مجموعه ضرب المثل های فارسی/م

در خانه مور شبنمی طوفان است

درخت تو گر بار دانش بگیرد /// به زیر اوری چرخ نیلوفری را

درخت گردکان به این بزرگی، درخت خربزه الله اکبر

درخت هر چه بارش بیشتر میشود سرش فروتر می اید

در خنس و پنس افتادن

درد باشد روی نا زیبا و ناز (.... سخت باشد چشم نابینا و درد)

درد بی درمان

درد، خروار میاید و مثقال میرود

درد را کسی میکشد که میزاید

در دیزی باز است حیای گربه کجا رفته است؟

درز کردن

درز گرفتن

در شهر کوران ادم یک چشم پادشاه است

در طاق نهان یا به طاق نسیان نهادن

در عمل کوش و هرچه خواهی پوش (.... تاج بر سرنه و علم بر دوش)

در عیب نظر نکن که بی عیب خداست

در غریبی بس توان گفتن گزاف( گفت خر اخر همی زن لاف لاف....)

در محفل خود راه مده همچو منی را /// افسرده دل افسرده کند انجمنی را

در مسجد است نه کندنی است و نه سوزاندنی

در میان میوه های خوش مزه /// شاه انگور است و سلطان خربزه

در ناامیدی بسی امید است /// پایان شبه سیه سفید است

دروازه را میشود بست، اما دهن مردم را نمی توان

دروغ شاخدار

دروغگو خانه اش اتش گرفت کسی باور نکرد

دروغگو کم حافظه است

دروغ مصلحت امیز به ز راست فتنه انگیز

دویش هرکجا که شب اید سرای اوست( ان را که جای نیست همه شهر جای اوست...)

در هر که بنگری به همین درد مبتلاست (تنها نهمن به خال لبت مبتلا شدم.......)

در همیشه روی یک پاشنه نمیگردد

دریا به دهان سگ نجس نمی شود

دریغ از راه دور و درد بسیار ( بگو خواهر به غم گشتم گرفتار...)

دریغا که بی ما بسی روزگار/// بروید گل و بشکفد نوبهار

در یمنی پیش منی

دری وری گفتن

دزد حاضر و بز حاضر

دزد دانا میکشد اول چراغ خانه را

درد ناشی به کاهدان میزند

دزد نگرفته پادشاه است

دزد همیشه گرسنه است

دزدی، ان هم شلغم

دست از پا درازتر

دست از سر کچل ما بردار

دست انداختن

دست اندازی کردن

دست بر گل و گوش کسی کشیدن

دست به سر کردن

دست بگیر داشتن

دستبه اب رسانیدن

دست به دامن کسی شدن

دست به دست کردن

دست به دندان گزیدن

دست به سیاه و سفید نزدن

دست به عصا راه رفتن

دست به کار شدن

دست به گریبان شدن

دست به یکی کردن

دست پاچه شدن

دست پیش را میگیرد که پس نیفتد

دستت چرب است بمال به سر خودت

دستت چو نمیرسد به بی بی ، دریاب کنیز مطبخی را

دست چپ را از راست نشناختن

دست درازی کردن

دست در کاسه و مشت در پیشانی

دست دست را میشناسد

دست دهنده زیر دست نمیشود

دست رد به سینه کسی زدن

دست روی دست گذاردن

دستش از دنیا کوتاه است

دستش به دهانش می رسد

دستش به عرب و عجم بند است یا نیست

دستش چسب دارد

دستش کج است

دستش کرایه میخواد

دست شکسته کار می کند ولی دل شکسته نمیکند

دستش نمک ندارد

دست شیطان را از پشت بستن

دست کسی را توی حنا گذشتن

دست کسی را خواندن

دست کسی را گرفتن

دست کم از کسی یا چیزی نداشتن

دست که بسیار شد برکت کم میشود

دست گل به اب دادن

دست ما به دامن شما نمیرسد

دست ما کوتاه و خر ما بر نخیل (پای ما لنگ است و منزل بس دراز.....)

دست ننه ام درد نکنه با این عروس اوردنش

دست پا داشتن

دست و پا کردن

دست و پای خود را گم کردن

دست و پای کسی را در پوست گردو گذاشتن

دست و پنجه نرم کردن

دست و دل باز

دست و رویش را با اب مرده شوی خانه شسته

دستی از دور بر اتش داشتن

دشمن دانا به از نادان دوست( دوستی با مردم دانا نکوست....)

دشمن نتوان حقیر و بیچاره شمرد( دانی که چه گفت زال با رستم گرد.....)

دعوا سر لحاف ملانصرالدین بود

دکان کسی را تخته کردن

دلاک ها چون بیکار میشوند سر یکدیگر را میتراشند

دلاکی را از سر کچل یکی یاد گرفتن

دلال مظلومه

دل به دریا زدن

دل بدست اور که حج اکبر است

دل به دل راه دارد

دل به دل کسی دادن

دل بی علم چشم بی نور است( مرد نادان به مردمی دور است....)

دل پر خون داشتن

دل توی دل کسی نبودن

دل چرکین شدن

دل خنک شدن

دل خور شدن

دل خوری داشتن

دل خوشکنک

دل دادن و قلوه گرفتن

دل دل کردن

دل سرد شدن

دل سفره نیست که بتوان نزد هر کس باز کرد

دل سوزی کردن

دلش در و طاقچه ندارد

دل شکستن هنر نمیباشد( تا توانی دلی به دست اور.....)

دلش مثل سیر و سرکه میجوشد

دل کندن

دل که پاک است زبان بی باک است

دل که پاکیزه بود جامه ناپاک چه باک ( ..... سر که بی مغز بود نغزی دستار چه سود)

دلگیر شدن

دلم خوش است که ز مرغان این چمنم

دل نازک بودن

دل نگران بودن

دل واپس بودن

دل و جگرت پایین بیاد

دل و دماغ نداشتن

دل و روده چیزی را در اوردن

دلو همیشه سالم از چاه بیرون نمیاید

دله دزدی کردن

دلی از عذا در اوردن

دمار از روزگار کسی در اوردن

دماغش باد دارد

دماغش را بگیری جانش در میرود

دماغ کسی را به خاک مالیدن

دم به تله ندادن

دم خروس را ببینم یا قسم هایت را باور کنم

دم خود را به دم کسی گره زدن

دم در اوردن

دم دست بودن

دم شتر به زمین میاید

دمش را گذاشت روی کولش و رفت

دمش کلفت شده

دم کسی را در بشقاب گذاردن

دم کسی را دیدن

دم گاوی بدست اوردن

دم لای تله دادن

دم و دستگاه

دنبال نخود سیاه فرستادن

دندان اسب پیش کشی را نمیشمارند

دندان روی جگر گذاشتن

دندان طمع را کندن

دندان غرچه رفتن

دندان کسی را شمردن

دندان گرد بودن

دندانهایش را شمرده اند

دندانی که درد میکند را باید کند و انداخت دور

دنده به قضا دادن

دنیا دار مکافات است

دنیا را اب ببره فلانی را خواب میبره

دنیا رو هر طور بگیری می گذرد

دنیا که به اخر نرسیده است

دنیا نیرزد انکه پریشان کنی دلی /// زنهار بد مکن که نکرده است عاقلی

دو اسب را که در یک طویله کنار هم ببندند اگر همرنگ نشوند هم خو میشوند

دو اسبه تاختن

دو به شک بودن، دو دل بودن

دو بهم زنی

دو پا داشت دو پا هم قرض کرد

دود از سر برخاستن

دود از کنده بلند می شود

دود چراغ خوردن

دو دستماله رقصیدن

دو دستی به چیزی چسبیدن

دو دستی تقدیم کردن

دو دل بودن

دو دوزه بازی کردن

دور از شتر بخواب خواب اشفته مبین

دور دور میرزا جلال است یک زن به دو شوهر حلال است

دور کسی گردیدن

دوری و دوستی

دوست ان باشد که گیرد دست دوست /// در پریشان حالی و درماندگی

دوستان را کجا کنی محرم /// تو که با دشمنان نظر داری

دوستی بی سبب میشود ولی دشمنی بی سبب نمیشود

دوستی خاله خرسه

دوستی دوستی از سرت میکند پوستی

دوصد گفته چون نیم کردار نیست (بزرگی سراسر به گفتار نیست...)

دوغ و دوشاب در نظرش یکسان است