پارک ملی تندوره
يشگفتار :
پاركهاي ملي به عنوان الگوهايي از تنوع زيستي هر ناحيه مي باشند كه در ديگر مناطق دستخوش تغيير گشته و و يا كلا" نابود گشته است .اين گونه مناطق به عنوان مامني مطمئن جهت زيست بسياري از گونه هاي وحشي است كه توانسته اند در روند دگرگوني و تغيير و تبديل اكوسيستم ها تا امروز دوام آورده وخود را حفظ نموده اند.
پاركهاي ملي مانند جزايري هستند كه در بستر طبيعت كه حركتهاي زيستي در آنها بطور طبيعي جريان داشته و سرمايه هاي ژنتيكي انسان و تنوع آنها به نحو مطلوب در آنها حفظ ميشود.
انسان در مقابل طبيعت كه خود نيز جزئي از آن ميباشد مسئول بوده و بايستي انديشمندانه تر با محيط و زيستمندان آن برخورد نمايد . نبايستي فراموش كرد اگر چه امروز در سايه علم و تكنولوژي به دست أوردهاي مهمي از نظر توليد محصولات كشاورزي و ساير فراورده هاي موردنيازش رسيده است پايه و اساس أن همان گونه هاي وحشي بوده اند كه در أينده نيز مي توانند به عنوان منابعي اساسي باز هم موردبهره برداري قرار گيرند .
جدا از ارزشهاي اخلاقي حفظ تنوع زيستي و ژنتيكي پشتوانه اي بسيار مطمئن جهت پيشرفت و توسعه به شمار مي أيند . كشورهايي كه در حفظ دائمي طبيعت و گسترش پاركهاي ملي خود جهت حفظ تنوع ژنتيكي سرمايه گذاري مي كنند. در واقع واقعيت أن است كه در جهان امروز روند تخريب متاسفانه بسيار جلوتر از احيا و بازسازي است .
انقراض گونه ها در تمامي اكوسيستمهاي منابع طبيعي اعم از أبي و خشكي چنان رشد فزاينده اي را بخود گرفته كه اگر چاره اي انديشيده نشود و خرگوش ها در برخورد با محيط طبيعي از حالت تقابل به تعامل سوق داده نشود و به جرات ميتوان گفت طي نيم قرن أينده ما بيش از 50درصد گونه هاي شناخته شده فعلي را از دست خواهيم داد.درهمين كشور خودمان دير زماني نگذشته كه أخرين بازمانده گونه هاي شاخصي چون ببر ايران و شيرأسيايي در جهت سودجويي و ارضا غرايز انساني براي هميشه از عرصه هاي طبيعي اين سرزمين حذف شوند .
يوزپلنگ اين گربه زيباي دشتهاي پهناور درلبه پرتگاه انقراض قرار گرفته و علي رغم تمامي تمهيدات بين المللي به كار گرفته شده اطمينان به بقا أن هنوز حاصل نشده است .اين در حاليست كه گربه شني ، گربه پالاس ، روباه شني ، از ديگر پستانداران شاخص در معرض نابودي هستند كه حمايت جدي تمامي أحاد جامعه و پشتيباني محكوم و استوار حكومت را مي طلبد مسلم و قطعي است كه دوعامل در اين روند نقش بارز و عمده اي را به عهده داشته اند .
تخريب زيستگاه و شكار كه مورد اول باتوجه به اثرات گسترده برتمامي زيستمندان اكوسيستم از نقش اساسي تري برخوردار بوده و ميباشد و براين اساس است كه حفاظت از زيستگاه شكل مي گيرد كه در اين ميان پاركهاي ملي از جايگاه ويژه اي برخوردارند .
احداث پاركهاي ملي و اصولا" حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي براساس ا هداف عمده تري پايه ريزي شده اند . نگهداري فرايندهاي اكولوژيك ضروري و سيستم هاي حيات بخش .
حفظ تنوع ژنتيكي زيستمندان و بالاخره.تضمين بهره برداري پايدار از گونه ها و اكوسيستم هاازآنجمله اند كه اهداف فوق مسلما" جز در مناطق حفاظت شده از أن جمله پاركهاي ملي قابل حصول نيستند .
در سطح كشور پارك ملي تندوره كه در حال حاضر به خاطر بيش از 30 سال حفاظت مستمر از ارزشهاي اكولوژيكي ويژه اي برخوردار شده امروز به خاطر ذخائر ژنتيكي با ارزش أن حتي در سطح بين المللي مطرح ميباشد .
اين پارك نه تنها از نظر تنوع گياهي ، بلكه جانوري نيز از وضعيت بسيار مطلوبي برخوردار است و به همين دليل اقداماتي به منظور قرار گرفتن در منطقه است ذخاير زيست كره به عمل آمده كه در آينده اي نزديك محقق خواهد.
تاريخچه :
پارك ملي تندوره با مساحت 73435 هكتار در بهمن ماه سال 1347 به عنوان منطقه حفاظت تندوره قرق گرديد و در اسفند ماه سال 1348 به پارك وحش تندوره تغييرنام يافت . در خرداد ماه سال 1350 قسمتي از شرق (ناحيه مجاور گردنه الله اكبر) حذف و در بهمن ماه سال 1353 عنوان پارك ملي تندوره به منطقه داده شد . مساحت پارك در تاريخ ياد شده 53780 هكتار بوده است .
از سال 1357 به بعد به دلائل متعددي مانند عدم وجود امكان حفاظت از محدوده و موجوديت مناطق ، افزايش تعداد دام و تعرض دامداران ، افزايش تخلفات ، ناباوري تصميم گيران ذيربط به لزوم حفاظت منابع طبيعي و عدم شناخت سايرارگانهاي دولتي از ارزشهاي غيرقابل جانشين اين پارك و همچنين استنباط نادرست از مضمون پاركهاي ملي و در مواردي رعايت حال دامداران ، مرزها و محدوده پارك تندوره ،مورد تجديدنظر قرار گرفت و در شهريور ماه سال 1361 محدوده اين پارك با مساحت 37800 هكتار توسط شوراي عالي حفاظت محيط زيست به تصويب رسيد .
ضمنا” در قسمت شمال و غرب پارك و پيوسته به آن ،منطقه حفاظت شده اي تحت همين عنوان (تندوره) با مساحت 23000 هكتار وجود دارد .
پارك ملي تندوره از نظر تاريخي نيز حايز اهميت بوده ودر گذشته نه چندان دور راه ارتباطي درگز به قوچان از اين منطقه مي گذشته است .
در اين منطقه آثار و بقاياي سكونت در دورانهاي گذشته به چشم مي خورد كه از آنجمله ميتوان به آثار باقي مانده از قلعه اي قديمي به نام قلعه رجبه اشاره نمود كه بنا بر مشهور قدمت آن به قبل از اسلام بر مي گردد .
دو زيارتگاه چهلمير و بابا نستان از قديم الايام مورد احترام بوده و همه روزه محل حضور تعداد زيادي از علاقمندان ومشتاقا ن زيارت از اين اماكن مي باشند .
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)