کوچه باغ تنهایی..

اتاق تنهاییم پا به ماه اتفاق تازه ایست ،
به گمانم یکی نبود قصه های من در راه است .

تنهایی همین است ، تکرار نامنظم من بی تو ،
بی آنکه بدانی برای تو نفس می کشم .

زیر باران عشق باید ماند تا غبار تنهایی را شست ،
نمیدانم زیر کدامین باران ایستاده ام
اینگونه تنها ولی خیس بارانم .

https://lh4.googleusercontent.com/-Y...e33060-500.jpg


نبــاید هیــچ مــی‌گفـتم نباید هیــچ مــی‌پرسیــد

خودش از گریه‌ام فهمید مدت‌هاست...مدت‌هاست...

تو رفته‌ای
و من از تنهایی
ککَم هم نمی‌گزد دیگر!
حالا باز هم بگو دروغ گفتن بلد نیستی!

لحظه هایم نازنیند ، وقتی حضور نازنین تو را دارم !
چگونه دم از تنهایی توانم زد
وقتی که لحظه لحظه ی عمرم آکنده از عطر حضور توست ؟!
نه ! من تنها نیستم ! این تنهایی من است که تنهاست !

چشمان عروسکم را می گیرم
نمی خواهم مثل من ببیند و حسرت بکشد
می ترسم بهانه گیر شود …!

گاهی وقتها

سیگار هایم را روشن میکنم و

فقط نگاهشان میکنم . . .


تماشای سوختن درد دارد !

حتی سوختن سیگار . . .



سوختن های آرام و بیصدا

بی آنکه کسی خبردار شود

همه چیز تمام شده . . .!

برای خاص بودن . . .

آدم ها هم " ف.ی.ل.ت.ر پلاس " میشوند...

اما در باطن

همگی همان متعفن همیشگی اند...

شک نکن . . .!

رفتن هم حرف عجیبی است،

شبیه اشتباه آمدن!

گفت: برمیگردم

و رفت

و همه ی پل های پشت سرش را ویران کرد!

همه میدانستند دیگر بازنمی گردد

اما بازگشت

بی هیچ پلی در راه!

او مسیر مخفی بادها را می دانست...