ترانه هایی که در وصف کشور عزیزمون خونده شدن

ترانه های بسیار زیادی توسط خواننده های مختلف برای سرزمین اهوراییمون ایران خونده شدن که
همشون به اندازه ای زیبا هستند و با گوش دادن اونها احساس غرور میکنیم
اینجا متن این ترانه ها رو قرار میدم
بخونید و لذت ببرید
با سپاس :merc567::from me :

وطنم بین دو دریا
بین دو افق دو سرزمینه

آفتاب از نفس که افتاد
روی شونه هاش میشینه

آفتاب از نفس که افتاد
روی شونه هاش میشینه

وطنم گنج عطیقه
رد زخمای عمیقه
بستر بوسه و خنجر
از رفیق و نارفیقه

آآآآآه ه ه ه
آآآآآه ه ه ه

برزخ گریه و خنده
بغض بی ارداه ی من
روو کتیبه هاش نوشته
سرگذشته ساده ی من
طعم گریه های شرجی
طعم خنده های کوهی

وطنم چه بی نظیری
وطنم چه با شکوهی

وطنم چه بی نظیری
وطنم چه با شکوهی

وطنم بین دو دریا
دو افق دو آسمونه
کوچه هاش به سمت دریا
افقش به رنگ خونه

ای شکوه بی نظیرم
ای غرور سربلندم
بذار دستات و ببوسم
بذار زخماتو ببندم
بذار دستات و ببوسم
بذار زخماتو ببندم

کوچه هاش به سمت دریا
افقش به رنگ خونه

نام جاوید ای وطن
صبح امید ای وطن
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
وطن ای هستی من
شور و سرمستی من
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
بشنو سوز سخنم
که همآواز تو منم
همه در جان و تنم
وطنم، وطنم، وطنم، وطنم
بشنو سوز سخنم
که نوا گر این چمنم
همه جان و تنم
وطنم، وطنم، وطنم، وطنم
همه با یک نام و نشان
به تفاوت هر رنگ و زبان
همه با یک نام و نشان
به تفاوت هر رنگ و زبان
همه شاد و خوش و نغمه زنان
ز صلابت ایران جوان
ز صلابت ایران جوان
ز صلابت ایران جوان

پرچم تو به رنگ عشق
سبز و سفید و لاله گون

خاک تو آسمون واسه
ستاره های بی نشون

قامت سبز لاله ها نشون ایستادگیه
توی نگاه مردمت طراوت زندگیه

I come from a land
The land of freedom
Where my father's fathers planed to raise peace
Top is my owner, my owner is my soul
Truth is my god, god will be my goal



پاک و نجیب و بی ریا ، ای سرزمین آریا
خونهء اجدادی ما ، خاک اهورایی ما
در امتحان عاشقی ، تو سرفراز و روشنی
عزیز هم خونهء من تو افتخار میهنی


ای وطنم ، جون و تنم
چطور ازت دل بکنم
ای وطنم ، خون و تنم
چطور ازت دل بکنم



ایمان و عشق توی صدات ، نگاه تو پر از غرور
غروب جمعه های تو ، پر اشتیاق یک ظهور
نام آوران مرز و بوم ، عشق آفرینان وطن
پاینده باد نام شما ، پاینده باد ایران من
پاینده باد نام شما ، پاینده باد ایران من


I come from a land
The land of freedom
Where my father's fathers planed to raise peace
Top is my owner, my owner is my soul
Truth is my god, god will be my goal


پاک و نجیب و بی ریا ، ای سرزمین آریا
خونه ی اجدادی ما ، خاک اهورایی ما
در امتحان عاشقی ، تو سرفراز و روشنی
عزیز هم خونه ی من تو افتخار میهنی



نام آوران مرز و بوم ، عشق آفرینان وطن
پاینده باد نام شما ، پاینده باد ایران من
پاینده باد نام شما ، پاینده باد ایران من

================================================== =
این ترانه توسّط رضا یزدانی،مجتبی کبیری و کامران عطا خوانده شده

وطنم، نام تو صدر همه نام جهان
جام جمت سرور جام جهان
حکم اهوراست به اهریمنان
پارسیان تا به ابد قهرمان
هرکه به ما شاخه گلی هدیه داد
ملت ما باغ گلش تحفه داد
ملت ما ملت بخشایش است
صلح طلب طالب آرامش است
رافت ما یکسره در خون ماست
عرق وطن مسلک و قانون ماست
گر به میان آیدمان آبرو
کیست که بتواندمان روبرو
ای همه مردان غرور آفرین
بهر شما باد هزار آفرین
جام جهان دست شما بایدش
حامیتان دست خدا بایدش
نام من و خوان من و جان من
جملگی ارزانی ایران من




در میکده میرقصم ، از بادیه می نوشم
سبز است و سفید و سرخ، این جامه که می پوشم
شکرانهء انعامت، جامم به تن جامت
دستی می و دیگر دست حور است در آغوشم

ایران من ایران من جانم فدایت
کل زمین و آسمانها خاک پایت
ایران من، ایران من، روح و تن من
سبز و سفید و سرخ تو پیراهن من


مردی که حریفم شد، در کار نمی بینم
آنکس که کسی باشد، اینبار نمیبینم
در تن به تن میدان، بازیگر صد فنم
در سر به سر مشتم، دیوار نمیبینم
ایران من ایران من جانم فدایت
کل زمین و آسمانها خاک پایت
ایران من ایران من روح و تن من
سبز و سفید و سرخ تو پیراهن من
مست اند رفیقانم از ساغر من سوری
یک از قِبَلِ یکصد هشیار نمیبینم
خوابند رقیبانم، خاکند حریفانم
زین خیل کم و بسیار بیدار نمیبینم.
ایران من ایران من جانم فدایت
کل زمین و آسمانها خاک پایت
ایران من ایران من روح و تن من
سبز و سفید و سرخ تو پیراهن من

آآآآآآآآآآآآآآآ
آآآآآآآآآآآآآآآ
هآآآآآآآآآآآآآآآآ
ای آستان بانگ عشق
ای بانگ عشق ایران ایران
ای صبح ساحل عشق ایران ایران
نام آوران ماییم ایران ایران
ایرااااااااااااااااااااان
*****
ای سرزمین عشق
ای وسعت دور
نام تو در دل من
همچون آیه نور
خاک تو سجده گاه عشق
کران تا کران جلوه ی یار
ای محراب دل
در تو نور دلداااااااااار
خاک تو از خون یاران
مهر تو در دلها
ای ایران
ای مهد شیران
در دلت قصه ها داری
ای ایرااااااااااان...........م
****
خاکت از خون سرخ
پاک یاران
مهرت در دلهای
عاقشقت ای وطن ای ایران
خاکت از خون سرخ
پاک یاران
مهرت در دلهای
عاقشقت ای وطن ای ایران
ای اییییییراااااااااااان
ایران
ایران وطنم
روح وتنم
سر به ره تو دهمو دم نزنو
دم نزنم

عهد کردم که به شکرانه ی خاکت
در آتش بسوزم جان دهم دی نکنم
ای سرزمیییین م.....ن

ای وطن ای مادر تاریخ ساز
ای مرا بر خاک تو روی نیاز

ای کویر تو بهشت جان من
عشق جاویدان من ایران من

ای ز تو هستی گرفته ریشه ام
نیست جز اندیشه ات اندیشه ام

آرشی داری به تیر انداختن
دست بهرامی به شیر انداختن

کاوه آهنگری ضحاک کش
پتک دشمن افکنی ناپاک کش

رخشی و رستم بر او پا در رکاب
تا نبیند دشمنت هرگز به خواب

مرزداران دلیرت جان به کف
سرفرازن سپاهت صف به صف

خون به دل کردند دشت ونهر را
بازگرداندند خرمشهر را

ای وطن ای مادر ایران من
مادر اجداد و فرزندان من

خانه من بانه من توس من
هر وجب از خاک تو ناموس من

ای دریغ از تو که ویران بینمت
بیشه را خالی ز شیران بینمت

خاک تو گر نیست جان من مباد
زنده در این بوم و بر یک تن مباد



وطن یعنی همه آب و همه خاک
وطن یعنی همه عشق و همه پاک

به گاه شیر خواری گاهواره
به دور درد پیری عین چاره

وطن یعنی پدر مادر نیاکان
به خون و خاک بستن عهد و پیمان

وطن یعنی هویت اصل ریشه
سر آغاز و سر انجام و همیشه

ستیغ و صخره و دریا و هامون
ارس زاینده رود اروند کارون

وطن یعنی سرای ترک تا پارس
وطن یعنی خلیج تا ابد فارس

وطن یعنی دو دست از جان کشیدن
به تنگستان و دشتستان رسیدن

زمین شستن ز استبداد و از کین
به خون گرم در گرمابه فین

وطن یعنی اذان عشق گفتن
وطن یعنی غبار از عشق رفتن

وطن یعنی هدف یعنی شهامت
وطن یعنی شرف یعنی شهادت

وطن یعنی گذشته حال فردا
تمام سهم یک ملت ز دنیا

وطن یعنی چه آباد و چه ویران
وطن یعنی همین جا یعنی ایران

وطن یعنی رهایی ز آتش و خون
خروش کاوه و خشم فریدون

وطن یعنی زبان حال سیمرغ
حدیث جان زال و بال سیمرغ

سپاه جان به خوزستان کشیدن
شهادت را به جان ارزان خریدن

نماز خون به خونین شهر خواندن
مهاجم را ز خرمشهر راندن

وطن یعنی اذان عشق گفتن
وطن یعنی غبار از عشق رفتن

وطن یعنی هدف یعنی شهامت
وطن یعنی شرف یعنی شهادت

وطن یعنی گذشته حال فردا
تمام سهم یک ملت ز دنیا

وطن یعنی چه آباد و چه ویران
وطن یعنی همین جا یعنی ایراااااااااااااااااااااا ااااااااااااان
ایراااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا اان

==============================
علیرضا عصار اینو خونده

من یه ایرونیم و این خودش یه نعمته
واسه ایرونی بخونی خودش یه جور سعادته

خاک ما خاک بهشته چرا عاشق نباشیم
واسه ایثار و شهادت چرا راغب نباشیم

توی 7 تا آسمونم ایرونی یه تک ستاره س
توو وطن پرستی و عشق ایرونی نداره رو دست

اگه حتی توی غربت باشی و ایرونی باشی
مگه میشه که یه روزی از اصالتت جدا شی؟

ایرونی اگه از ایران جدا شی
اونور ابرام که باشی باید ایرونی بمونی

ایرونی آخه هر جایی که باشی
مگه میشه پشت ایران من باشم تو نباشی؟

توی 7 تا آسمونم ایرونی یه تک ستاره س
توو وطن پرستی و عشق ایرونی نداره رو دست

اگه حتی توی غربت باشی و ایرونی باشی
مگه میشه که یه روز از اصالتت جدا شی؟

ایرونی اگه از ایران جدا شی
اونور ابرام که باشی باید ایرونی بمونی

ایرونی اگه هر جایی که باشی
مگه میشه پشت ایران من باشم تو نباشی؟

ایروووونی

بیا هموطن بیا من و تو ما شیم
کسی به فکر ما نبود من و تو باشیم
واسه آرامش کشیدن آزادیم همه
مگه تعداد شهیدای ما کمه؟
بگیم از سعدی حافظ فردوسی
کوروشی که نوشت قانون اساسی
واسه وطن باید فدا شیم
مگه میشه توی تاریخ نباشیم؟
باید مثل همیشه همه جمع شیم
واسه دفاع از کشور و تخت جمشید
باید زنده بمونه سنت ایران
به همه ثابت شده قدرت ایران
زمانی که ایران هی کشته میداد
آره ایرونی بوده پشت ایران
نمیگبرن واسه پیروزی استخاره
اسم ایرونی همه جا افتخاره

وطنم تنم چه باشد که بگویمت تنی تو
که تو جانی و سراپا همه جان روشنی تو

وطنم تو بوی باران به شب ستاره باران
که خوشی و خوشترینی به مذاق میگساران

من اگر سروده باشم وطنم تو شعر نابی
من اگر ستاره باشم وطنم تو آفتابی

وطنم ، وطنم، وطنم ایران
همه جانی به تنم وطنم ایران

وطنم خوشا نسیمت که وزیدنش گل از گل
وطنم خوشا شمیمت که دمیدنش تغزل

وطنم که شعر حافظ شده وصله تن تو
که شکفته شعر سعدی به بهار دامن تو

وطنم درودی از من به تو به عاشقانت
که سپرده ام به پیکت به نسیم مهربانت

ایران من ،ایران من
ای مهر تو برجان من

من و تومثل دواقليم
جدادردوسوي كره سرگردانيم
من وتو مثل دوسياره
دورگاهي پيداوگهي پنهانيم
من وتوفاصلمون خيلي زياده وطنم
بين مانامه رسون ابر و باده وطنم
من وتو فاصلمون خيلي زياده وطنم
بين ما نامه رسون ابر وباده وطنم
توهمون كوه بلندي كه اگه بادوطوفان بشه برجامي موني
تو دلت مثل دل شيرمي مونه
تو مثل پهنةدريامي موني
تويي اون گوهر يكدونه من كه دل آزرده زدنياشده اي
من تنها چه كنم تا نبينم كه تو انقدرتك وتنها شده اي
من وتو فاصلمون خيلي زياده وطنم
بين ما نامه رسون ابر وباده وطنم
من وتو فاصلمون خيلي زياده وطنم
بين ما نامه رسون ابر وباده وطنم
من وتو فاصلمون خيلي زياده وطنم
بين ما نامه رسون ابر وباده وطنم

میخوام برم . میخوام برم . گریه نکن پشت سرم
مام وطن منو میخواد . میگه کجایی پسرم؟
خورشیدو با خود میبرم . ستاره ها پشت سرم
ابر مسافرم میاد . همه میشن همسفرم
میخوام برم . میخوام برم . گریه نکن پشت سرم
مام وطن خودت بگو . واست چی سوغات بیارم؟
گوهر اشک شوقمو . عزیزترینی که دارم
میخوام برم . میخوام برم . من دیگه طاقت ندارم
مثل پرنده از قفس . به سوی تو پر میزنم
از این همه قشنگیا . به آسونی دل میکنم
وقتی به خاکت میرسم . بریده دیگر نفسم
پیش تو زانو میزنم . تو رو با گریه میپوسم
بدون تو ای وطنم . من نه منم . نه من منم
بدون تو ای وطنم . من نه منم . نه من منم
میخوام برم . میخوام برم . گریه نکن پشت سرم

رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا
زنده و مرده وطنم نیست به جز لطف خدا
ای تن اگر کم تندی راه دلم کم زندی
راه شدی تا نبدی این همه گفتار مرا"

مونده برام یه سرزمین به یادگار
در این زمان یاس و بیم و انتظار
دست زمین به سوی آسمون پیر
که ای خدا...ای خدای این دیار
تو شعله ی شبای سرد و خسته ای
امید دیده های خیس و بی قرار
تو حرمت حضور عشق و عاشقی
به کعبه و به قبله های روزگار

با تو شعر بارانم ، ماه تابانم ، عشق و ایمان
بی تو اشک مهتابم ، بی سرانجامم ، هجر و حرمان
در غبار تیره ی زمانه ها
تو سپیدی و امید جاده ای
در فضای هق هق شبانه ها
سحر گره گشای قصه ای

"حجره ی خورشید تویی ، خانه ی ناهید تویی
روضه ی امید تویی ، راه ده ای یار مرا
رستم از این بیت و غزل، ای شه و سلطان ازل
مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا

شقایق سرخ دلم پرپره از داغ وطن
وقتیکه تنها میمونم با من میاد یاد وطن
تو لحظه های غربتم برام بمون ای هموطن
برای ارامش من از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن
ساز دلم شکسته شد گل صدام مرده دیگه
نپرس دلت چرا خونه هزار تا پا خورده دیگه
ساز دلم شکسته شد گل صدام مرده دیگه
نپرس دلت چرا خونه هزار تا پا خورده دیگه
تو لحظه های غربتم برام بمون ای هموطن
برای ارامش من از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن
گواه زنده غمم چشمای گریون منه
عشق تو و هوای تو همیشه در جون منه
مهر فراموشی نزن بدفتر خاطر من
تو نیستی اما غم تو همیشه مهمون منه
تو لحظه های غربتم برام بمون ای هموطن
برای ارامش من از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن
گواه زنده غمم چشمای گریون منه
عشق تو و هوای تو همیشه در جون منه
مهر فراموشی نزن بدفتر خاطر من
تو نیستی اما غم تو همیشه مهمون منه
تو لحظه های غربتم برام بمون ای هموطن
برای ارامش من از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن

ای بالا تر از کلام عشق
ای بهترینو زیبا ترین واژه موجود
ای وطن
بیتو دردی بوسعت تموم دشتهای یائسه....

عمریه عمریه تو قلب این شهر فرنگی خونه دارم

توی سینه دلی مجنون صفت و دیوونه دارم

خودم اینجا روح من تو قلب خاکت خونه داره

وطنم وطنم ایران من یاد تو دست از سر من بر نمی داره

تا وقتی کوه البرز دار و ندار من بود

اعتماد از جنس نشکن آهن بود

تا وقتی وقت دعا ضریح تو دست من

روحم تو آسمونا دور از زندان تن بود

نمی ترسیدم از ترس نداشتن یه سایه

نمی ترسیدم از حرفی که در بر داشت کنایه

وحشت جایی نداشت جسارت همه شهرتم بود

آخرین فکر برای من فکر عاقبتم بود

ببین چی به سرم اومد

از تنهایی می ترسم

ویرانه ای هستم که از

سازندگی می ترسم

ببین چی به سرم اومد

از تنهایی می ترسم

ویرانه ای هستم که از

سازندگی می ترسم



تا وقتی کوه البرز پشت و پناه من بود

نور امید تو سینه فانوس راه من بود

قصه گوی زمونه برق نگاه من بود

لشگر آرزوها اسم سپاه من بود

نمی ترسیدم از ترس نداشتن یه سایه

نمی ترسیدم از حرفی که در بر داشت کنایه

وحشت جایی نداشت جسارت همه شهرتم بود

آخرین فکر برای من فکر عاقبتم بود

ايران ايران

ايران هميشه جاويد سرزمين نور و دريا

تو خودت يه کوه نوري توي گنجينه دنيا

پرچمت يه افتخاره اون بالا تو اوج ابرا

هميشه با من ميمونه اون سه رنگ ناب زيبا

ايران

وطنم فقط تويي توهرجاي دنيا که باشم

عشق تو خون تو رگهام نميخام از تو جدا شم

وقتي که از اينجا دورم بغض غربتو ميبارم

همه قشنگياتو توي ذهنم ميسپارم

(ايران ايران ايران) 2
قصه فرهاد و شيرين قصه عشق سياوش

اون ابرمرداي عاشق رستم و کاوه و آرش

ياد جنگل ياد کوها چهل ستون و تخت جمشيد

ساحل دريا کنار و سرخي غروب خورشيد

ايران ايران ايران

اگر بهت برسم تا وقتی زنده هستم
پام برسه به خاکت حس کنمت تو دستم
پام رو که روت بذارم گریه ی زار و زارم
بهت میگم از عشقت چه حال و روزی دارم
ای وطنم . روح و تنم . خاک تو گور و کفنم
به عشق تو زنده منم . از اینجا بردار ببرم
ای وطنم . روح و تنم. خاک تو گور و کفنم
به عشق تو زنده منم . از اینجا بردار ببرم
نمیدونی چه حالی تو این غریبی دارم
در به درم همیشه هر جا که پا میذارم
خدای روزگارم. عشق بزرگوارم . جز تو کسی ندارم
بدون تو اسیرم . از جونم حتی سیرم
میترسم آخرش من نبینمت بمیرم
بدون تو اسیرم . از جونم حتی سیرم
میترسم آخرش من نبینمت بمیرم
دو عشق از هر احساسی زیباتر است
دو احساس از هر عشق زیباتر است
یکی میهن و دیگری مادر است
به خاک دل سرزمینم قسم
که جز این دو گر دم زنم نا کسم
ای وطنم روح وتنم خاک تو گور و تنم
به عشق تو زنده منم
از اینجا بردار ببرم

وطنم زنده بمونی وطنم
وطنم تنها نمونی وطنم

کی میشه فراموشت کرد
با غم و غصّه هم آغوشت کرد

تا که خون در رگ ما جاری است
نام ایران به خدا باقی است

حرف ما بر لب ما ، صوت جمیع است
وطنم یار تو مولای علی

وطنم تاج بزرگونِ خراسونت هست
قالی کرمونو کاشی صفاهونت است

بوی گل توی نارنجستون شیرازت هست
تو دل ها خاطره ی رستم دستونت است

وطنم نام تو باقی می مونه
مثل کارون تو جاری می مونه

وطنم نام تو باقی می مونه
مثل کارون تو جاری می مونه

کی میگه میشه فراموشت کرد
با غم و غصّه هم آغوشت کرد

تا که خون در رگ ما جاری است
نام ایران به خدا باقی است

حرف ما بر لب ما ، صوت جمیع است
وطنم یار تو مولای علی

هویت (مقدمه)

در جهان فرمان كوروش اولين منشور بود
سر به تعظيمش سراسر بابل و آشور بود

سينه اسپارت را تا قلب يونان چاك كرد
پشت بخت النصر را سائيده و بر خاك كرد

ما از اسلاف همان خونيم از آن ريشه ايم
پاسدار نام پاك پارس تا هميشه ایم

هویت

وقتي كه ايران هست خليج يعني فارس
تاریخ می لرزد از خشم قوم پارس
جز اين اگر باشد خليج آبي نيست
بي سايه ايران غير از سرابي نيست
تا ميهن كاوه تابوت ضحاك است
اين سرزمين از هر اهريمني پاك است
صدها هزار آرش جان در كمان دارند
تيري اگر كاريست اين عاشقان دارند
وقتي هويت را در نام ميجويد
هر بي نشان ناچار صد ياوه ميگويد
چيزي كه در صلح است از جنگ ميخواهد
قدرت اصالت نيست فرهنگ ميخواهد
ما وارث كوروش فرزند جمشيديم
پيروز بي برده بت نپرستيديم
ما ريشه اي ديرين در عشق و خون داريم
مادر شب تاريخ تا صبح بيداريم
وقتي هويت را در نام ميجويد
هر بي نشان ناچار صد ياوه ميگويد
چيزي كه در صلح است از جنگ ميخواهد
قدرت اصالت نيست فرهنگ ميخواهد
ما وارث كوروش فرزند جمشيديم
پيروز بي برده بت نپرستيديم
ما ريشه اي ديرين در عشق و خون داريم
مادر شب تاريخ تا صبح بيداريم

وطن

دلم گرفته هموطن
هوای موندن ندارم
نشسته غصه تو قلب من
نوای خوندن ندارم
گذشت وقت جوونی
سفر رفت مهربونی
شدم زندونی غم
تو با من همزبونی
ز غربت خیلی خسته م
تو دردمو میدونی

تویی همخون و جون من
تو با غم آشنایی
وطن خون و غرور من
برام مرگه جدایی
ای وای بر دل من
طلسم مشکل من
اگه وطن نباشه
کجا آب و گل من
از این بهار پر گل
خزون شد حاصل من

اگه یه روزی غم بره
خنده بیاد ماتم بره
دوباره این دل پر می گیره
زندگی رو از سر می گیره
اگه تنم رها بشه
درای بسته وا بشه
دوباره این دل پر می گیره
زندگی رو از سر می گیره

سرزمین مادری


رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا
زنده و مرده وطنم نیست به جز لطف خدا
ای تن اگر کم تندی راه دلم کم زندی
راه شدی تا نبدی این همه گفتار مرا"

مونده برام یه سرزمین به یادگار
در این زمان یاس و بیم و انتظار
دست زمین به سوی آسمون پیر
که ای خدا...ای خدای این دیار
تو شعله ی شبای سرد و خسته ای
امید دیده های خیس و بی قرار
تو حرمت حضور عشق و عاشقی
به کعبه و به قبله های روزگار

با تو شعر بارانم ، ماه تابانم ، عشق و ایمان
بی تو اشک مهتابم ، بی سرانجامم ، هجر و حرمان
در غبار تیره ی زمانه ها
تو سپیدی و امید جاده ای
در فضای هق هق شبانه ها
سحر گره گشای قصه ای

"حجره ی خورشید تویی ، خانه ی ناهید تویی
روضه ی امید تویی ، راه ده ای یار مرا
رستم از این بیت و غزل، ای شه و سلطان ازل
مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا

خاک


به یاد دیاری که
در تمامی لحظه ها
یکا یک یافته ها یمان
نام پاکش را فریاد میزنند
و به یاد هم دیارا نی که
هر جا که باشند
یادشان در دل ماست



برخيز شتربانا بربند کجاوه
کز شرق عيان گشت همی رايت کاوه
از شاخه شجر برخواست آوای چکاوه
مسطور سفر٬ حسرت من گشت حلاوه

بگذر بشتاب اندر از رود سماوه
در ديدهء من بنگر درياچه ساوه

ماييم که از خاک بر افلاک رسانديم
خاک عرب از شرق به اقصی گذرانديم
دريای شمالی را بر شرق نشانديم
وز بحر جنوبی به فلک گرد فشانديم

در چين و خُتن ولوله از هيبت ما بود
در مصر و عدن غلغله از شوکت ما بود
در اندلس و روم عيان قدرت ما بود
غرناطه و اشبيليه در طاعت ما بود

برخيز شتربانا بربند کجاوه
کز شرق عيان گشت همی رايت کاوه




امروز گرفتار غم و محنت و رنجيم
در داو فره باخته اندر شش و پنجيم
با ناله و افسوس در اين دير سپنجيم
چون زلف عروسان همه در چين و شکنجيم
هم سوخته کاشانه و هم باخته گنجيم
ماييم که در سوگ و طرب قافيه سنجيم
جغديم به ويرانه، هزاريم به گلزار

افسوس که این مزرعه را آب گرفته
دهقانِ مصیبت زده را خواب گرفته
خونِ دلِ ما رنگِ میِ ناب گرفته

وز سوزش تب پیکرمان تاب گرفته
رخسارِ هنر، گونهء مهتاب گرفته
چشمانِ خرد پرده زِ خوناب گرفته
ثروت شده بی مایه و صحت شده بیمار

ابری شده بالا و گرفته است فضا را
وز دود و شرر تيره نموده است هوا را
آتش زده سکان زمين را و سما را
سوزانده به چرخ اختر و در خاک گياه را

ای واسطهء رحمت٬ حق بهر خدا را
زين خاک بگردان ره طوفان بلا را
بشکاف ز هم سينهء اين ابر شرر بار

برخيز شتر بانا بربند كجاوه
كز شرق عيان گشت همي رايت كاوه
وز شاخ شجر برخواست آواي چكاوه
وز طول سفر حسرت من گشت علاوه

سرزمین پدری


سرزمین پدری ، نو هنوز تاج سری
بچه هات خسته شدن ، از غم در به دری
دل هلاکه خبری ، که بیاره واسه ما رهگذری

بچه هات خسته شدن ، از غم در به دری
کاش بار دیگری ، می شد اومد به زیارت سفری


سرزمین پدری ، نو هنوز تاج سری
سرزمین پدری ، نو هنوز تاج سری


* * * * *


اهل تواَن اهل وفا اهل دلند ، هرجا باشند از همون آب و گلند
به دلت راه نده هرکس که میگه ، بچه هات یه لحظه از تو غافلند

اینهمه گندمزار ، ولیکن میده بوی گندم تو
اینهمه مردم خوب ، ولی قربون برم اون مردم تو

عطر گل گلاب تو ، سرخی آفتاب تو
کوچه پس کوچه هاتو ، بازی بچه هاتو

به خدا بهشت نمی گیره جاتو ، به جونم بریزه درد و بلاتو
به جونم بریزه درد و بلاتو

سرزمین پدری ، نو هنوز تاج سری
سرزمین پدری ، نو هنوز تاج سری

ایران من

من فدای خاک تو ای نگين آسيا
سرزمين عاشقان، خاک پاک آريا
آبی ِ دريای فارس زينت تاريخ ماست
دشمنی با نام تو راه نزديک فناست
ای فدای خاک تو، خون و جسم و جان من
تا هميشه تا ابد، زنده باد ايران من
سرزمين مادري، افتخار و آبرو
جان فدای راه تو، ای هميشه آرزو
اقتدار و عزتت، شيشه عمر منه
نام تو ايران من، خاک چشم دشمنه