کاربر فعال
به خواب می ماند
تنها به خواب می ماند
چراغ، آینه ، دیوار، بی تو غمگینند
تو نیستی که ببینی
چگونه با دیوار
به مهربانی یک دوست، از تو می گویم
تو نیستی که ببینی، چگونه از دیوار
جواب می شنوم
تو نیستی که ببینی ، چگونه، دور از تو
به روی هرچه در این خانه ست
غبار سربی اندوه بال گسترده است
تو نیستی که ببینی دل رمیده من
بجز تو، یاد همه چیز را رها کرده است
غروب های غریب
در این رواق نیاز
پرنده ساکت و غمگین
ستاره بیمار است
دو چشم خسته ی من
در این امید عبث
دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است
تو نیستی که ببینی !
کاربر فعال
تنهايي ام را درد می کشمدلتنگی ام رانبودنت رامن تمام ثانيه ها راخط می کشمبرای ديدن کر کرهای بالا رفته خيالوآن هنگامباران ٬خواهد آمدوديگر اينجا نيستآن کودک تنهای شهردر آغوش شبوگريه ها راآمدنت خط می زندو جای بوسه های استواریزيرسرکودکی غريبتنهايي رامن اينک درآغوش دارمودلتنگی راودلتنگی راسخت در بغل ميگيرم....
کاربر فعال
اونکه داره بی تفاوت می گذره رد میشه از من
اونکه داره بی بهونه دور میشه همیشه از من
اونکه تو خواب و خیالش من و دیگه راه نمیده
اونکه میگه از تموم خاطراتش دل بریده
اون تو نیستی ، اون تو نیستی
اون تو نیستی نه نمیشه باورم
اون تو نیستی بزار از خواب بپرم
اون تو نیستی اونکه که دوستم نداره
اون که داره من و تنهام می ذاره
اون تو نیستی نه نمیشه باورم
اون تو نیستی بزار از خواب بپرم
اون تو نیستی اونکه که دوستم نداره
اونکه داره منو تنها میذاره
اینا رو تو خواب میبینه ، شب تنهایی بلنده
اونکه اشکام و می بینه ، ولی چشماش و میبنده
اونکه هیچ حسی نداره به من و این همه دردم
اونکه میگه تا قیامت پیشه تو بر نمی گردم
اون تو نیستی نه نمیشه باورم
اون تو نیستی بزار از خواب بپرم
اون تو نیستی اونکه که دوستم نداره
اون که داره من و تنهام می ذاره
اون تو نیستی نه نمیشه باورم
اون تو نیستی بزار از خواب بپرم
اون تو نیستی اونکه که دوستم نداره
اون که داره من و تنهام می ذاره
اونکه داره بی تفاوت میگذره رد میشه از من
اونکه داره بی بهونه دور میشه همیشه از من
اونکه تو خواب و خیالش من و دیگه راه نمیده
اونکه که میگه از تموم خاطراتش دل بریده
اون تو نیستی ، اون تو نیستی .....
کاربر فعال
نيستی دارم دق می کنم نيستی دارم می پوسم
عکساتو من يکی يکی بر می دارم ميبوسم
پيرهن يادگاری تو هر شب دارم بو می کنم
برای برگشتن تو به آسمون رو می کنم
نيستی دارم دق می کنم ، نيستی دارم می پوسم
عکساتو من دونه دونه بر ميدارم ميبوسم
از خدا ميخوام دوباره تورو ببينم رو به روم
قسم به اشک حسرتم فقط همينه آرزوم
نيستی دارم دق می کنم ، نيستی دارم می پوسم
عکساتو من دونه دونه بر می دارم ميبوسم
يه عالمه گل ميارم همه رو پرپر می کنم
هر شب دارم همينجوری با تنهايي سر می کنم
تموم اشکام هديه ی نبودنت کنار من
نميدونی چی ميگذره به قلب بی قرار من
وای که چقدر سخته برام ثانيه ها بدون تو
دلم می خواد باز ببينم چشمای مهربونتو
نيستی دارم دق می کنم ، نيستی دارم می پوسم
عکساتو من دونه دونه بر می دارم ميبوسم
نیستی دارم دق می کنم ، نیستی دارم می پوسم
عکساتو من دونه دونه بر ميدارم ميبوسم
يه عالمه گل ميارم همه رو پرپر می کنم
هر شب دارم همينجوری با تنهايي سر می کنم
کاربر فعال
چه توفان درين باغ بگشود دست
که سرو بلند تناور شکست ؟
چه شوری در آن جان والا فتاد
که آن مرد چون کوه از پا فتاد
چه نيرو سر راه بر او گرفت
که
نيرو از آن چنگ و بازو گرفت ؟
چه خشکی در آن کام آتش فشاند
که آن تشنه جان را به آتش کشاند ؟
چه ابری از آن کوه سر بر کشيد ؟
که سيمرغ از قله ها پر کشيد
چه نيرنگ در کار سهراب رفت ؟
که با مرگ پيچيد و در خواب رفت
چه جادو دل از دست رستم ربود ؟
که بيرون شد از
هفتخوانش نبود
خمار کدامين می اش درگرفت ؟
که از ساقی مرگ ساغر گرفت
پدر را ندانم چه بيداد رفت
که تيمار فرزندش از ياد رفت...
کاربر فعال
چو برخيزد صدای نامه برها
دلم در لرزه افتد از خبرها
کسی حال مرا داند که او هم
پدر باشد ولی دور از پسر...
کاربر فعال
نیستی!
حالم خرابه
تو رو با یکی دیگه دیدم
داغون شدم مردم
ولی باز تو رو بخشیدم
نیستی!
دلشوره دارم
می بینم تو رو تو چشماش
این تقدیر بی رحمه با قلبم
عشق من برو نذار تنهاش
نیستی حال من خرابه
نیستی دستام سرد سرد
چشمام تو رو با اون دید و دلم باور نکرد
نیستی و هوای این گریه
داره بغضمو می شکنه
من مردم و دستای تو قاتل منه
کاربر فعال
ای دل لبريز از شوق و اميد
کاش ميديدی که فردا نيستيم
کاش مديدی که چون پنهان شديم
در همه آفاق پيدا نيستيم
گرچه هر مرگی تسلی بخش ماست
کاندر اين
هنگامه تنها نيستيم
بدتر از مرگ است ان دردی که باز
زندگی ميخندد و ما نيستيم...
کاربر فعال
تو نيستی و صدای تو
هوای خوب خونه ست
صدای پای عطر گل
تو از من دور و من دلتنگ
تو آبادی و من ويرون
هميشه
قصه اين بوده
يکی خندون يکی گريون
هميشه قصه اين بوده
تو يک لحظه تو يک ديدار
يک زخم از زهر يک لبخند
تمام عمر فقط يک بار
پس از اون زخم پروردن
پس از اون عادت و تکرار
ولی نصف يه روح اينور
يه نيمه اونور ديوار
خودت نيستی صدات مونده
فقط از تو همين
مونده
نفس های عزيز من
صدای پای شب بو هاست
صدای باد و بوی نخل
هوای شرجی درياست
سکوت اينجا صدای تو
هوا اينجا هوای تو
پر از تکرار اين حرفم
دلم تنگه برای تو
هميشه قصه اين بوده
غروب و غربت بارون
ولی تو نيستی ...
کاربر فعال
خاموش میشوم، و مکث میکنم...تو آه میکشی
من گریه میکنم، دیوانه میشوم
تو روی دفترم، یک قلب میکشی ...یک راه میکشی
من روی راه تو، صد اشک میچکم
تو قهر میکنی، یک ماه میکشی !
من روی ماه را، نقش تو میکشم
تو ناز میکنی...آرام میشوم...
تو با مداد سبز، آغاز میکنی...یک راه میکشی
یک دشت میکشی...یک عالمه فلوت، پر آهنگ میکشی
من سنگ میشوم...با جوهر سیاه، تصویری از خودم دلتنگ میکشم
بی رنگ میشوم...چون سنگ میشوم
آزرده میشوم...از دوری تو باز، افسرده میشوم
لبخند میزنی...
و روی راه را، یک " ضرب " میزنی
من روی صورتت، صد بوسه میزنم
دیگر نمیروی، آرام میشوم
بیدار میشوم...
اما تو نیستی...
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)