTY مجازی آن استفاده کرد.
اما بدون عملکردهای لمسی اضافی هم ، هنوز می توان تغییراتی را مشاهده کرد که برای متمایز کردن Aino از گوشی هایی چون C901 و W995 به آن افزوده شده اند.
رابط کاربری این گوشی مبتنی بر فلش است و از گرافیک چشم گیری برخوردار است . این رابط را می توان زیباترین و قابل سفارشی سازی ترین رابطی دانست که تا به حال در گوشی های سونی اریکسون شاهد عرضه آن بوده ایم. Aino از جلوه های متحرک و پس زمینه های سه بعدی هم بیش از تمامی گوشی های دیگر شرکت استفاده می کند.
صفحه اصلی گوشی به شکل همیشگی سازماندهی شده است و اطلاعاتی در بالای این صفحه مبنی بر قدرت آنتن دهی ، شبکه انتقال داده ای که در حال استفاده از آن هستید ، اتصالات فعال و وضعیت باتری نمایش داده می شوند. در پایین صفحه نمایش و در بالای کلیدهای کنترلی گوشی ، برچسب های آن ها دیده می شود.

طرح بندی های صفحه اصلی همان طرح بندی های همیشگی و استاندارد چهارتایی شامل theme dependent (وابسته به تم)، طرح مشبک 3x4 ، طرح چرخشی و نمایش تکی آیکن هاست.

در حالت چرخشی ، سه آیکن در صفحه نمایش ، نشان داده می شوند و آیکن میانی آیکن فعال و انتخاب شده به شمار می رود. آیکن های کناری نیمه پنهان هستند و فقط برای نمایش مورد بعدی به کار گرفته شده اند. پنج آیکن منوی دیگر در پس زمینه به شکل مبهم و تیره نمایش داده می شوند.
در حالت نمایش تک آیکن ، یک آیکن بزرگ در هر بار در مرکز صفحه نمایش داده می شود و یک نوار عمودی در کنار صفحه سایر آیکن ها را در خود نگه میدارد. هیچ یک از این حالت ها با کلیدهای میانبر کار نمی کنند. تنها حالت مشبک اجازه استفاده از میانبر های صفحه کلید را به شما می دهد.

منوی معروف عملکرد(Activity Menu) اجازه دستیابی سریع به لیستی از علاقمندی های کاربر، وب ، رویدادهای اخیر و البته نرم افزارهای در حال اجرا را می دهد .این قابلیت اخیر باعث می شود که Aino از چند وظیفه گی پشتیبانی کند.

رابط کاربری در کل زیبا و جذاب است . امکان چرخش خودکار صفحه هم در Media Center وجود دارد که بسیار هم حساس است و به خوبی کار می کند. البته این حالت تنها در منوی چند رسانه ای قدیمی گوشی صادق است . منوی جدید این بخش تنها در حالت افقی کار می کند و از هیچ چرخشی برخوردار نیست.
Sony Ericsson Aino از تم های Flash Lite هم استفاده می کند که می توانند رنگ بندی و عکس پس زمینه را تغییر دهند. گوشی ای که در اختیار ما قرار گرفته است دارای دو تم پیش فرض نصب شده است :Clarity و Unlimited . گزینه اخیر اختصاصا برای Aino طراحی شده است.

یک امکان جالب در گوشی های سونی اریکسون این است که شما می توانید از یک نرم افزار به جای یک عکس بعنوان پس زمینه استفاده نمایید. البته شما مجاز به استفاده از هر نرم افزاری نیستید و انتخاب هایتان به چند نرم افزار ختم می شود.در Aino تنها می توانید به استفاده از نرم افزار Bluetooth Robot دلخوش کنید که تقریبا بدون کاربرد است.
تمامی قسمت هایی از رابط که بوسیله کنترل های لمسی قابل اداره کردن هستند ، به نحوی به قابلیت های چندرسانه ای گوشی مربوط اند که در قسمتی دیگر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

[Mohamad]

دفترچه تلفن

دفترچه تلفن فضایی برای ذخیره 1000 مخاطب و 7000 شماره تلفن در اختیار ما می گذارد. شما می توانید از میان مخاطبان موجود در سیم کارت یا حافظه تلفن یکی را برای مشاهده انتخاب نمایید اما امکان دیدن هر دوی شماره های ذخیره شده در سیم کارت و حافظه تلفن به طور همزمان وجود ندارد

امکان تنظیم دفترچه تلفن برای ذخیره مخاطبان جدید در سیم کارت نیز وجود دارد. می توان از تمامی مخاطبان موجود یک فایل پشتیبان تهیه نموده و آنرا در کارت حافظه ذخیره کرد.مشخصا امکان بازیابی این مخاطبان از فایل پشتیبان هم وجود دارد.
ویرایش مخاطبان از طریق یک رابط چند لبه (tabbed) که در سالیان پیش همواره در گوشی های سونی اریکسون به کار گرفته شده است ،صورت می گیرد. پنج لبه در این بخش وجود دارند و جزئیات مرتبط به هم را دسته بندی می کنند. لبه اول برای اسامی و شماره های آنهاست و لبه بعد ادرس های وب مانند Email ها و آدرسهای صفحات شخصی را ذخیره می کند. لبه سوم برای اختصاص یک عکس ، زنگ خاص ، گروه ، فرمان صوتی و صدای هشدار پیام به مخاطب کار می رود. لبه چهارم اطلاعات پستی و در نهایت لبه پنجم فیلد هایی برای ثبت تاریخ تولد و یادداشت های مرتبط با مخاطب را در اختیار کاربر قرار می دهد.

نام مخاطبان تنها در یک فیلد نوشته می شوند اما هنوز شما گزینه ای برای مرتب کردن مخاطبان بر حسب نام کوچک یا نام فامیلی را دارید. بعد از وارد کردن نام مخاطبان ، گوشی تشخیص می دهد که کدام یک نام کوچک و کدامیک نام فامیلی است و این کار را هم خیلی خوب انجام می دهد.مثل همیشه امکان جستجو بوسیله تایپ تدریجی اسامی نیز وجود دارد.

[Mohamad]

قابلیت های تلفنی

مدیریت تماس های صوتی در گوشی Sony Ericsson Aino واقعا عالی است و ما در هنگام این کار به هیچ مشکلی که با کیفیت صدا یا آنتن دهی مرتبط باشد، برنخوردیم.صدا ها هم از طریق گوشی مخصوص صدای مخاطب و هم از طریق اسپیکر گوشی به اندازه کافی واضح هستند.
اگر استفاده از هدست بلوتوث گوشی را ترجیح می دهید ، ممکن است در پیدا کردن مکانی خوب برای قرار دادن آن با مشکل مواجه شوید. میکروفون در این هدست در جای درستی قرار نگرفته است و همیشه این امکان وجود دارد که نتواند صدای شما را به درستی انتقال دهد. اما با پیدا کردن جای صحیح برای قرار دادن این هدست ، دیگر با مشکلی در این مورد روبرو نخواهید شد. دریافت سیگنال ها بخوبی صورت می گیرد و می توانید بدون کاهش قدرت آن تا چهار یا پنج متر از گوشی فاصله بگیرید. کیفیت صدا هم به قدری خوب است که هیچ نگرانی در این مورد برای کاربران ایجاد نکند.
Sony Ericsson Aino از تماسهای ویدیویی هم پشتیبانی می کند. اما به دلیل نداشتن دوربین ثانویه در جلوی گوشی ، این تماس های ویدیویی بیشتر به شکل به اشتراک گذاری ویدیو هستند. یعنی اینکه شما می توانید تصویر طرف مقابل را در صفحه نمایش دوربین مشاهده کنید اما تنها می توانید آنچه را که از لنز دوربین اصلی گوشی پیداست به وی نمایش دهید.
شماره گیری هوشمند یا طبق نام گذاری سونی اریکسون Smart Search هم در این گوشی پشتیبانی می شود و باعث می شود که بتوانید آسانتر از قابلیت های تلفنی گوشی استفاده کنید. این قابلیت مخاطبینی را که شماره تلفن آنها شامل ارقام درج شده توسط شما باشد یا نام هایی را که با حرف درج شده توسط شما شروع می شوند ، نمایش می دهد.

اگر از گوشی های سونی اریکسون استفاده کرده باشید، بخش گزارش تماس های چندلبه ای آن برای شما آشنا خواهد بود. در این بخش چهار لبه قرار دارند و تماس های دریافتی ، تماس های گرفته شده و تماس های بی پاسخ را نمایش می دهند. هنگامی که چندین تماس با یک مخاطب خاص برقرار شده باشد یا از او دریافت شده باشد ، فقط آخرین تماس نمایش داده می شود.
ما تست قدیمی اسپیکر مان را روی Sony Ericsson Aino هم انجام دادیم. شاید حداکثر میزان صدا کمی مایوس کننده بود اما به هر حال بازهم گوشی موفق به کسب امتیاز «خوب» شد.
مثل همیشه ، کسب امتیاز «خوب» در این تست، بلندی صدای زنگ را تضمین می کند. گرچه آنچنان که ما متوجه شدیم ، بلندی صدای زنگ در هنگام دریافت تماس ها از بلندی صدای گوشی در هنگام پخش موسیقی بیشتر است. پس به خاطر داشته باشید اگر می خواهید از Aino به عنوان پخش کننده ای همراه استفاده کنید ، این گوشی به سختی توان برآوردن نیازهای شما را خواهد داشت.

[Mohamad]

پیام رسانی

مثل سایر گوشی های جدید سونی اریکسون Aino هم از قابلیت نمایش پیام ها به صورت threaded یا حباب مانند برخوردار است. ارتباطات SMS با یک مخاطب خاص در اشکال جباب مانند خاصی مثل یک برنامه پیام رسانی فوری (IM) نمایش داده می شوند.
سوییچ بین این حالت و نمای معمولی inbox تنها با یک کلیک امکانپذیر است.
امکان جالب دیگر این است که شما اگر هنوز در حال مشاهده پیام ها به صورت threaded باشید و پیام جدیدی دریافت شود گوشی به جای نمایش هشدار دریافت پیام ، به طور خودکار آنرا به ادامه پیام ها می افزاید.

Sony Ericsson Aino از قابلیت اختصاصی مدیریت پیام ها نیز استفاده می کند که تنظیمات مختلفی برای حساب های کاربری و گزینه های برای دسته بندی کردن پیام ها در اختیار کاربر قرار می دهد. نرم افزار manage Messages اداره کردن پیام ها را ساده تر می کند. پیام ها را می توان به کارت حافظه یا حافظه تلفن انتقال داد و آنها را با استفاده از تاریخ ، اندازه ، مخاطب و دسته بندی مرتب نمود. با استفاده از دسته بندی می توان پیام ها را به راحتی در فولدرهایی جداگانه قرار داد.
Aino از یک فهرست کامل لغات T9 هم برخوردار است. SMS و MMS از یک ویرایشگر مشترک استفاده می کنند. در هنگام تایپ SMS می توانید به سادگی و با وارد کردن محتوای چندرسانه ای پیام تان را به MMS تبدیل کنید. افزودن محتوای چندرسانه ای به پیام ها با استفاده از نوار منویی که در پایین کادر متن تعبیه شده است ، انجام می گیرد . و شما می توانید در MMS ها از عکس ، صدا ، تصاویر متحرک و یا تصاویر ویدیویی استفاده نمایید.

تنظیمات Gmail به طور خودکار توسط گوشی دانلود می شوند. گزینه های مشاهده پیام ها به صورت تمام صفحه و تغییر اندازه فونت ها ، امکان مشاهده میزان زیادی از متن را در یک صفحه فراهم می کند. حتی در حالت کوچکترین تنظیمات ، بازهم فونت ها قابل خواندن باقی می مانند.

برای ایمیل ها امکان استفاده از قابلیت مدیریت ایمیل ها وجود دارد که همانند همین قابلیت در بخش پیام ها کار می کند. ذخیره ضمایم ایمیل های ، حتی اگر نوع فایل قابل تشخیص نباشد ، به راحتی انجام می پذیرد.
متاسفانه به دلیل عدم وجود نرم افزار مرورگر فایل های آفیس ، گوشی امکان باز کردن هیچ کدام از اسنادی که به ایمیل ها ضمیمه شده است را ندارد (مثل Xls ، doc یا pdf) .

[Mohamad]

رابط کاربری لمسی

Sony Ericsson Aino یک گوشی کشویی مبتنی بر قابلیت های چندرسانه ای است که تفاوت زیادی با محصولات پیشرفته و گران قیمت سونی اریکسون ندارد. اما این گوشی یک گوشی لمسی هم هست و گزینه های بیشتری در اختیار کاربران برای اداره بخش های چندرسانه ای گوشی ، قرار میدهد. افزودن امکانات جانبی این روزها با استقبال زیادی روبرو می شود .گوشی های تمام لمسی این روزها در بازار موبایل یکه تازی می کنند اما حتی اگر Aino به طور کامل از قابلیت های لمسی خود استفاده می کرد هم نمی توانست در جایگاه های برتر این بخش قرار بگیرد. اما با اینحال هنوز هم می شد پیاده سازی بهتر عملکردهای لمسی می توانست به ارتقای جایگاه آن در بازار کمک شایان توجهی کند .
قبل از شروع بررسی این بخش بهتر است شما را با یکی از بزرگترین نقص های بخش لمسی Media یعنی زمان بسیار طولانی refresh آشنا کنم. هر بار که کارت حافظه گوشی را عوض می کنید ، منوی Touch Media به حدود ده دقیقه زمان برای به روز رسانی بخش Library خود نیاز دارد. گرچه این امر اصلا در Media Center غیر لمسی گوشی به چشم نمی خورد. اما همه چیز به این جا ختم نمی شود : حتی بدون کارت حافظه هم Aino به ده دقیقه زمان برای refresh حافظه داخلی خود که خیلی زیاد هم نیست ، نیاز دارد.
دسترسی به منوی جدید رسانه ای گوشی تنها در هنگام بسته بودن آن امکان پذیر است. در این بخش پنج آیکن دوربین ، گالری ، موسیقی ، ویدیو و رادیو FM به چشم می خورد. هیچ کلیدی برای بازگشت از این بخش در نظر گرفته نشده است . اگر می خواهید یک سطح به عقب بازگردید باید روی فضای خالی صفحه ضربه بزنید. مشخص است که سونی اریکسون سعی می کند شکل آیکن ها و منوها را در میان محصولات متنوع خود مثل گوشی ها تا کنسول های بازی حفظ کند.

با کلیک روی آیکن دوربین ، مستقیما به منظره یاب دوربین هدایت می شوید. گالری امکان دستیابی شما به عکس ها را فراهم می کند و البوم ها را با ترتیب زمانی آنها و به صورت timeline نمایش می دهد. با توجه به به کارگیری صفحه نمایش لمسی خازنی در این گوشی ، مرور عکس ها سریع و روان صورت می گیرد. با ضربه زدن روی هر کدام از پیش نمایش ها ، آن عکس به صورت تمام صفحه نمایش داده می شود. پیمایش عکس های تمام صفحه هم با استفاده از کشیدن انگشت روی صفحه و به روانی صورت می پذیرد. تا به اینجا ، گالری لمسی هیچ امکان جدیدی ارائه نمی دهد. امکان پیمایش حرکتی یا پشتیبانی از فناوری مالتی تاچ حتی با وجود خازنی بودن صفحه نمایش وجود ندارد.
چهار گزینه مختلف در حالت نمایش تمام صفحه در دسترس است :ارسال ، ویرایش ، بزرگنمایی و حذف عکس ها. بزرگنمایی روی عکس ها با استفاده از نوار لمسی بزرگنمایی موجود در پایین صفحه بخوبی انجام می شود اما این کار کمی کند صورت می پذیرد.

بخش موسیقی ، یک زیر منو با چهار کلید resume ، Newly Added ، آلبوم ها و لیست های پخش دارد. همانطور که ممکن است حدس زده باشید ، این دو مورد آخر زیر منو های خاص خودشان را با آیکن های آلبوم یا لیست های پخش متنوع دارند.

بخش ویدیو هم حالتی مشابه بخش موسیقی دارد. کنترل های استانداردی چون next ، Previous و کلید Play/pause در آن تعبیه شده اند. پخش کننده ویدیویی گزینه های اضافی دیگری چون ارسال و حذف هم ارائه می دهد.

در حالیکه پخش کننده موسیقی در حال اجرا باشد و صفحه نمایش هم قفل شده باشد ،خط قرمزی در پایین صفحه نمایش داده می شود. اگر این بخش را لمس کنید ، برای مدت کوتاهی کنترل های موسیقی نمایش داده می شوند.

رابط کاربری رادیو FM هم با صفحه نمایش لمسی گوشی سازگار شده است . شاید بتوان رابط این رادیو را بهترین رابط کاربری موجود در رادیو های گوشی های تلفن همراه دانست.

نکته جالب توجهی در مورد گیرنده FM گوشی وجود دارد. این گیرنده به طور مستقیم در هدست بلوتوث گوشی قرار گرفته است و در داخل گوشی نیست. با این وجود دیگر نیازی به اتصال هیچ چیز به خود گوشی وجود ندارد.